Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Als gedesillusioneerde muziekliefhebber kun je het slechter treffen. De jaren '60 en het begin van de jaren '70 herleven namelijk op Origin Vol.1. Dat wil niet zeggen dat het nieuwste album van de Zweedse band ouderwets klinkt. De invloeden uit lang vervlogen tijden zijn op een frisse manier verwerkt tot een eigentijdse versie van Who's Next. Al doe je ze daarmee misschien tekort. En zelfs voor de grootste pessimisten is er nog hoop, want Volume 2 ligt al klaar. Frontman Ebbot Lundberg, die tijdens het interview rondloopt in het Prada museum te Madrid, legt uit: "We hadden zoveel nummers, we konden er zelfs een driedubbelalbum van maken. Waarschijnlijk was dat voor de luisteraar teveel van het goede geweest. Daarom besloten we om een album samen te stellen van twaalf songs. Volume 2 komt hopelijk volgend jaar uit." Radicale koerswijzigingen hoeven we niet te verwachten: "Misschien dat de nummers wat akoestischer worden, maar we zullen zien", aldus Lundberg.
Democratie
Eind jaren '80 was Lundberg samen met Bjorn Olssen de oprichter van Union Carbide Productions, een band die enkele albums opnam die volgens de overlevering klonken als een huwelijk tussen Captain Beefheart en The Stooges. Zelfs Kurt Cobain was fan. Meningsverschillen zorgden ervoor dat de groep uit elkaar viel, waarna een deel elkaar weer vond in 1994: The Soundtrack Of Our Lives was geboren. Na debuutalbum Welcome to the Instant Freebase uit 1996 werden ze redelijk bekend in thuisland Zweden, de rest van de wereld volgde na de release van het derde album Behind the Music in 2001. Oasis is tegenwoordig hun grootste fan, de bands hebben zelfs al samen getourd.
Na enkele bezettingswisselingen is de band tegenwoordig een zestal. "We zijn een democratie, maar ik ben zo'n beetje de leider. Iedereen in de band heeft een sterke persoonlijkheid en een eigen rol. Ik ben het middelpunt. Het werkt prima op die manier", aldus Lundberg. Hij gaat verder: "We hebben allemaal dezelfde ideeën, maar interpreteren die ieder op een andere manier. Dat gaat steeds beter." Origin Vol.1 is het vierde studioalbum van de Zweden en de band had van tevoren duidelijke plannen: "Kort gezegd vonden we dat het 'primal' moest klinken, het moest eenvoudiger zijn dan alles wat we eerder hebben gedaan."
Simpel
Hij benadrukt het nog verder, tot vervelens aan toe: "We wilden het recht door zee houden, oorspronkelijk, naakt zelfs." Oorspronkelijk dus, of, om maar met de titel te spreken: terug naar de oorsprong. Niet alleen de titel geeft dit aan, ook de foto's in het cd-boekje spreken voor zich. We zien de gezichten van de band op lichamen geplakt die gekleed zijn in traditionele klederdracht. Zo oud als deze kleding is, zo actueel zijn de behandelde thema's op Origin Vol.1, volgens Lundberg: "Het album heeft zeker bepaalde thema's, maar wel op een onderbewuste manier. Soms doe je zoiets op intuïtie. De teksten gaan over de dingen die gebeuren in de wereld op dit moment. Kort gezegd is de boodschap dat er nog steeds hoop is voor deze maatschappij." Terwijl hij verder loopt langs de schilderijen, vertelt Lundberg verder over de keuze om het eenvoudig te houden: "Dit is de stap die we hebben gezet, in plaats van de muziek ingewikkelder te maken. Men verwachtte waarschijnlijk dat we commerciëler zouden klinken, maar ik vind dat het niet zo is geworden." Hij sluit af: "We willen gewoon simpel en eerlijk overkomen."
Erg simpel wordt het in 'Midnight Children', een nummer dat een schaamteloze kopie is van 'Je T'Aime, Moi Non Plus' van Jane Birkin en Serge Gainsbourg. Jane Birkin zingt zelfs mee. Lundberg ontkent het niet, geeft het zelfs eerlijk toe: "'Je T'Aime' was de inspiratie. 'Midnight Children' is gebouwd rond de groove van het nummer. Toen dachten we, waarom vragen we Jane Birkin niet gewoon? Ze vond het fantastisch en stemde toe om mee te doen." Een ander duet zit er in de toekomst niet in: "Eigenlijk willen we geen andere mensen gebruiken, al lijkt het me wel leuk om iets met Captain Beefheart te doen."
Eigen dimensie
Waardoor we weer terug komen in de jaren '60. De muziek van The Soundtrack Of Our Lives hoort namelijk bij de jaren '60, zo zegt Lundberg: "We houden van het geluid van de jaren '60. Zo willen we klinken en dat gaat gelukkig vanzelf. Mensen zullen ook altijd teruggrijpen naar die tijd, denk ik." En voor die mensen is Lundbergs band een goede uitkomst. "We zijn een platform voor mensen die denken dat muziek tegenwoordig niet meer leuk is. We creëren een eigen wereld voor hen. Ons doel is om een eigen dimensie te bouwen, voor anderen, maar ook voor onszelf." De jaren '60, je had erbij moeten zijn zeggen ze dan. De jaren '60, je kunt er nog steeds bij zijn, als het aan The Soundtrack Of Our Lives ligt: "Dat is het mooie, we kunnen door onze muziek net doen alsof we in een andere tijd leven."
http://www.kindamuzik.net/interview/the-soundtrack-of-our-lives/the-soundtrack-of-our-lives-leven-in-een-andere-tijd/8146/
Meer The Soundtrack of Our Lives op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-soundtrack-of-our-lives
Deel dit artikel: