Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Magic school bus
Het is tien minuten na het fantastische optreden in de AB Club in Brussel, en in de kleedkamer zitten de dames Tramenda Chile (die zich voorstelt als 'Omega Moon') en Sun uit te blazen naast DJ A'LaFu. Mike Ladd zoekt een stoel en gaat zitten, terwijl Omega Moon en Sun in voor de leek (lees: ondergetekende) onverstaanbaar slang blijkbaar hilarische verhalen zitten te vertellen. Het gelach schalt door de ruimte.
De band was uren te laat aangekomen in Brussel waardoor er nauwelijks een soundcheck gedaan kon worden voor het optreden. Mike legt uit wat er gebeurd was.
"Shit man, we hadden gewoon gedacht dat het niet zo ver was vanuit Zwitserland. Maar het was negen uur rijden, ik dacht dat ik gek werd."
Onmiddellijk beginnen de andere drie door elkaar te schreeuwen over de tour die ze net achter de rug hebben, want Brussel was het laatste optreden. Alle steden waar ze geweest zijn komen langs, en op mijn vraag of ze het naar hun zin hebben in de tourbus staat Omega Moon op.
"Ja man, we drinken de hele dag roze champagne en we krijgen ontbijt geserveerd door slaafjes die versgeperst sinaasappelsap brengen in glazen van zuiver kristal, afgezet met diamanten! Iedereen heeft zijn eigen suite in de bus met een hemelbed en kasten vol met kleren. Ik heb zelf nog een extra kast voor mijn schoenen, ik kan niet op reis zonder mijn schoenen."
"Ze heeft 200 paar schoenen mee", zegt Mike. "Imelda Marcos is er niks bij. We hebben ook een stal voor de pony's van Infinite Livez, die heeft al zijn pony's mee, heb je ze niet gezien, op het podium?"
"Het is net een schoolreisje, we zitten in een magic school bus from the other side, en we rijden met tachtig mijl per uur door Europa. Het is fantastisch!", vult Sun aan.
Hardest working man in hiphop
"Eigenlijk is het idee niet van mij gekomen", antwoordt Ladd op de vraag hoe het idee voor de trilogie over The Infesticons vs. The Majesticons is ontstaan. "Ik wilde een plaat maken met een paar anderen, waaronder El-P (van het Definite Jux label - red.), en hij kwam met die trilogie op de proppen. Dat hebben we toen uitgewerkt en dit is er uit gekomen. Een metafoor voor de tegenstelling tussen commerciële en non-commerciële hiphop."
De Infesticons/Majesticons sage is niet het enige project van Mike Ladd. Binnenkort verschijnt op !K7 een nieuw soloalbum en tussen de bedrijven door is hij ook actief als dichter. Hij moet zo ongeveer de hardst werkende man in de hiphop zijn.
"Welnee man", weert hij af. Maar de anderen nemen meteen het woord weer over.
"Echt wel!", roept Omega Moon, en ze staat weer op. "Mike is de enige die geen slaapkamer heeft in onze bus want hij slaapt maar drie keer per jaar, op de bank, een half uurtje. De rest van de tijd schrijft hij alleen maar terwijl hij cafeïne neemt, koffie, pillen, cola, alles. En snelwandelen. Hij schrijft terwijl hij snelwandelt, hij neemt nummers op terwijl hij snelwandelt, hij eet en drinkt en poept terwijl hij snelwandelt, die gast is ongelofelijk!"
Ladd lacht en zegt dat hij het idee van nummers opnemen on the road overgenomen heeft van Anti-Pop Consortium. "En zij verkopen duizenden platen dus dat moet ik ook kunnen."
Eerder op de avond had hij die verkopen van Anti-Pop al genoemd, toen hij zei dat hij net zo veel platen wilde verkopen als zij.
"Ach, ik vind het niet zo belangrijk hoor. Als ik veel platen zou willen verkopen zou ik wel met P. Diddy in zee gaan, of top 40-hitjes schrijven. Ik wil me gewoon uiten op zo veel mogelijk manieren. Kijk, ik heb nu eenmaal gekozen voor deze weg. Ik had kunnen kiezen voor het najagen van geld en roem, maar dat heb ik niet gedaan. Het komt door mijn moeder. Van kleins af aan zei ze me 'Jongen, jij hebt een gave. Jij hebt het in je om andere mensen dingen te vertellen over belangrijke zaken. Het is je plicht iets terug te geven aan de wereld waarin je leeft', dus ja, ik moet wel. Het belangrijkste voor mij is dat ik vrij ben. Ik kies mijn tijd en ik kies wat ik ermee doe. En nu kies ik ervoor om met deze mensen en anderen samen iets moois te maken en ook nog iets proberen over te brengen." De anderen applaudisseren.
"Het is trouwens niet zo dat ik mijn 'boodschap' bij mensen door de strot wil duwen", vervolgt hij. "Ik laat, of liever, wij laten het aan de luisteraar over hoe en of hij of zij de tekst wil interpreteren. We willen een kritisch geluid laten horen maar er mag bij gelachen worden. Het hoeft niet allemaal zwartkijkerij te zijn, juist niet. Juist in deze tijd moet je niet cynisch zijn. Er is al genoeg cynisme. Nou ja, je hebt het net gezien op het podium, dat is toch een hoop positieve energie bij elkaar, vind je niet? Vooral deze twee meiden hier, man, ik vind ze fantastisch, als je naar ze kijkt terwijl ze over het podium rennen, daar wordt je toch blij van?" Hij kijkt liefdevol naar de "twee meiden" die naast hem zitten, en Omega Moon begint tot hilariteit van de anderen spontaan de tekst van Michael Jackson's 'Heal the World' te zingen.
"Michael is nog steeds de man voor mij", zegt ze, bloedserieus. "Okee, muzikaal gezien stelt hij niks meer voor, al lang niet meer, maar hij me in mijn jeugd wel de mooiste liedjes gegeven en daarvoor zal ik hem altijd dankbaar zijn. En alle roddels... Zolang ik geen bewijs zie voor de beschuldigingen die ze tegen hem uiten hou ik van hem. Hij zou de baby effectief uit het raam moeten gooien wil ik daar van af stappen." [lacht]
"Het zal niet de eerste vereerde artiest zijn die een klootzak blijkt te zijn", zegt Mike.
"Shit, zelfs Mojo Jojo (een personage uit de Power Puff Girls cartoon - red.) heeft een fanclub!", roept Omega Moon weer. Hilariteit alom.
"Er wordt een hoop kwaad gesproken, weet je?", zegt Sun. "Je weet niet meer wat je nu wel en wat je niet moet geloven. Wat dat betreft is het overal hetzelfde. Je moet zelf achter de waarheid komen, niet vertrouwen op wat je leest in de krant of op tv ziet. Wij weten heus wel dat we een idioot als president hebben. Niet alle Amerikanen zijn arrogante imperialisten, er zijn genoeg mensen die wel weten wat er speelt, die niet geloven wat ze op Fox voorgeschoteld krijgen. En hetzelfde geldt voor ons, wij zeggen wat we zeggen, en het ligt daar voor je, je kunt ermee doen wat je wil."
Mike Ladd vervolgt. "We merkten vooral in Engeland dat mensen zich helemaal niet willen bezig houden met politiek, tenminste, bij ons publiek. Ze willen gewoon even weg van de dagelijkse beslommeringen, een goede tijd hebben tijdens een avondje uit. En dat is prima voor ons, wij willen ook feesten. Als we maar kunnen zeggen wat we willen."
Interactie
De groep met wie Ladd samenwerkt in het Infesticons/Majesticons-verhaal is groot. Alleen al op de hoes van de Majesticonsplaat staan 14 mensen.
"De bindende factor, de lijm die ons allemaal samen houdt zit dáár", zegt A'LaFu, wijzend naar Mike Ladd. "Hij is de oerkracht van dit hele project. Ik zit in Engeland, net als Infinite Livez en het label zelf, de rest zit in New York, maar we zijn een hechte groep. Gelijkgestemde zielen. Ik doe trouwens niet aan de plaat mee hoor, ik ga alleen mee op tour."
"Maar hij is dus wel onderdeel van de hele groep", benadrukt Mike.
Over de toekomst is Ladd vaag. "We zien wel wat er gebeurt. We hebben nog één deel te gaan in de trilogie, daar gaan we nu aan werken. Misschien verzinnen we een nieuwe bende, we zien het wel. We hopen in ieder geval dat we deze zomer terug kunnen komen naar Europa voor de festivals of gewoon weer cluboptredens, het is mij gelijk wat we doen, als we maar kunnen spelen. Dat is toch wel het meest inspirerende wat er is, de interactie met het publiek."
Beauty Party is uitgebracht door Big Dada en wordt gedistribueerd door Zomba (tot 1 april, vanaf dan is de distributie in handen van Play It Again Sam)
Dank aan Waldo en Juan van Zomba België.
http://www.kindamuzik.net/interview/the-majesticons/the-majesticons-dit-is-geen-tijd-voor-cynisme/2713/
Meer The Majesticons op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-majesticons
Deel dit artikel: