Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het is snel gegaan voor het duo uit Manchester. Een paar jaar geleden stonden ze nog samen in de indieband Simian, scoorden een paar bescheiden hits, tot ze in 2006 besloten met zijn tweeën verder te gaan. Hun elektronische debuutalbum als Simian Mobile Disco (SMD) werd goed ontvangen, hun rondreizende mobiele disco werd fenomenaal geacht en alle ogen waren gericht op hun tweede album. En dat het snel is gegaan merkten Ford en Shaw aan de reacties van gastvocalisten (Jamie Lidell, Beth Ditto, Chris Keating, Alexis Taylor, Gruff Rhys) die stonden te springen om samen te werken op Temporary Pleasure.
"Het zijn artiesten die we tijdens onze tournee hebben ontmoet", zegt Ford, die ook het debuut van Arctic Monkeys produceerde. "We waren van plan om een meer instrumentaal, psychedelisch technoalbum te maken, maar we werden opeens geconfronteerd met echte liedjes. De vocals zijn zoveel beter dan op ons eerste album. Dat heeft de richting van dit album compleet veranderd."
Rond de tafel
Het is onmogelijk te verwachten dat tijdens Pukkelpop in het kielzog van SMD Jamie Lidell zijn opwachting maakt om dat ene nummer 'Off the Map' te zingen. Sowieso is een liveshow van SMD geen slap aftreksel van het album, maar een immer onvoorspelbare show, waarbij Ford en Shaw langs allerhande apparatuur op een ronde tafel rennen. "Toen we begonnen hadden we niet echt een idee wat we nu precies wilden", zegt Shaw (met bril). "We wisten wel wat we niet wilden. Dat was ons twee, met slechts twee laptops en een midicontroller. Supersaai. We wilden veelzijdig zijn en daardoor kwamen we met deze opstelling, zodat we heel snel van richting kunnen veranderen als iets niet werkt. Bovendien moesten het echte machines zijn."
Op het podium is het harder werken voor SMD dan toen ze nog in de band zaten. "We moeten aan zoveel dingen denken", zegt Ford. "Het is alsof alles in een beweging naar voren is en dat we onze uiterste best moeten doen om het niet over de rand te laten vallen. Vergeleken met de band is er nu minder structuur en bovendien moeten we tegelijkertijd op alle apparaten letten. Het is alsof je een maaltijd voor heel veel mensen voorbereidt op een groot fornuis waar zes of zeven pannen aan het koken zijn."
Liever geen witbrood
En dat er dan wel iets mis gaat, vinden Shaw en Ford niet erg. Integendeel. "Onze muziek is onpuur als in: niet perfect", zegt Ford. "De imperfecties en de fouten die we maken, proberen we zoveel mogelijk in onze muziek te houden. Want op die manier kun je horen dat het door mensen is gemaakt. Dit nieuwe album is dan ook verre van perfect."
"Soms moet je er gewoon een streep onder durven trekken", zegt Shaw. "Dat hoewel het niet foutloos is, dat juist misschien de reden is waarom mensen het leuk gaan vinden. En de volgende keer doen we het beter. Het zou raar zijn wanneer je het album een maand na de release nog steeds perfect vindt. Ik bedoel, wij gaan ook verder. We leren weer bij en maken nieuwe muziek. Niets is ooit helemaal af. Als je maar blijft pielen aan een nummer, zul je misschien alle fouten eruit halen, maar daarmee verwordt het tot een smakeloos geheel. Zoals witbrood."
Houdbaarheidsdatum
Dus dendert de Mobile Disco nagenoeg zonder omkijken verder. Op naar de volgende impuls, op naar weer een nieuwe plaat. "We moeten wel verder", zegt Shaw. "Wanneer je jezelf gaat herhalen, ben je de klos." Ford neemt, net zoals op het podium, naadloos over: "Een reden waarom we dit album Temporary Pleasure hebben genoemd is omdat we leven in een merkbaar versnellende cultuur. Door het internet wordt alles heel snel verplaatst en gerecycled. Hoewel ik het niet zozeer een houdbaarheidsdatum wil noemen, zal onze muziek zeker gedateerd raken en een geluid worden van een bepaalde periode. Maar wij zien dat als positief, omdat de meeste platen van vroeger die we tof vinden, ook zijn toe te wijzen aan een bepaalde periode. Dat is de menselijkheid eraan."
Inherent aan die gedachte van tijdelijk plezier is het besef dat het morgen wel eens over kan zijn voor SMD. "We werken al drie jaar lang heel hard", zegt Ford. "We moeten zelfs productieklussen en optredens aan ons voorbij laten gaan. Maar we nemen geen sabbatical, simpelweg omdat muziek maken onze hobby is. Een houdbaarheidsdatum is vooral aan de orde als je als artiest het idee hebt dat je voor een bepaalde scene muziek maakt. Zolang je vooruit beweegt, jezelf verandert, dan is het oké. Ik zie mezelf over tien jaar niet alleen maar dansvloerkrakers maken, maar zullen we opschuiven naar ambient of krautrock. Hopelijk is het dan nog steeds relevant, alleen in een ander spectrum. Want wat is erger: Laurent Garnier die ouder wordt en andere werelden verkent of The Rolling Stones die nog steeds hetzelfde doen als toen ze achttien jaar waren?"
http://www.kindamuzik.net/interview/simian-mobile-disco/simian-mobile-disco-blijft-vooruit-bewegen/18996/
Meer Simian Mobile Disco op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/simian-mobile-disco
Deel dit artikel: