Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
"In mijn muziek heb ik het graag over de grote onderwerpen: liefde, dood, verdriet, winst, verlies… In het dagelijks leven kom je daar vaak niet aan toe. Natuurlijk heb je het niet altijd over de essentiële dingen van het leven. Dat kan ook niet. Maar muziek is gewoon een supermooi medium om over dat soort onderwerpen te vertellen. Voor mij kunnen die dan ook niet groot genoeg zijn."
Rob Klerkx geeft, na een instore in de Amsterdamse platenwinkel Phantasio, tekst en uitleg over zijn bestaan als muzikant. Want zo ziet de geboren Bosschenaar, vooral bekend als drummer bij de hoofdstedelijke britpopband Moke, zichzelf het liefst. "Mijn hele leven al schrijf ik liedjes. Ik ben dus meer muzikant dan drummer, hoewel ik me op drums wel het verst ontwikkeld heb en zo in een paar goeie bands ben gerold. Maar ik speel ook piano en gitaar."
Collectief
Nee, de reden om onder eigen naam actief te zijn is niet dat Klerkx bij Moke zijn ei niet kwijt kan, antwoordt hij desgevraagd. Immers, net als de overige bandleden heeft hij een flinke inbreng in de nummers, ofschoon het schrijven van teksten voorbehouden blijft aan zanger en voorman Felix Maginn. "Moke is een band die heel erg uitgaat van een concept. Dat doen we goed, dus zijn we er trouw aan. Daarnaast heb ik wel een sterke behoefte om iets meer risico te nemen en het experiment op te zoeken. Bij Moke kan dat niet altijd. Dat komt ook omdat het een grote, succesvolle band is. Overigens voedt het een het ander: dat ik zo goed ben in Moke, komt omdat ik daarnaast mijn eigen ding doe. In Moke ben ik bovendien heel functioneel. Stel dat het om een wielrenteam ging, dan zou ik knecht zijn. Met mijn eigen ding ben ik echter zelf de bepalende factor: ik bepaal hoe het klinkt, wat de woorden zijn en hoe ik emoties overbreng."
Toch omringt Klerkx zich bij zijn buitenbandse activiteiten graag met andere muzikanten. Met Jelle Paulusma bijvoorbeeld. Of met zijn vaste maatjes, gitaristen Jaromir Fernig en Theo Sieben. En dat alles onder de naam The Secret. "The Secret is inmiddels een collectief van een man of tien. Het zijn mensen uit de Amsterdamse muziekscene die ik al heel lang ken, die ik erg waardeer en waar ik altijd tegenop heb gekeken. Op een gegeven moment heb ik die gevraagd. Het is nu mijn collectief. Ik ben de spil. Als Klerkx & The Secret kun je me dus in verschillende bezettingen zien. Zo wil ik het ook graag." Hij zegt bij zijn eigen project vooral in 'sound' te denken. "Ik hou van de dynamiek die ik in mijn liedjes stop. Dat contrast, van puur klassiek tot keiharde psychedelische rock, wil ik graag laten horen."
Statement
Tussen de twee albums die tot nu toe van Klerkx & The Secret zijn verschenen, Unleash uit 2009 en het dit jaar uitgekomen Undertones, is al evenzeer sprake van contrast. Staat eerstgenoemde plaat vooral in het teken van twangy gitaarrock van Amerikaanse snit, de opvolger heeft een meer ingetogen, bijna klassiek Europees karakter. Verantwoordelijk daarvoor is pianist Bart Wolvekamp, eerder actief bij onder meer Wende Snijders.
"Ofschoon ik wel zo'n soort plaat voor ogen had, komt die klassieke inbreng heel duidelijk van hem. Ik heb hem ook bewust wegens zijn achtergrond gevraagd. Zijn klassieke interpretaties op vleugel vind ik erg goed en dus heb ik hem bij het invullen van de songs vrij gelaten. Zelf koos ik er later nog voor om cello en contrabas toe te voegen, ook al omdat ik mezelf slechts als singer-songwriter wilde laten horen." Als drummer, legt Klerkx uit, wilde hij namelijk met Undertones een statement maken door in de songs alle drums en overige percussie weg te laten. "Dat was, ook al omdat de plaat wat groter zou uitkomen dan de vorige, de opdracht, de uitdaging die ik voor mijzelf had gesteld."
Drummer en frontman
Niettemin spelen drummers in de muziek dikwijls een cruciale rol, meent Klerkx en hij haalt ter ondersteuning van die stelling de gerenommeerde Amerikaanse sessiedrummer Steve Gadd aan. "Die heeft in een interview ooit geroepen dat drummers goed zijn in structuur. En dat is ook zo. Als drummers zijn we niet verantwoordelijk voor melodie of voor harmonieën, dus we kunnen heel goed overzicht houden. Bij Moke kan ik dat goed merken: van alle bandleden ben ik de sterkste in het onthouden van de structuur, het arrangeren en het puzzelen over waar een brug of een solo moet komen."
Zijn positie bij het succesvolle Moke, dat najaar 2011 aan een Nederlandse theatertour begint, lijkt dus stevig. Toch leeft bij Klerkx de stille wens om te kijken of hij met zijn eigen muziek iets zou kunnen betekenen in bijvoorbeeld de Verenigde Staten. Wat dan weer gevolgen zou kunnen hebben voor zijn werkzaamheden bij Moke. "Journalisten vragen daar nu natuurlijk naar, maar ik heb het hartstikke naar mijn zin bij de band. Eigenlijk ambieer ik de positie die iemand als Dave Grohl heeft. Die is én een goeie drummer én een goeie frontman. Ik hoop dus dat het allemaal naast elkaar kan blijven bestaan. Mochten het beide succesformules worden en mocht ik gedwongen worden om te kiezen, dan zal ik het nog best moeilijk krijgen."
http://www.kindamuzik.net/interview/rob-klerkx-the-secret/het-geheime-muzikale-leven-van-rob-klerkx/21355/
Meer Rob Klerkx & The Secret op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/rob-klerkx-the-secret
Deel dit artikel: