Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Vooraf aan het optreden neemt Sarah in het café van het Patronaat een half uurtje voor een gesprek. Even tijdens het eten, vlak na de soundcheck. Ze spreekt over haar nieuwe album All of Our Names de opvolger van het alom geloofte You Were Here, van vier jaar terug.
"Inderdaad, er zitten vier jaar tussen dit album en het vorige. Dat komt omdat ik precies een jaar nodig had om deze plaat af te ronden," vertelt ze. De plaat kreeg vorm bij Sarah thuis in Quaker Valley, waar haar woonkamer als opname-studio diende. "All Our Names maakte ik samen met mijn partner Martin Kinack, die de co-productie voor zijn rekening nam en verschillende instrumenten bespeelde. Het was bij ons soms een echt gekkenhuis. Overal stonden instrumenten, microfoons, opnameapparatuur. Ik sliep in de controlekamer, terwijl vogels hun nesten bouwden vlak buiten mijn raam."
Een soms hectische periode, maar Sarah bewaart er mooie herinneringen aan. "Het heeft iets speciaals om een plaat in eigen omgeving op te nemen. Omdat het een jaar duurde, zag ik alle seizoenen voorbij gaan. Het was een heel natuurlijk proces, heel relaxt ook omdat de druk van buitenaf ontbrak. De meeste nummers ontstonden tijdens het opnameproces. Ik ben echt een mens van momenten. Een klein detail, een woord, een blik zet me aan het denken."
Inspiratie voor haar muziek haalt Sarah Harmer overal vandaan. "Een ervaring met een vriend, iets dat om je heen gebeurt. Een momentopname, waarvan je je realiseert dat het bijzonder is en dat je graag wilt delen. De inspiratie voor deze plaat kwam ook uit de natuur. De lange wandelingen die ik maakte tussen de opnamen door. Ik keek naar de vogels, genoot van het dierenleven rondom mijn huis en plantte bomen. Omdat ik in Quaker Valley aan de rand van een bos woon, is dat iets wat bij mijn dagelijkse leven hoort. Er is zoveel moois te zien in die andere wereld, als je je ogen er maar voor opent. Ik hou van de eenzaamheid, het detail, het kan me helemaal vervoeren." En daaruit kwamen weer al die mooie songs voort, die je op All Our Names tegenkomt. Liedjes met een grote innerlijke dynamiek, aangevuld met poëtische teksten.
Muziek hoorde bij Sarah Harmer trouwens al vroeg bij haar leven. Ze kan het dan ook niet wegdenken uit haar dagelijkse bestaan. "Ik kom uit een groot gezin, acht in totaal. Mijn vader was boer en in zijn vrije tijd speelde hij viool. Hij was helemaal gek van muziek, en hij zong graag. Wij, kinderen kregen pianoles en oefenden onze liedjes voor iedereen die er maar naar wilde luisteren. Dat was voor mij toch de basis voor muziek. Mijn inspiratie haalde ik uit singer/songwriters als Carole King, Suzanne Vega, Chrissie Hynde, Stevie Nicks en natuurlijk Joni Mitchell. Die vrouwen hebben prachtige muziek afgeleverd. Later speelde ik in een band, Weeping Tile. Dat heb ik een paar jaar gedaan, we maakten zelfs een paar platen, tot ik voor het solopad koos." En dat solopad bracht haar veel succes, zeker nadat TIME Magazine haar plaat oppikte en hem tot debuut van 2000 uitriep.
"Dat was een grote verrassing voor me. Een soort eer ook, want het betekent wel een grote waardering voor je werk. Toen ik de opvolger moest maken, lag er wel een soort druk. Hoe overtref je je eigen succes? Nu ben ik daar wel helemaal overheen. Muziek maak je in eerste instantie voor jezelf. Je moet erin geloven en dan komt de rest vanzelf."
http://www.kindamuzik.net/interview/sarah-harmer/sarah-harmer-houdt-van-de-eenzaamheid/5678/
Meer Sarah Harmer op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/sarah-harmer
Deel dit artikel: