• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Twilight: een black metalexperiment

Black metal bevindt zich op een interessant kruispunt. Aan de ene kant het leger blackies dat niets dan puurheid eist, aan de andere zijde een klein peloton creatievelingen, dat bovenal innovatie in het genre nastreeft. Nachtmystiums Azentrius, alias Battle Kommand-eigenaar Blake Judd, is er daar één van. Hij bedacht het nu al beruchte Twilight - een onwaarschijnlijke samenwerking.

Tekst: Joris Heemskerk

Publicatiedatum: 12 maart 2006

Een prak zwart metaal vol snelle riffs en ronkende vocalen, Twilights debuut mag een bescheiden hoogtepunt genoemd worden in de redelijk opbloeiende stroming United States Black Metal (USBM). Niet in de laatste plaats door de illustere namen die erin participeren.
Judd legt uit: “Het idee was eigenlijk om alleen Wrest (van de band Leviathan – JH), Malefic (van Xasthur – JH) en mezelf bij Twilight te betrekken maar vlak voor de opnamen besloot ik dat mijn vrienden Imperial van Krieg en Hildolf van Draugar ook voor Twilight gemaakt waren. Uiteraard waren de reacties in het begin niet allemaal positief. Ik had eigenlijk niet anders verwacht. Voor mij was dat een teken dat ik goed zat. Iedereen die meedoet heeft zijn eigen platen uitgebracht en allen hebben een behoorlijke reputatie opgebouwd. Daarbij moet je niet vergeten dat we allemaal uitsluitend solo opereren. Samenwerkingsverbanden waren nooit een optie; Twilight is echt een experiment voor iedereen die erbij betrokken is.”

Het lastige gedeelte was overwonnen en de rest bleek hierbij een peulenschil, laat Judd (foto hierboven) weten. “Ik stuurde een mailtje naar de platenbaas van Total Holocaust in Zweden, waarin ik schreef: ‘Wrest, Malefic en ik gaan samen een album opnemen. Wil jij het misschien uitbrengen en sponsoren?’ Hij was meteen erg enthousiast en gaf ons een opnamebudget. Wij naar Wrests flatje in San Francisco en daar hebben we alles op een viersporenrecorder opgenomen. Er is geen studio aan te pas gekomen, alles is op die recorder gegooid en daarna hebben we de opnamen in Pro Tools gemixt en gemasterd, totdat iedereen er tevreden over was.” Voor Judd zelf betekende Twilight naast een persoonlijke overwinning ook een overwinning voor de Amerikaanse black metalwereld.

Kluizenaarsbestaan
Het zelfverkozen kluizenaarsbestaan dat veel Amerikaanse black metalacts leiden, zorgt voor een mysterieuze mist rondom mensen als Wrest en Malefic. Mijn vragen aan Wrest werden eerder teruggekaatst met de boodschap dat hij niks met interviews te maken wil hebben. In zijn functie van labelbaas van Battle Kommand ziet Judd wel de noodzaak van publiciteit in. Alle publiciteit, negatief of positief, is immers goed voor de zaken, helemaal in de black metalscene. “Malefic en Wrest zijn twee van mijn beste vrienden. Ik ken ze al jaren en we hebben regelmatig contact. Wrest zet tatoeages, net als Hildolf. Ze hebben mij meer dan eens onder handen genomen. Ik voel een hechte band met ze omdat ze beiden erg oprecht zijn en extreem getalenteerd. Daarbij delen we veel interesses, zowel binnen als buiten de muziek.”

Sprake van een ‘Noorse scene’ is er niet in Amerika. Volgens Judd staan de gebeurtenissen rond de Noorse black metalbeweging van begin jaren negentig helemaal los van wat er in de wereld van ‘USBM’ gebeurt. “Als je nu terugkijkt op de situatie in Noorwegen, dan zie je dat al die gasten nog kinderen waren. Ook de mensen die kerken in de fik staken en moordden waren allemaal pubers. Wij zijn volwassen en we gedragen ons niet als kinderen alleen omdat we met black metal bezig zijn. Je hoort nu ook niks meer van die mensen, in negatief opzicht, en dat komt waarschijnlijk omdat ze volwassen zijn geworden. Natuurlijk zijn er idioten in Amerika die dezelfde extreme houding hebben als die Noren toen en misschien zelfs misdaden begaan in de naam van black metal. Voor mij is dat wederom een bewijs dat dit genre bevolkt wordt door een hoop achterlijke idioten.”

Geschminkte eikels
Kluizenaars als Wrest kiezen voor een solitair bestaan uit onvrede met de wereld om hun heen. Ze kiezen ervoor zo weinig mogelijk contact met mensen te hebben, in de overtuiging dat vooral Amerikanen met de verkeerde dingen bezig zijn. Zelden mondt dat uit in geweld, het is eerder een bewust kiezen voor jezelf en je ‘kunst’ dan sociale onkunde. De opleving van black metal is volgens Judd te danken aan het feit dat er steeds meer grensoverschrijdende metal gemaakt wordt. “Doordat er steeds meer artiesten zijn die van de geijkte paden durven af te wijken, beleeft black metal een soort renaissance op dit moment. Ze ontdekken nieuwe manieren om de duisternis nieuw leven in te blazen. Ik ken veel puristen die zeggen dat die ideeën niet bij black metal horen, maar er zijn tegenwoordig zoveel geschminkte eikels die als Darkthrone willen klinken. De meesten komen niet eens in de buurt - waarom zou je dan niet voor verandering zijn?”

Ultieme duisternis
Hier speelt Stephen O’Malley van Sunn O))) een grote rol. Hij wist zowel Malefic als Wrest zover te krijgen om een potje gitzwart mee te brullen op hun laatste album, Black One. Het Twilightproject werd dan ook gretig door de hele Southern Lordkliek omarmd. Maar O’Malley’s voorliefde voor black metal is niks nieuws. Hij werkte een tijd voor Misanthropic Records en ontwierp hoezen voor black metallegendes als Burzum en Emperor. “Sunn O))) is een heel speciale band,” zegt Judd, “zij hebben een stijl gecreëerd die bijna uniek is. Het is sowieso een unicum dat hun optredens maar liefst drie zintuigen prikkelen: gevoel, gehoor en zicht. Alle aandacht die ze krijgen is verdiend.”

“O’Malley bracht ooit een fanzine genaamd Descent uit, dat las ik als tiener al, één van de eerste tijdschriften in de Verenigde Staten die over black metal schreven. Het is voor mij geen verrassing dat hij deze stijl bij zijn eigen muziek betrekt. Daarnaast ondersteunen ze ons in alle opzichten. Er komen albums van ons uit op Southern Lord en Nachtmystium heeft al met Sunn O))) getourd. Het is zeker een andere stijl maar ik denk dat we beiden een bepaalde vorm van ultieme duisternis nastreven. Ik voorspel dat er veel interessante albums uit gaan komen als gevolg van die grensoverschrijdende interesses.”

Cash, Clapton & psychedelische drugs
Muzikale invloeden komen uit verscheidene hoeken, getuige de on-linewinkel van Judds Battle Kommand Records. Tussen klassiekers als Mayhem en Bethlehem staat ook muziek van Double Leopards en Burning Star Core. “Ja, cool dat je die namen eruit pikt. Ik kijk met Battle Kommand veel verder dan mijn black metalneus lang is. Ik ben bovenal muziekliefhebber. Ik houd van Johnny Cash, ik ben een enorme fan van Pink Floyd, maar ook van Kyuss, Queens Of The Stone Age, Earth, Hawkwind, Boris, Isis, Radiohead, Electric Wizard, en zo kan ik nog wel even doorgaan. Ook Jimi Hendrix en Eric Clapton in zijn Creamtijd vind ik erg goed.” Het tekent de liefhebber; Judd kan uren over zijn invloeden praten. Niks is hem vreemd, al geeft hij wel toe geen liefhebber van hiphop te zijn.

Evenals muziek speelt ook zijn spirituele kant een rol. “Klopt, al dan niet beïnvloed door psychedelische drugs,” lacht hij, “daar ben ik een groot liefhebber van. Ze hebben een grote rol gespeeld in de creatieve ontwikkeling van Nachtmystium. Op Demise is die invloed het best te horen, daarop dronen we lekker door. Nu zijn we iets gestructureerder en dronet het allemaal ietsje minder, hoewel er op de nieuwe plaat Instinct: Decay best wel wat geflipte, trancey stukjes staan. Wat drugs betreft: ik heb er veel aan gehad. Als je ze verstandig gebruikt en niet puur voor je plezier, dan kun je veel leren van je ervaringen.”

Dagelijks brood
Inmiddels is de hele Twilightcrew weer begonnen met schrijven van nieuw materiaal voor het tweede album, dat waarschijnlijk eind 2006 uitkomt. “Rond mei/juni sluiten we onszelf voor een week of twee op om intensief aan het album te werken. We nemen elk een hoop riffs en teksten mee, en als we dan bij elkaar zijn gooien we alles op een hoop en pikken we de krenten eruit.” De optie om te gaan touren met Twilight sluit Judd niet geheel uit. “Heel misschien later. We hebben niet echt de behoefte om te touren, we wonen te ver uit elkaar om dat goed te laten verlopen. Daarbij kost het veel geld en zijn we allemaal erg druk met andere dingen.” Judd is naast zijn band Nachtmystium ook druk met zijn label, Battle Kommand, een passie waarmee hij zijn dagelijkse brood verdient. “Ik ben niet graag onder de mensen,” biecht hij op, “ik houd er niet van om met mensen om te gaan die ik niet ken. Ik heb een hoop klotenbaantjes gehad in mijn leven, totdat ik een ingeving kreeg. Ik heb ontslag genomen en mezelf helemaal aan het label gegeven. Het resultaat zegt genoeg: Battle Kommand draait als een tierelier.”

http://www.kindamuzik.net/interview/twilight/twilight-een-black-metalexperiment/12206/
Meer Twilight op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/twilight