• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

The Living End omarmt de imperfectie

Down Under is State of Emergency alweer een dik jaar oud, maar toch bereikte de vierde telg van The Living End het Europese continent pas aan het eind van de afgelopen zomer. Beter laat dan nooit, want het trio rockt er als vanouds op los. KindaMuzik mailt met zanger Chris Cheney van de in eigen land razend populaire punkrockers. "We moeten altijd weer een inhaalslag doen op de verschillende markten."

Tekst: Niels Steeghs

Publicatiedatum: 24 oktober 2007

In feite doet The Living End al vier albums lang in grote lijnen hetzelfde, namelijk het schrijven van uitermate aanstekelijke en lekkere punkpopliedjes met een betrokken boodschap. Deze succesformule bracht de band een megastatus in Australië, en iets bescheidener succes in Amerika en Europa. Cheney: "Het verbaast me soms dat we zo populair zijn in ons thuisland, maar ik denk dat er wél altijd een popelement in onze nummers zit. De belangrijkste reden dat we gedraaid worden, is dat we anders klinken. Bovendien hebben we veel tijd gestoken in het opbouwen van een fanschare."

Toch gelooft Cheney dat er wel degelijk ontwikkeling in het bandgeluid zit. "We zijn altijd erg ambitieus en proberen onszelf te pushen als muzikanten en als schrijvers. Ik denk dat het belangrijk is om te evolueren en te groeien, tenzij je AC/DC heet. Volgens mij zijn we nu betere muzikanten dan vijf jaar geleden en hebben onze nummers meer diepgang dan toen."

"Als rockband denk ik dat we altijd een organische basis hebben. We zijn op ons best wanneer we de imperfecties er in houden, dat is hoe we het authentiek en menselijk houden. Moderne snufjes en technologie haken niet echt aan bij de essentie van The Living End."

Rock-'n-rolltraditie
Wat het drietal in elk geval ook niet veranderd heeft, is de manier waarop sociale betrokkenheid getoond wordt. Zo was er eind jaren negentig al de superhit 'Prisoner of Society', en is er ook op State of Emergency weer ruimte voor kritische geluiden. Maar voor Cheney en zijn mannen is het vooral zaak die kritiek er niet te dik bovenop te leggen.

"Ik houd van nummers die iets te melden hebben en die opbeurend zijn, maar ik houd niet van mensen die te zeer prediken. Sommige van onze nummers houden zich bezig met sociale en politieke kwesties, maar we schreeuwen onze opinie niet van de daken. Veel liever vertellen we de situatie en laten we de luisteraar zelf een oordeel vellen. Sowieso geloof ik dat muziek, en kunst in het algemeen, enorm profiteert van chaos en destructie. Maar ik houd niet van mensen die dat uitbuiten om platen te verkopen."

Zo past ook arbeidsvitamine 'Long Live the Weekend' uitstekend binnen dat relativerende rockwerk. Het is een nummer over hoe de loonslaaf elke weekdag weer aftelt tot het weekend. "We herinneren ons allemaal nog hoe het was de klok weg te zien tikken tot we konden ontsnappen van de werkvloer", vertelt Cheney, "voor mij is het een onderdeel van een grootse rock-’n-rolltraditie om een nummer te schrijven over de doordeweekse blues."

Ontwaken
Het hymneachtige 'Wake Up' memoreert zelfs aan Pink Floyds The Wall, niet in de laatste plaats door het afsluitende kinderkoor. Het is The Living Ends oproep aan een generatie om vooral waakzaam te blijven. "Het is geschreven op een moment dat iedereen tegenstrijdige meningen had over de oorlog en de hele gang van zaken rond 9/11."

"We groeiden op met het idee dat wat het nieuws ons vertelde dé exacte waarheid was, maar ik ben tot het besef gekomen dat dit niet het geval is. 'Wake Up' vraagt je zelf je conclusies te trekken. Daarnaast handelt het over de ziekelijke en schokkende alledaagsheid van zelfmoordbombardementen."

Vertraging
Met een jaar vertraging ten opzichte van de Australische markt meldde State of Emergency zich bijna aan de rand van de herfst op het Europese continent. De frontman is daar zelf ook niet volmaakt gelukkig mee: "Het is niet ideaal, maar zo gaat dat helaas soms. Dat is gewoon hoe het uitpakte met het label, de releasetijd en al dat soort zaken. Maar we zijn erg blij dat hij nu dan verschenen is."

Nu is The Living End alweer bezig met de voorbereidingen voor een volgend album. Ook dat kan hier echter nog wel eens langer op zich laten wachten. Cheney wil wel vast een tipje van de sluier oplichten. "Veel nummers zijn al geschreven en het gevoel is goed. Het is het soort nummers dat alleen werkt als wij drieën ze spelen. Geen overdubs, geen excessen, gewoon strakke nummers en rockende stukken. Ja, we zijn opgewonden. Ik ben alleen bang dat je er nog even op zal moeten wachten."

http://www.kindamuzik.net/interview/the-living-end/the-living-end-omarmt-de-imperfectie/16145/
Meer The Living End op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-living-end