• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

THE VIEW: SCHOTSE SCHOFFIES

Vol jeugdig enthousiasme speelde The View zich het afgelopen jaar in de kijker, met name bij het Britse publiek. Hats off to the Buskers, het inmiddels met platina bekroonde debuutalbum van de schoffies uit het Schotse Dundee, staat dan ook bol van de aanstekelijke liedjes. Gebracht met de Sturm und Drang waarvan inspiratiebron Pete Doherty alleen nog in gedrogeerde staat lijkt te kunnen dromen.

Tekst: Peter Bartlema

Publicatiedatum: 31 juli 2007

Een regenachtige maandagmiddag in Rotterdam. Eigenlijk hadden zanger/gitarist Kyle Falconer, bassist/zanger Kieren Webster, gitarist Pete Reilly en drummer Steven Morrison nu in de Verenigde Staten moeten zitten. Maar eerstgenoemde heeft een veroordeling wegens cocaïnebezit aan zijn broek. Zijn visumaanvraag is afgewezen en geplande optredens in de VS en Canada gaan niet door.

Van de nood is echter een deugd gemaakt en zo toert The View even over het Europese vasteland. “We zijn nog jong”, zegt Reilly quasi-onverschillig in Rotown, de halteplaats van vandaag. “Volgens mij gaan we een lange carrière tegemoet. Er is nog genoeg tijd om naar Amerika te gaan. Als het niet met dit album kan, dan maar met het volgende. Afwachten dus.”

Pete Doherty
Maar tot het afwachtende soort lijkt het viertal niet te behoren. Met de nodige branie heeft The View - begin 2005 ontstaan uit een bandje dat hits van Oasis, T. Rex en Squeeze coverde - zich in eigen land het afgelopen jaar in de kijker gespeeld. Met dank aan ene Pete Doherty. Vlak voor een optreden van zijn band Babyshambles in Dundee, zo wil de legende, geeft Webster hem een demo. Prompt kan The View die avond het voorprogramma doen. Meer optredens met Doherty en zijn immer wisselende entourage volgen.

Media- en muziekindustrie beginnen belangstelling te tonen. Voorjaar 2006 tekent de groep bij 1965 Records, het aan major Sony BMG gelieerde label van voormalig Rough Trade A&R-man én Libertines-‘ontdekker’ James Endeacott. Reilly: “Ik denk dat we gewoon geluk hebben gehad. We waren op het juiste moment op de juiste plaats en Pete heeft ons geholpen. Toch denk ik dat we het op eigen kracht uiteindelijk ook wel gemaakt zouden hebben.”

Beeldvorming
Aan geloof in eigen kunnen ontbreekt het The View dus niet. Wellicht het gevolg van de lovende woorden uit de hoek van lichtende voorbeelden als Oasis en Primal Scream, alsook van de uitgebreide aandacht die de media aan de band en hun door Owen Morris (Oasis, The Verve) geproduceerde debuut Hats off to the Buskers hebben besteed.

Niet alleen de NME, maar ook ‘serieuze’ kranten als The Guardian, The New York Times en The Independent. Uit hun artikelen doemt een beeld op van vier schoffies die zich onder het motto ‘dreams, romance, excess’ volop hebben gestort op de geneugten van het spelen in een succesvolle band en aan alles maling hebben, met name aan het feit dat hun vette Schotse accent een al te diepgaande conversatie met journalisten in de weg zit.

Squeeze
En er zijn genoeg hoogtepunten te melden aan de vertegenwoordigers van de media. Optredens in de tv-shows van Jonathan Ross en Jools Holland bijvoorbeeld. Falconer: “We worden niet gedwongen om iets tegen onze zin te doen.” “Als we niet bij Jonathan Ross willen”, valt Reilly hem bij, “dan hoeft dat niet. Maar dat is gewoon een hele gave show. Net als die van Jools Holland.”

Het noemen van die naam brengt het gesprek op Squeeze, waarvan Holland ooit mede-oprichter was. Reilly: “Geweldige teksten, geweldige songschrijvers, geweldige band!” De Squeeze-klassieker ‘Up the Junction’, met een tekst die naadloos bij het Britse kitchen sink-realisme aansluit, prijkt dan ook op het repertoire van The View. “Onze teksten vind ik ook geweldig,” gaat de gitarist verder, “ze gaan over vrienden. Door te luisteren kun je ze leren kennen, want het zijn hun verhalen.”

Dundee
Voor grote uitspraken moet je niet bij The View zijn. Aan het in opkomst zijnde Schotse nationalisme zegt Reilly geen aandacht te besteden, ‘anti-establishment’ komt in zijn begrippenlijst niet voor en Lily Allen, die onaardige dingen over de groep heeft gezegd, kan het doen met de benaming ‘snotty-nosed posh cunt’.

Toch is met name de single ‘Superstar Tradesman’ een statement van de eerste orde. Falconer: “Het is niet gericht tegen carrière maken. Daar is ook niks op tegen. De tekst gaat eerder over het punt dat je in Dundee, zodra je van school komt, door je omgeving gedwongen wordt een vak uit te oefenen.”

Zelf zat hij even in de bouw als brickie, terwijl Webster pizza’s bezorgde. Morrison was slager en Reilly leerde voor meubelmaker. “Onze vrienden zijn niet jaloers,” zegt de kersverse rockster. “Ze vinden het geweldig wat we doen en komen ook naar de optredens. Dat is hun manier van ontsnappen.”

http://www.kindamuzik.net/interview/the-view/the-view-schotse-schoffies
Meer The View op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-view