• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

TERROR: HARDCORE OM TE OVERLEVEN

Als een van de meest toonaangevende hardcorebands van de laatste jaren, toert Terror schijnbaar onvermoeibaar de wereld rond. Tussendoor maken ze af en toe gelukkig tijd om een nieuw album op te nemen, wat onlangs resulteerde in The Damned, the Shamed. Voor zanger Scott Vogel is hardcore een elementaire levensbehoefte: "De wereld is lelijk in mijn ogen, maar dit helpt me daarmee om te gaan."

Tekst: Diana Willms

Publicatiedatum: 18 juni 2008

Terwijl Terror doorgaans geen stempels als 'vernieuwend' en 'origineel' krijgt opgeplakt, heeft The Damned, the Shamed toch redelijk wat verrassingen in petto. De band uit Los Angeles lijkt zijn muzikale horizon te hebben verbreed. "Terror voelt voor mij nog hetzelfde," aldus Vogel, "maar ik denk inderdaad dat er een zekere groei heeft plaatsgevonden sinds het laatste album. We luisteren naar veel dingen die mensen zouden verbazen, en we willen niet twee keer dezelfde plaat maken. Elke release is een beetje anders, maar dit keer hadden we wat frisse ideeën die gewoon voelden alsof ze echt pasten en het heeft gewerkt. Ik vind het album erg geslaagd."

In balans
Terror raast ditmaal niet constant op volle snelheid door, klinkt hier er daar wat melodieuzer en gooit er voor de verandering een enkele gitaarsolo tegenaan. Dit alles maakt van The Damned, the Shamed het meest diverse album dat de band tot nu toe uitbracht. Dat was echter nooit een bewust streven. "Nee, helemaal niet. We hebben dat nooit besproken, hadden geen plan. Ik ben het er desondanks wel mee eens. Ik denk gewoon dat de 'feel' van de band is wat die is op dit moment. Het is nooit ons doel geweest om mensen te plezieren. We spelen wat goed voelt en dat heeft voor het grootste deel goed uitgepakt. Ik denk dat ons vorige album Always the Hard Way in zijn geheel een beetje te snel was. Daar hebben we balans in aangebracht, en in combinatie met een aantal nieuwe elementen hebben we een complete lp."

De plaat staat weer vol nummers waarmee je je direct kunt identificeren. Een nummer als 'Never Alone' is daarnaast erg bemoedigend, en kan menig verloren ziel een hart onder de riem steken. "Het verbonden zijn met de mensen die naar ons luisteren is altijd een van mijn hoofddoelstellingen geweest", verklaart Vogel dan ook. "Ik luister altijd naar bands die me raken, en waarmee ik me kan vereenzelvigen. Ik denk dat dat één van de belangrijkste dingen is die de ware underground ons te bieden heeft. Een echt toevluchtsoord, met geluid. Ik schrijf nog steeds gewoon wat ik voel, en als je het begrijpt is dat geweldig, en zo niet is dat ook prima."

Jong van hart
Terror speelt inmiddels regelmatig in grote zalen of op festivals, waar dranghekken vaak letterlijk een kloof tussen band en publiek tot gevolg hebben. Volledige publieksparticipatie in de vorm van bijvoorbeeld stage dives wordt zo belemmerd. Vogel geeft dan ook de voorkeur aan kleinere, intiemere shows. "Wanneer je zo'n massa mensen op een festival meekrijgt, is dat geweldig. Als je die energie op gang weet te krijgen ondanks die afstand, wil dat echt wat zeggen. Maar het is toch niet mijn ding. Ik hou meer van de kleine clubs. Kids all over the place. Heerlijk als de boel kort en klein geslagen wordt. Ik ben nog altijd jong van hart."

Dat jeugdig elan zal hij voorlopig niet kwijtraken. Daarvoor is de hele hardcorescene van té grote betekenis voor hem. "Ik ben nog steeds een hardcorekid; een 35-jarige hardcorekid die muziek nodig heeft. Ik hou van nieuwe bands en demo's. Ik maak een fanzine, ga naar shows en heb niks met die hele rocksterrenshit. Ik heb deze band en de nummers nodig om te overleven. Ik ben een fuck-up, en maak veel slechte keuzes. De wereld is lelijk in mijn ogen, maar dit helpt me daarmee om te gaan."

Onvermoeid onderweg
Al jaren houdt Terror er een intensief tourschema op na. De mannen wekken echter nooit de indruk van een stel wrakken dat van pure vermoeidheid uit elkaar valt, maar betreden avond na avond met evenveel passie en energie het podium. "Soms voel ik me wel opgebrand en moe hoor," reageert Vogel, "maar de energie van het publiek is het enige dat me echt oppept. Als we met een band toeren waar ik van hou, inspireert het me ook om die dagelijks te zien spelen. Ik houd er nog steeds van om te reizen en op te treden, op de hoofden van mensen te springen en al dat soort geweldige dingen. Op dit moment hebben we even een rustpauze en dat voelt lekker. Maar we zullen snel weer onderweg zijn en nieuw materiaal spelen, wat ook helpt de routine wat te doorbreken."

Hoe het nieuwe werk live uit de verf komt, zal ook hier niet lang een raadsel blijven. De mannen spelen namelijk ook in Europa met grote regelmaat de zalen plat. De vraag of er al plannen zijn de oceaan weer over te komen, beantwoordt Vogel dan ook bevestigend. "We maken komende winter deel uit van de Persistence Tour en er komt een volledige Europese tour in het voorjaar. We komen graag naar Europa en hebben er altijd een geweldige tijd." Om er nog even aan toe te voegen: "Ik hou van Born from Pain."

In zijn afsluitende woorden wil Vogel nog wat tips meegeven: "Koop platen. Haal het echte eindproduct in huis met de teksten en het artwork. Maak een magazine. Start een band. Hardcore still lives!" En zo is het maar net.

http://www.kindamuzik.net/interview/terror/terror-hardcore-om-te-overleven/17112/
Meer Terror op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/terror