• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Smogus: “Gaan we ervoor of gaan we er niet voor?!”

Smogus bracht na de gelijknamige EP twee jaar geen nieuw materiaal uit. De toenmalige platenmaatschappij BMG had het zo druk gekregen met Idols, dat de xplocore-band uit de Bollenstreek een nieuwe stal zocht. Nu is er een contract bij The Electric Co én de debuutcd No matter what the outcome. Een gesprek met rapper/zanger Wiebe.

Tekst: Vinodh Lalta

Publicatiedatum: 16 augustus 2004

“In 2002 is onze EP uitgekomen met zes nummers die deel uitmaakten van wat onze debuutcd had moeten worden. Het idee was dat we op basis van die EP een naam konden opbouwen in de underground. Daarna zouden een single en de volledige cd uitkomen. Alleen kreeg onze toenmalige platenmaatschappij BMG het na de release van onze EP te druk met haar commerciële activiteiten zoals Idols, waar ze veel geld aan kon verdienen. Omdat wij niet een ondergeschoven kindje wilden worden, zijn we opgestapt en zelf weer de studio ingedoken. De bestaande nummers waren inmiddels al sterk verouderd, dus die hebben we herschreven en opnieuw opgenomen. Daarnaast hebben we een hoop nieuwe nummers opgenomen. En zo zijn we hier beland: een nieuwe deal met een nieuwe platenmaatschappij, The Electric Co, en een nieuwe plaat.”

Hoe gaat het nu verder?
“Het probleem is dat het een poos stil is geweest rondom Smogus. Mensen zaten eind 2002 te wachten op de single en het album, en die kwamen maar niet. Daarna hebben we dit album opgenomen en dáárna kwamen de onderhandelingen met onze huidige platenmaatschappij. Vandaar dat we nu eerst de plaat hebben uitgebracht in de hoop de vibe van eind 2002 terug te krijgen. Zelf hebben we alle vertrouwen in deze plaat, dus we waren er ook van overtuigd dat de media hem goed zouden oppikken. En dat merken we inderdaad: van alle kanten komen er positieve reacties binnen. Dus ik denk dat we over een paar maanden een single uitbrengen en een videoclip opnemen.

“We moeten even kijken hoe het loopt. Dat is handig aan deze platenmaatschappij, die werkt heel pragmatisch. We willen zo groot mogelijk worden. Maar hoe we dat doel bereiken, bedenken we onderweg. Zo stemmen we de keus van de videoclip af op de reactie vanuit het publiek tijdens de optredens.Want als we willen doorbreken en op de radio gedraaid willen worden, is het slim om een soort vooronderzoek te doen.”

Hmmm, dit zou ik heel verkeerd kunnen opschrijven: “Smogus wil de commerciële kant op.”
“O nee, dat is het helemaal niet. We staan honderd procent achter elk nummer op de plaat. Het enige dat we niet willen, is dat de hiphop-bonustrack de single zou worden of ‘The game’. Want dat is het enige rustige nummer op de plaat en dat kan een verkeerd beeld scheppen van Smogus. Maar we willen helemaal niet de commerciële kant op, we willen gewoon leven van onze muziek. En wat maakt het ons uit als ze ons onder een Ola-reclame donderen? (lacht - VL). Het blijft onze muziek en zolang het om dingen gaat waar we achter staan, is het prima. Het is niet zo dat we Henkjan Smits en Fluitsma & Van Tijn gaan inhuren om de nummers te schrijven of zo (lacht - VL).”

Jullie hebben dit album in eigen beheer opgenomen met gitarist Arno als producer. En dat is best goed gelukt. Heeft hij al meer ervaring als producer?
“Arno is al sinds ik hem ken bezig met de technische kant van muziek. Na de middelbare school heeft hij de soundacademie gedaan. Daarna heeft hij veel gewerkt als opnametechnicus en uiteindelijk is hij de producerskant op gegaan. We hebben Arno dan ook de beslissende stem gegeven bij de opnamen. Wel hebben we eerst met z’n allen bepaald wat we wilden met dit album. Maar op deze manier hadden we iemand die knopen kon doorhakken om lange discussies te voorkomen. Want Arno is van ons degene die er het meeste verstand van heeft.”

Waar komt de titel van de plaat vandaan?
“Die slaat op ons gevoel toen we de plaat gingen opnemen. De muziekbusiness was aan het instorten. Bands werden aan alle kanten gedumpt door hun label, maar wij hadden het gevoel: ‘Het is voor ons het goeie moment om die plaat op te nemen en daarna zoeken we een goed label. Of dat komt vanzelf naar ons toe als wij die plaat af hebben.’ Dat is wat No matter what the outcome betekent: Gaan we ervoor of gaan we er niet voor?!

“Dat hoor je ook wel in een nummer als ‘I don’t care’: het maakt niet uit of je ons onderuit wilt halen, wij geloven in onszelf en het doet ons niks. Dat gevoel hoor je in de hele plaat en de energie spat er vanaf. Dat was wat we hadden afgesproken. We wilden een frisse plaat met een live-gevoel en onwijs veel energie. En die hebben we ook gekregen! Iedere keer dat we hem beluisteren, verbazen we ons er weer over hoe we onszelf daarin hebben overtroffen. We hebben het beste uit onszelf gehaald.”

Even naar de hoes van de plaat: een auto die over de kop is gegaan. Wat heeft dat met de band of met de plaat te maken?
“Het is meer wat de tekenaar, Homeros Giuvani, met de band te maken heeft. Hij is een comic artist, die in de scene heel erg groot is. Hij heeft voor Marvel Comics en Disney gewerkt en storyboards getekend voor Jan de Bont. Ik ken hem al heel lang en hij vroeg mij of hij de hoes mocht tekenen. Toen we eenmaal de titel No matter what the outcome hadden, kwam dit in één keer bij hem op. Homeros is een fervent fan van roadmovies. Het verhaal dat hij achter de hoes zag, was: je wilde verandering in je leven en hebt een bank overvallen. Je stapt in je auto, racet er vandoor en crasht. Maar je stapt uit en loopt door. Niets houdt je tegen. De enige aanwijzing voor de oorzaak van de crash is dat Smogus-bord. Maar er zitten nog een paar hints in het boekje verstopt.”

Binnenkort spelen jullie samen met Static-X. Wordt dat een hele tour?
“Nee, dat is één show in hun voorprogramma, maar dat zijn van die mogelijkheden die we met de platenmaatschappij zoeken. Misschien kunnen we na deze show mee als supportact op een tour van een andere band van hetzelfde management. En dan kunnen we onze cd ook uitbrengen in de landen waar we spelen. Want je kunt natuurlijk niet blindelings je cd in het buitenland gaan uitbrengen, als je daar niet kunt optreden.

“Maar we richten ons eerst op Nederland. Dan zien we wel wat voor mogelijkheden er komen voor het buitenland. We zitten via een licentie bij Universal. Dat is een internationaal label met overal connecties. Daar wachten ze eerst af hoe wij het hier doen. Zeker als je uit Nederland komt, heb je het nadeel dat je moet opboksen tegen dat enorme buitenland. Daar zit zoveel talent…. Je moet heel goed zijn en iets te bieden te hebben als je het daar wilt maken. Wij proberen nu te bewijzen dat wij dat zijn en hopen daarna voet aan de grond te krijgen in het buitenland. Wij geloven dat het gaat lukken, maar alles op zijn tijd.”

Wat heeft Smogus te bieden? Wat onderscheidt Smogus van bands als Linkin Park of Deftones?
“Ik vind dat wij een heel andere insteek hebben. Wij hebben iets meer energie en er zit meer lol in. We zijn niet allemaal boze mensen. Natuurlijk zitten er een hoop gevoelens in de plaat. Maar wat je bij een optreden van ons hoort en ziet, is dat we een band zijn die er helemaal voor gaat en de hele tent op zijn kop wil zetten. Daarom denken wij dat we een goede aanvulling kunnen zijn.”

Hoe gaat het met de verkoop van No matter what the outcome?
“We hebben nog geen verkoopcijfers gehoord. De vaste fanbase heeft de plaat nu wel gekocht en dat begint uit te groeien. Steeds meer mensen horen ervan via recensies in verschillende bladen. En al die recensies zijn positief, dus dat zijn stimulansen om de cd te gaan kopen. Wij verwachten dat op die manier een underground wordt gevormd, die ons steunt wanneer de single uitkomt. Dat is het allerbelangrijkste. Je kunt je cd uitbrengen in het buitenland, maar als je in eigen land geen basis hebt, kun je het daarbuiten shaken. Dan heb je geen ruggengraat.

“Daarom komen we na onze optredens altijd naar de zaal en de T-shirtstand om met onze fans te gaan praten. We weten dat zij dat onwijs belangrijk vinden. En het geeft ons een goed gevoel, ook vanwege de gezelligheid en de feedback. Er zijn zoveel bands die de stoere jongens uithangen en backstage blijven. Je kunt die arrogantie ook opzij zetten. Lekker de zaal in gaan en een biertje doen. Iedereen is daar om een goeie avond te hebben - wij ook. Wat is er beter dan daar voor je werk te gaan zitten en te gaan praten? Het is onze droom, ons beroep en we willen er hard voor werken. En we halen er zoveel energie uit, zoveel lol.”

Wat is het leukste dat je tot nu toe hebt meegemaakt?
“Met publiek was het Lowlands, dat was een onwijs gave show. Ook al hebben we door de adrenaline en de onervarenheid onszelf voorbij gespeeld en allerlei fouten gemaakt. Maar toch: als je die show terugziet, zie je 3500 man in een volle tent en al die mensen staan te springen. Dat was een hoogtepunt in ons bestaan.
“Onze cd-presentatie in de Melkweg komt daar vlak achteraan. Eerder hadden we in de Melkweg meegemaakt dat de helft van ons publiek wegliep omdat The Mighty Mighty Bosstones in een andere zaal begon. Op de avond van de cd-presentatie moest Tasha’s World ook spelen, maar iedereen bleef bij ons en de hele tent ging uit zijn dak. Toen hadden we voor het eerst het idee dat we de stap konden maken: van een klein bandje dat van alles moet overwinnen in één keer naar een professionele band voor een volle zaal. Die sfeer proef je ook als je terugkijkt naar het beeldmateriaal dat die avond is opgenomen door MTV. De lol die wij op het podium hadden en de extra energie die er vanaf spatte, dat optreden was een hoogtepunt voor onszelf. Je ziet het op het beeld, je ziet het aan de reactie van het publiek.

“Binnen de band zelf zijn het de cd-opnamen en de week die we daarna met de hele band in een huisje in België hebben doorgebracht. We hebben de hele week zitten spelen en een compleet akoestische cd opgenomen. Daarbij hebben we onze nummers beter leren kennen, maar ook onszelf en elkaar, ook als groep. We hebben niks van België gezien, maar dat boeit verder niet. We hebben alleen in die ruimte gezeten en opgenomen en daarna met elkaar gefeest: bier zuipen, barbecuen en de sauna in.”

Zijn er ook plannen om dat akoestische materiaal uit te brengen?
“Niet echt, misschien voor een b-kantje. Het is vooral voor onszelf geweest, om terug te luisteren hoe onze nummers in elkaar zitten. Wij denken dat een echt goed liedje altijd overeind blijft, ook al maak je er een hoempapa-, house- of reggaeversie van. Dan zoek je de beste manier waarop zo’n nummer vertegenwoordigd kan worden. Dat is in ons geval xplocore. Daarom klinkt het op de plaat zoals het klinkt.

“Maar tijdens die akoestische sessies kwamen we er achter dat bepaalde dingen op zes snaren niet lekker klonken, dus moesten we net even andere noten gebruiken. Als je dat terugvertaalt naar zeven snaren, blijkt dat je nummer sterker is geworden. Ook zijn Daniël en Arno nu veel meer tweestemmig gaan zingen, omdat dat akoestisch mooier uitkomt. Live is het vaak niet nodig, omdat je dan meer aan het knallen bent. Dan gebruik je de tweede stem alleen als aanvulling. Zo groeien je nummers en samenspel: vroeger konden we nauwelijks jammen en nu vliegt de ene jam na de andere jam er uit. Omdat we hebben geleerd beter naar elkaar te luisteren en elkaar aan te voelen.

“Alleen jammer dat we dit pas ná de cd-opnamen deden. Maar je moet ook groeien voor de volgende plaat (lacht - VL). Achteraf vinden we niet dat het de plaat tekort heeft gedaan. Die is het allerbeste geworden dat we konden, zeker in die tijd. Het zou verkeerd zijn als je geen dingen op je plaat hoort die beter kunnen. Zoals Prince dat heel mooi zei: dan moet je stoppen. Zelfs hij heeft dat punt nog niet bereikt.”

Wat zijn jullie plannen voor het komende jaar?
“Zoveel mogelijk spelen door het hele land, een single uitbrengen en groter worden. Ik denk niet dat we dit jaar nog gaan doorsteken naar het buitenland, maar dat komt wel. We kijken wel wat er op ons pad komt en we hebben er alle vertrouwen in. No matter what the outcome.”

http://www.kindamuzik.net/interview/smogus/smogus-gaan-we-ervoor-of-gaan-we-er-niet-voor/6929/
Meer Smogus op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/smogus