Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
"Wat zijn muëslicks", zegt zanger/gitarist Tim Fletcher. "Dat klinkt Duits. Ik heb liever cornflakes."
Crowe (onverstoorbaar): "Ook goed. Tim is 26 jaar oud en het oudste bandlid."
Fletcher: "In jaren. In elk ander opzicht..."
Crowe: "... is Tim de benjamin van The Stills. En daarom schrijft hij ook de songteksten, want ik ben daar veel te oud en te blasé voor. Ik ben van binnen verwelkt."
Fletcher: "Ik ben ouder en verwelkter dan jij. Ik ben mentaal een doorgewinterde veertiger of op z'n minst een getroubleerde twintiger."
Crowe: "Mentaal opteer ik dan voor een onvolwassen bijna-dertiger die nog niks gepresteerd heeft en hardnekkig probeert een kind te blijven. Al hoop ik tegen die tijd wel een stuk of drie albums gemaakt te hebben. Als we er drie halen, ben ik de gelukkigste man op aarde. Het derde album wordt ons euforische hypervrolijke album. Ons anti-depressiva-plaat. 'Heb je last van depressieve gevoelens? Draai het album van The Stills en voel je blij, blij, blij!'.
Fletcher: "Tijdelijk leverbaar met gratis Ecstacy!"
Juist. Zijn dit heus The Stills? Het viertal dat op Logic Will Break Your Heart nummer na nummer sombert over het menselijk onvermogen en wiens doel niets meer en niets minder is dan de "zelfgenoegzaamheid van [zijn] generatie te doorbreken"? De Engelse pers heeft de Canadese band al liefkozend onder de noemer 'miserablists' geschaard.
"De Britten," verzucht Fletcher, "zijn zo Godvergeten serieus..."
Ik denk dat ze het als compliment bedoelen: je hoort erbij.
Fletcher: "OK, fair enough. De liedjes op Logic Will Break Your Heart zijn sterk beïnvloed door die golf van introverte Engelse bands uit de jaren zeventig en tachtig."
Crowe: "Maar toen het album net af was, dacht ik heus dat we een popalbum hadden opgenomen dat gemakkelijk in het gehoor ligt. Je eigen perspectief is altijd wat vervormd."
Fletcher (verbaasd): "Ik vind ons geluid heel toegankelijk. En volgens mij vindt het indiepubliek dat ook."
Crowe: "Ja, de indiesector vindt dat we onze integriteit te grabbel hebben gegooid!"
Fletcher: "Dat is wat overdreven. Maar ons album is wel veel commerciëler en radiovriendelijker dan ze gewend zijn. Zo zijn we nu eenmaal, we maken popliedjes. Maar we ontwikkelen ons nu in een andere richting."
Hoe dan wel?
Fletcher: "Meer percussie en ritmische aspecten. Andere geluidseffecten en tonen. En Dave (Hamelin) wordt door een andere drummer vervangen. Dave is geen drummer-drummer. Hij heeft negen van de twaalf liedjes op Logic... geschreven en raakt er zo langzamerhand gefrustreerd van dat hij zijn eigen materiaal niet kan zingen."
Waarom hebben jullie destijds besloten dat jij de meeste liedjes zou zingen?
Fletcher: "Dave had geen ervaring met zingen en dat had ik wel. Ik zong mijn eigen liedjes al."
Crowe: "We hadden een drummer nodig en drummen en zingen gaan niet goed samen. Tenzij je Phil Collins bent. Dave had weinig trek om de Phil Collins uit te hangen."
Nog meer rolwisselingen op stapel?
Crowe: "Nee, ik blijf de bassist. Ik ben een echte bassist."
Ik heb me laten vertellen dat de bassist in een band standaard degene is die in discussies probeert om alle neuzen weer één kant op te krijgen.
Fletcher: "Dat is Oliver ten voeten uit. Maar als hij uitgaat, gaan opeens alle remmen los."
Crowe (achteloos): "Dat is om mijn minderwaardigheidscomplex mee te compenseren. Niemand hoort de basgitaar, iedereen luistert naar de gitaar. Dus moeten bassisten zich in iets anders laten gelden."
Fletcher: "Bij ons hoor je de basgitaar heel duidelijk!"
Crowe: "Ja, jij. Maar horen gewone mensen dat ook?"
Fletcher: "Gewone mensen? Met gewone mensen willen wij toch niet geassocieerd worden, zeg."
Crowe: "Nee, dat is waar ook. Het idéé. We gaan natuurlijk alleen om met artiesten en kunstenaars zijn. Jakkes, bah, gewone mensen."
Fletcher: "Daar staan wij natuurlijk bóven. En vervolgens schrijft een recensent dat het album van The Stills 'de meest oorverdovende explosie van middelmatigheid van dit jaar' is, hahaha!"
Crowe: "Een kunstwerk van een zin. Alsof iemand in je oor kotst."
Fletcher: "En briljant verzonnen. Het moet wel érg middelmatig zijn om ook nog oorverdovend te zijn."
Zo'n recensie stoort je niet?
Crowe: "Welnee. We hebben hem als blijk van waardering zelfs in onze persbio geciteerd. Subtiele kritiek steekt veel meer. Het eindeloos analyseren van iedere noot die je speelt en beweging die je maakt. Begin zelf een band en kom dan maar eens terug, denk ik dan."
Fletcher: "Journalisten denken vaak dat muzikanten hun identiteit laten bepalen door wat over hen wordt geschreven. Maar ik heb meer last van de mening van mijn vrienden en collega's dan van die van de media."
Crowe: "Media zijn in zoverre belangrijk, dat alleen maar slechte recensies betekent dat iedereen je plaat direct weer is vergeten."
En de jubel-recensies?
Fletcher (lachend): "Eh, die vergeten we. Bij positieve recensies verdenken we de recensent ervan dat 'hij zich door de hype in de luren heeft laten leggen."
Crowe: "En dan komt er een slechte langs en voel je je verschrikkelijk betrapt!"
Waarom? Omdat jullie hoog inzetten, de ambitie hebben om de zelfgenoegzaamheid van jullie generatie te doorbreken?
Fletcher: "Dat heb ik gezegd, ja, en dat meen ik ook."
Crowe: "Als je je eigen generatie op hun fundamentele emoties en conflicten weet aan te spreken, dan zegt dat iets over de artistieke kwaliteit ervan, vind ik. Aan de andere kant: ik zou het niet prettig vinden als mensen van boven de dertig en veertig helemaal niets uit de liedjes kunnen halen."
Fletcher: "Levensvragen over geloof, hoop en liefde zijn voor iedereen relevant. Ik begrijp ook niet zo goed waarom in de media altijd over twintigers wordt gesproken als de generatie die het voor het zeggen heeft. Misschien hebben veertigers wel veel interessantere inzichten."
Misschien zijn die grote thema's voor die leeftijdsgroep niet meer zo urgent.
Fletcher: "Dat je je er, als je ouder bent, gemakkelijker bij neerlegt? Zou kunnen."
"The girl will school you", zing je in het titelnummer.
Fletcher: "Ja. Dat nummer is van mij. Het gaat over de verwarring die je als mannelijke partij kunt hebben in een liefdesrelatie."
Crowe: "Ik dacht dat je met dat nummer wilde zeggen dat mannen in emotioneel opzicht dommer zijn dan vrouwen."
Fletcher: "Dat is ook zo: het meisje leert je een lesje. En daar kun je beter uitkomen. Maar je kunt er ook aan onderdoor gaan. Als je niet goed onderlegd bent in irrationele zaken, dan heb je het zwaar. Daar weet ik alles van! Al die complexe gevoelens en ontastbare proccessen tussen mensen kunnen heel ontmoedigend zijn. Ook al zeggen juist die schijnbaar onlogische dingen verhelderende dingen over hoe de wereld inelkaar steekt. Ik pleit voor meditatiekampen. In plaats van militaire dienstplicht: hup, lendelapje om en diep in de bergen jezelf verplicht levensvragen stellen! (denkt na) Dat is wel een beetje fascistisch, geloof ik."
Crowe: "De westerse cultuur is te rationeel om die dingen in het dagelijks leven te absorberen, denk ik. Een Zen-boeddhist kan het wel, maar dat is ook eigenlijk een hele rationele denkleer. Ik lees veel negentiende-eeuwse Russische schrijvers en die verwerken ook met het grootste gemak allerhande politieke en maatschappelijke verhoudingen in hun romans. Dat zijn bijna volledige filosofische systemen. (is even stil) Zeg, begint dit al een beetje op verbale zelfbevrediging te lijken?"
Ga maar door, hoor. Ik krijg al een aardige indruk van de filosofische grondslagen van The Stills.
Fletcher: "Haha, wij zijn The Stills! En binnenkort preken we ook bij jou in de buurt!"
Crowe: "En dan vallen de schellen jullie van de ogen! Ik moet opeens acuut aan Annie Hall denken, die scène waarin Woody Allen een verhandeling houdt over moderne fotografie en je in de ondertiteling zijn gedachten leest: Ik heb geen idee waar ik het over heb. Weet je wat? Ik denk dat ik dit onderwerp maar lekker laat rusten."
http://www.kindamuzik.net/interview/the-stills/the-stills-vragen-over-geloof-hoop-en-liefde-zijn-voor-iedereen-relevant/8514/
Meer The Stills op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-stills
Deel dit artikel: