• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Een trompet, een sexy donkere stem en de booty van Beyoncé

Rokerige kleine zaaltjes lijken niet langer het podium voor improviserende jazz muzikanten. Ook trendy clubs openen voor de jazz maandelijks, zo niet wekelijks de deuren naar een zwoele nachtclubsfeer met optredens van funky big bands en sprankelende combo’s. Jazz is hot. Of zoals trompettist Rob van de Wouw het verwoordt: “jazz is te gek.” Deze week verschijnt zijn eerste soloalbum, Reboot Your Soul!

Tekst: Elisabeth van Scherpenzeel

Beeld: Jelmer de Haas

Publicatiedatum: 30 januari 2007

“Muziek is meer dan egotripperij. Als ik de beste trompettist ter wereld een uur lang hoor spelen, zonder dat hij iemand anders aan het woord laat, word ik daar doodziek van. De afwisseling is juist te gek”, zegt Rob van de Wouw (1975), een van Nederlands jongste succesvolle jazztrompettisten. En zowel te beluisteren in het Bimhuis als in Rotown.

Deze week verschijnt zijn eerste solo-cd Reboot Your Soul!. Een album waarop niet alleen Van de Wouw te horen is, maar ook een reeks aan Nederlandse muzikanten die composities van hem spelen. Met invloeden uit natuurlijk jazz, maar ook de soul, hiphop en zelfs een vleugje r&b. Labellen wil de trompettist het album niet. De titel zegt genoeg, legt hij met een grote glimlach en met veel handgebaren uit. “Alsof je de computer opnieuw opstart nadat je iets nieuws hebt geïnstalleerd. Soms moet je je ziel na al die nieuwe muziek ook opnieuw starten.”

Op zijn achttiende luistert hij bij een vriend voor het eerst naar jazzplaten. “Wat is dat? Dat is trompet? Dat kan ik ook! Dat wil ik ook!” Als klein jongetje speelt hij bij de fanfare en zit hij op de muziekschool. “Ik hield niet van klassieke muziek. Ik vond het saai en suf.” Wat hij op de albums van zijn vriend hoort, begint hij na te spelen en steeds beter. Zelfs met zoveel enthousiasme dat hij naast zijn studie aan de HTS met een opleiding aan het conservatorium begint.

Jammin’
Na zijn afstuderen in 2003 speelt Van de Wouw maandelijks met zijn band in Rotown. Onder de naam Urban Jazz Sessions wordt een solo-artiest uitgenodigd om mee te jammen. Deze sessies zijn de inspiratie voor deze cd, hoewel het repertoire geheel nieuw is. Naast Van de Wouw spelen onder meer Wiboud Burkens op toetsen (Michael Franti, Carleen Anderson en Anouk) en Cyril Directie op drums (Postmen, Kane). Drie nummers worden gezongen door Ivar Vermeulen die in 2001 een hit had met ‘Blue Soul’. Van de Wouw: “Ik let op timing, geluid en frasering. Het gevoel. Ik had Ivar al heel lang in mijn achterhoofd. Hij heeft zo’n laidback timing. Dat heeft bijna niemand. Ik kwam bij hem en vroeg ‘doe ongeveer dit…’ (knipt ritmisch met zijn vingers, RL), en hij verzon alle teksten ter plekke. Drie liedjes, in een paar uurtjes.”

Sexy introdingetje
Op het album waar Van de Wouw anderhalf jaar heeft gewerkt, lag niets van te voren vast. “Alles was gemixt, maar ik miste nog een introdingetje. Een donkere, sexy stem”, zegt Van de Wouw met meetrommelende vingers. Het was al laat in de studio, zo’n tien uur. Branko van Kooten van zijn platenmaatschappij Embrace Recordings kende misschien nog wel iemand: Terry Man. Van de Wouw kreeg hem aan de lijn en hoorde het meteen: 'dit wordt te gek'". Terry Man werd in de nacht opgehaald. Hij nam plaats achter de microfoon in de studio en in één take stond zijn improvisatie (“I am talkin’ about hot, hot, hot”) over het ‘herstarten van de ziel’ op de plaat. “Dat dat zo maar kan”, zegt een tevreden Van de Wouw, kijkend naar zijn knalrode hoesje.

“Zoals mensen praten, weten muzikanten ook wanneer er nog een tandje bij moet. En nog een. En nog een. En ook wanneer het gesprek weer voorbij is. Tijdens zo'n improvisatie komen er te gekke momenten voorbij.” Op het album staan een paar interludes die in een middag zijn gemaakt. “Iemand zet wat in, bijvoorbeeld een drumgroove. Iedereen doet daar zijn dingetje op. Oké, klaar. Ik had er nog een hele cd bij kunnen maken met geweldige jams.”

Perfectie & The Booty
De ultieme perfectionering van het geluid, ofwel de mastering van de cd, heeft in de befaamde Sterling Sound Studios in New York plaatsgevonden. De studio waar ook de laatste hand op albums van Justin Timeberlake, Jay Z en The Roots wordt gelegd. “Ik hoor ook wel eens iets uit het populaire genre voorbij komen dat best funky is. Ik kick op die drive van de Amerikanen. Die gaan altijd een stap verder, terwijl wij hier zo iets hebben van ‘koffie?’. Ik wil ook doorgaan. Niet snel genoegen nemen met dingen.”

Hoe komt hij trouwens aan namen voor je nummers als ‘Prrr..’ en ‘Beauty of the Booty’? “Bij een documentaire over Beyoncé op MTV hoorde ik de voice-over zeggen "She discovered the beauty of the booty". Ik ben een liefhebber van ‘the booty’. Dus daar moest mijn volgende stuk over gaan.” Hij lacht en krabt even over zijn hoofd. “Bij mijn kwintet met Loek Boudesteijn zetten we Discovery Channel op. Het eerste dat in beeld verschijnt, wordt het. Dan krijg je rare titels.” Wat zijn favoriete track is, kan hij niet zeggen. “Ik vind ‘Slowly’ te gek, ik vind ‘Rooty’ te gek. Ieder nummer heeft iets, maar naar mijn eigen plaat luisteren lukt me nu nog steeds niet.”

Hopelijk lukt dat anderen wel, want het album is een prima kennismaking voor mensen die nog niet zo bekend zijn met jazz. Dit was echter geen opzet. "Achteraf blijkt dat zo te zijn, maar dat was niet de bedoeling. Ik heb iets afwisselends gemaakt wat ik zélf te gek vind.”

http://www.kindamuzik.net/interview/rob-van-der-wouw/een-trompet-een-sexy-donkere-stem-en-de-booty-van-beyonc/14801/
Meer Rob van de Wouw op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/rob-van-der-wouw