http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
The Fire Theft: Wij zijn een nieuwe band
Nog nooit werd er zoveel geschreven over Sunny Day Real Estate als in het afgelopen half jaar. Enerzijds was er hernieuwde interesse voor de Amerikanen omdat het viertal door alles en iedereen werd genoemd als pionier van de emoscene, anderzijds vanwege het onlangs verschenen titelloze debuut album van The Fire Theft, waarin drie voormalige Sunny Day Real Estate-leden zitting hebben. Op The Fire Theft klinkt het SDRE-verleden slechts sporadisch door en is het met name de ietwat hese falsetstem van zanger/gitarist Jeremy Enigk die oude tijden doet herleven. Hoewel de muziek nog steeds even beklemmend en zwaarmoedig is, blijken Enigk, drummer William Goldsmith en bassist Nate Mendel momenteel stukken lekkerder in hun vel te zitten dan destijds. KindaMuzik in gesprek met Nate Mendel over Sunny Day Real Estate, Dave Grohl, God en volwassen worden.
Tekst: Xander van Aart
Publicatiedatum: 06 december 2003
Schuchter schudt hij me de hand. Jeremy Enigk. Beetje kaler en dikker dan vroeger maar nog steeds uitzonderlijk introvert. Hij laat zich snel weer achterover ploffen in de sofa van de barak die tijdelijk dienst doet als kleedkamer van Paradiso. Drummer en mede-songwriter William Goldsmith blijkt de grapjas van het stel en hij heeft honger. "Eten is belangrijker dan interviews," grijnst hij. Het zit me dan ook niet heel erg dwars dat ik in een restaurant op een steenworp afstand van de hoofdstedelijke concertzaal plaats mag nemen aan een tafeltje tegenover een uiterst beleefde Nate Mendel, die uiteindelijk zelfs voor mijn drankjes betaalt. Vragend kijkt hij om zich heen waar Goldsmith zit. Gelukkig zit hij vlak achter ons tegenover Sicco van Live-XS. "William is m'n maatje binnen de band," laat Mendel zich desgevraagd ontvallen. "We hebben het vroeger moeilijk gehad en het heeft lang geduurd voordat we weer met elkaar konden praten maar nu zijn we weer dikke vrienden." Hun oude vriendschap werd namelijk ooit op brute wijze uiteen gereten, maar daarover later meer. Want Mendel benadrukt over alles te willen praten. "Laten we maar bij het begin beginnen," stelt hij omonwonden. Dat begin heet voor eens en altijd Sunny Day Real Estate, één van de meest ondergewaardeerde gitaarbands van de jaren negentig.
EXIT: SUNNY DAY REAL ESTATE
Deze invloedrijke band uit Seattle kwam op in de eerste helft van de jaren negentig, toen de grunge hoogtij vierde. Toch bleef een mediahype rond de band uit, terwijl hun stadsgenoten er met de hoofdprijs vandoor gingen. Hoe verklaart Mendel het destijds uitblijven van een doorbraak naar het grote publiek? "Onze muziek was veel minder pakkend dan die van pakweg Nirvana. Zij waren beïnvloed door de Beatles en de Ramones. Wij waren veel progressiever ingesteld. Moeilijke ritmes, afwijkende songstructuren. Bovendien zong Jeremy niet over teenage angst maar juist over schuldgevoelens, twijfel, onbereikbare liefdes en het verlies van onschuld." Na het tweede titelloze album (Mendel neemt tot mijn verbazing zelfs de fan-benaming The Pink Album in de mond) ging het bergaf met Sunny Day Real Estate. "Jeremy zat met zichzelf in de knoop en bekeerde zich tot God," vervolgt de bassist zuchtend nadat hij een slok witte wijn heeft genomen. "Ik ken hem al heel erg lang en het geloof is iets uit zijn jeugd dat hij opnieuw oppakte. Het dreef ons steeds verder uiteen. Ik wil over niemand een oordeel vellen en ben van mening dat iedereen moet geloven wat hij zelf wil maar op den duur konden we amper nog met Jeremy communiceren. Ikzelf heb dan ook helemaal niets met het Christendom. Het was een vreemde periode waarop niemand grip leek te hebben. Jeremy's teksten veranderden rigoreus en hij sloot zichzelf steeds meer van ons af. Op dat moment vroeg Dave Grohl William en mij om in Foo Fighters te komen spelen en dat leek destijds de enige optie. Sunny Day ging uit elkaar en Jeremy ging solo verder."
Hoe komt het dat hij uiteindelijk toch in SDRE-voortzetting The Fire Theft speelt terwijl zijn bedje in Foo Fighters gespreid is? "Enkele jaren terug werd William uit Foo Fighters gegooid," vervolgt Mendel. "Wij hadden het daar beiden verschrikkelijk moeilijk mee. Hij kwam op straat te staan terwijl ik in die band bleef spelen. Dat viel niet goed en ik voelde me dan ook een verrader. Voelde me schuldig dat ik bij Dave bleef terwijl mijn beste vriend aan de kant was gezet. Weet je, William is een heel gevoelige jongen die zich als mens en als muzikant laat leiden door improvisatie en inspiratie en dat strookte totaal niet met Dave Grohls visie. Dave was op zoek naar mensen die gewoon hun partijen zouden spelen en verder hun mond zouden houden. Tja, William wilde niet buigen en, eh, Dave is Dave, snap je?" Even is het stil, dan voegt Mendel er een zuinig je-weet-wel-wat-ik-bedoel-lachje aan toe. "Ikzelf heb nooit zo moeilijk gedaan over mijn rol in Foo Fighters. Da's een makkie voor me en daar verdien ik mijn brood mee. Ik keerde terug naar Jeremy en William omdat we eindelijk al die frustraties hadden uitgepraat. Ik had weer zin in muziekmaken met hen. De tijd was er rijp voor en bovendien zat gitarist Dan Hoerner ons niet meer in de weg. In Sunny Day hadden we al enige tijd problemen met Dan maar uiteindelijk is het de situatie rond Jeremy geweest waarom Sunny Day uiteindelijk uit elkaar is gegaan."
ENTER: THE FIRE THEFT
Inderdaad. Want toen was daar plots het nieuws dat de inmiddels tot emo-iconen uitgeroepen Enigk, Goldsmith en Mendel een nieuwe band hadden opgericht; The Fire Theft. De bandnaam staat voor zoiets als het "doorgeven van inspiratie", of letterlijker: het stelen van het Heilige Vuur. Vandaar dat het album eerder als classic rock vol Beatles- en Yes-invloeden klinkt dan als het grensverleggende emoplaatje dat je van de heren zou verwachten. Vanwaar die hernieuwde inspiratie? "We zijn ouder en wijzer geworden. Jeremy heeft de tijd genomen om God een plekje in zijn leven te geven en ik heb met Foo Fighters veel geleerd. The Fire Theft is dan ook een frisse start. De neuzen staan weer dezelfde kant op en alle problemen uit het verleden zijn weggewerkt. Jeremy zal altijd blijven worstelen met levensvragen. Hij is een beetje schuw. Zijn toenadering tot God heeft daar dan ook alles mee te maken. Hij heeft het moeilijk met volwassen worden en kampt met schuldgevoelens uit zijn jeugd. Maar tegenwoordig gaat het heel goed met hem. Hij heeft zelfs een vriendin en kan genieten van wat we allemaal doen met The Fire Theft. Hij staat weer helemaal op scherp en dat geeft William en mijzelf vertrouwen om weer met hem samen te werken."
Hoe brengt Mendel eigenlijk zijn vrije tijd door? "Ik woon tegenwoordig in Hollywood en ik kan je zeggen dat het er vreselijk is. Veel nepmensen en lieden die zichzelf heel belangrijk vinden. Mijn vriendin komt uit Hollywood, weet je, vandaar dat ik daar nu ook woon. Ze is scriptschrijfster en heeft onlangs een script verkocht aan een grote produktiemaatschappij die het gaan gebruiken voor een bekende serie. Het kan haar grote doorbraak betekenen, maar verder doet Hollywood me niets. Als ik thuis ben breng ik dan ook het liefst mijn tijd door met mountainbiken of met snowboarden. Lezen doe ik ook veel, maar dan vooral op tour. Maar ik heb wel een mooie Hollywood-anekdote voor je!," glimlacht Mendel plots. "Mijn schoonzus heeft een tijdje iets gehad met Ian Astbury, de zanger van The Cult. We gingen op een dubbeldate naar een karaokebar. Plots begint een of ander grietje een Cult-song te zingen. Zet Ian zijn drankje opzij om het van haar over te nemen. Stond-'ie daar gewoon zijn eigen nummer te zingen! Die relatie is inmiddels over, kan ik je zeggen! Mijn leven thuis is een stuk rustiger dan voorheen. Ik ben van mijzelf vrij serieus en probeer me niet te druk te maken. Oh, en in februari word ik vader. Heel spannend allemaal."
Hoe verliep het opnameproces van The Fire Theft eigenlijk? "Het werd gewoonweg weer tijd om muziek te maken. We hadden niet eens een officiële deadline om de plaat uit te brengen maar meer een persoonlijke. We werkten in de oude ploeg omdat ook de producer van de eerste twee Sunny Day-platen, Brad Wood, weer van de partij was. We hebben erg veel geëxperimenteerd met strijkers en blazers en arrangementen. Dat wilden we met Sunny Day ook altijd graag maar daar was nooit geld voor. Jeremy kwam tijdens de opnames van het album met een riff en daar maakten we dan gaandeweg nummers van. Nummers zoals we ze nog nooit gemaakt hadden. Zo kon het gebeuren dat we een song als 'Waste Time' schreven, een nummer dat bijna eighties klinkt met weinig akkoorden; behoorlijk recht-door-zee voor ons doen. Ik heb vooral Jeremy flink moeten ompraten om dat nummer op de plaat te krijgen. Al met al hebben we twee jaar over de opnames gedaan, mede vanwege mijn verplichtingen met Foo Fighters, maar het feit dat de jongens op mij wilden wachten zegt me heel veel." Genoeg gevlei, is The Fire Theft stiekem niet gewoon SDRE-album nummertje vijf, maar dan zonder lastpost Hoerner? "Ik zie het zelf ook zo," geeft Mendel zonder blikken of blozen toe. "Ik vergelijk het album gek genoeg qua geluid echter nog het meest met Jeremy's soloalbum Return of the Frog Queen. Hoe dan ook, we zijn weer terug met een nieuwe naam omdat we een frisse start wilden maken." Waarvan akte.
http://www.kindamuzik.net/interview/the-fire-theft/the-fire-theft-wij-zijn-een-nieuwe-band/4727/
Meer The Fire Theft op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-fire-theft
Deel dit artikel: