• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Rob Gee: sensationele mix van gabber en metal

Het leek een onmogelijke combinatie, gabber en metal. Dj Rob Gee werkt als een doctor Frankenstein echter al jarenlang aan een ultieme mix van stijlen die hij leuk vindt. Gabber en metal vormen gebroederlijk de basis. Niemand anders staat zo stevig met één voet in de gabber- en met de andere in de metalscene. Komend weekend op Sensation Black moeten beide stijlen in een gigantische climax tot een ultieme versmelting komen.

Tekst: Bart Nijssen

Publicatiedatum: 04 juli 2006

Vraag aan een willekeurig iemand of hij ooit van Rob Gee heeft gehoord, en de schouders worden waarschijnlijk achteloos opgehaald. ‘Ecstasy, you got what I need’, zijn hitsingle uit de jaren negentig, is men echter nog niet vergeten. De freaky zang en de snelle gabberbeats staan in menig geheugen gegrift en nieuwe generaties leren telkens weer het baanbrekende nummer kennen. “Het is mijn ‘New York New York’”, grapt Gee.

In gabberkringen is Gee zeker geen onbekende. Hij staat te boek als een van de pioniers in het genre. Met zijn innemende persoonlijkheid en sympathieke uitstraling is hij een graag geziene gast. Op alle grote raveparty’s en in alle belangrijke clubs over de hele wereld heeft hij in de loop der jaren gedraaid; van The Love Parade in Berlijn tot het aankomende Sensation Black in de Amsterdam ArenA. Daar staat hij op de planken met niemand minder dan gitaristen Billy Graziadei en Scott Roberts van Biohazard, dj Sid Wilson van Slipknot en 100 Demons-drummer Reesh, stuk voor stuk gevestigde namen uit de metalscene.

Van Slayer tot Pavarotti
Een opmerkelijke happening, maar Gee heeft altijd opengestaan voor andere stijlen, in het bijzonder voor heavy metal. Hij durfde jaren geleden tussen zijn gabber door metalband Slayer te draaien op raveparty’s, simpelweg omdat het aantal beats per minuut vergelijkbaar was (“De originele versie van ‘Raining Blood’, hè! Geen remix ofzo!”). Gee was van jongs af aan dan ook een vreemde eend in de bijt, alleen al vanwege zijn uitzonderlijk brede muzieksmaak. Gee: “Ik had lang haar, een guido car, was aanvoerder van het voetbalteam en ik luisterde naar mixtapes met muziek van Public Enemy en Slayer tot Luciano Pavarotti, The Pogues en Metallica. Dat was in de jaren tachtig. Iedereen dacht: “wat is er in godsnaam met hem aan de hand?”. Twintig jaar geleden kon dat niet. Tien jaar geleden zelfs niet eens.”

Begin jaren negentig richtte hij zich op gabber en draaide hij als vaste dj in de legendarische Limelight in New York. Op vrijdag of zaterdag was hij headliner en op zondag had hij een avond die Rock ’n Roll Church heette en waar hij zijn metal-ei kwijt kon. Daar leerde hij via MTV-vj en eveneens Limelight-dj Dominic DeLuca hardcoreband Biohazard kennen. “Destijds had je Run DMC samen met Aerosmith, die rock en rap samensmolten in ‘Walk This Way’. Je had uiteraard de Beastie Boys. Maar er was nog geen serieuze band geweest die hardcoremetal en hiphop op zo’n natuurlijke manier samenvoegde. Ik was direct verkocht”, vertelt Gee.

Meer dan een supergroep-sideproject
Met zijn brede muzieksmaak had hij als hardcoreproducer en -dj altijd als droom om zijn favoriete stijlen te versmelten. Halverwege de jaren negentig scoorde hij al een gigantische wereldhit met een gabbernummer dat de agressie van metal en punk in zich had. Begin deze eeuw begon hij met bandleden van ondermeer Biohazard en Slipknot een nieuwe band, die moest leiden tot een nog betere mix. Gee zelf was het brein achter de groep; hij schreef het meeste materiaal en produceerde het. Toch vond hij dat de groep een eigen naam nodig had, en dat werd Ampt.

“Door de schema’s van iedereen leek het niet helemaal levensvatbaar. Slipknot is nog steeds een monster en de mensen van Biohazard zijn nog steeds actief. Maar als ik een project doe, dan wil ik het goed doen. Ik wil het dan eten, ademen, leven. Wat begon als Rob Gee en veranderde in Ampt, is nu dus weer Rob Gee geworden. Dat is eigenlijk ook veel beter zo, want anders zien mensen het als een soort van supergroep-sideproject. Zeker omdat eigenlijk ook bassist Shavo Odadjian van System Of A Down, drummer Danny Schuler van Biohazard en gitarist Shaun Martin van Hatebreed er nu een belangrijk deel van uitmaken (zij kunnen wegens verplichtingen met hun eigen bands niet aanwezig zijn op Sensation Black en worden vervangen door eerdergenoemde Graziadei (foto hierboven), Roberts en Reesh, BN). Dat is het niet, ze helpen me enkel. Dit is Rob Gee.”

Old school breakbeats
Een naam met inhoud. Samen met zijn vrienden nam hij recent een cover op van ‘The Breaks’, naar de klassieker van hiphopartiest Kurtis Blow. In 1980 was het een van de eerste hiphopplaten en het nummer haalde de gouden status. Gee: “Ik en Kurtis Blow spraken af dat we eens iets samen moesten doen. Maar we wisten niet wat. Ik belde Danny Schuler van Biohazard, die hem ook kent. Danny kwam vervolgens met het idee om ‘The Breaks’ te doen, en ik vond dat hij dan maar de drums voor zijn rekening moest nemen.”

”We zouden de plaat aanvankelijk nog uitbrengen vóór Sensation Black, maar dat is helaas niet gelukt. We gaan het nu ergens in de herfst uitbrengen en zijn nog in onderhandeling met allerlei platenlabels. We wilden geen overhaaste beslissingen nemen, puur om het nog voor Sensation af te hebben, want we willen dat het goed gedaan wordt. Ik neem liever drie of vier maanden extra de tijd zodat er goed over alles nagedacht is. Bovendien willen we eerst de videoclip klaar hebben. Het script ligt er al, alle voorbereidingen zijn getroffen. We willen er echter wat livebeelden aan toevoegen, en wat is een betere locatie om te filmen dan de Amsterdam ArenA waar veertigduizend man uit hun dak gaan?”

Het nummer heeft een old school hiphopvibe, aldus Gee, maar klinkt tegelijkertijd onmiskenbaar als een product van hem. “Het is niet continu boom-boom-boom”, grapt hij. “Ik vind het nog steeds leuk om dat soort stukken erin te verwerken, maar ik vond het bij deze track niet nodig. Het origineel is denk ik acht minuten lang en het eerste wat ik deed was het nummer terugbrengen tot een minuut of drie. We namen wat bekende old school breakbeats. Ik nam stukjes van ‘Sucker MC’s’ van Run DMC, Schoolly D’s ‘P.S.K.’, Public Enemy’s ‘Fight The Power’, LL Cool J’s ‘Rock The Bells’ en zelfs een klein stukje van ‘So Wat’cha Want’ van de Beastie Boys. Qua stem lijkt het alsof ik met een tijdmachine terug reisde naar 1980; zo zou Rob Gee toen gerapt hebben.”

Rob Gee is gabber, gabber is Rob Gee
De stijl van Gee is door de mix moeilijk te omschrijven, maar zelf grijpt hij het liefst terug naar het woord gabber. “Veel mensen die bij een van onze repetities zijn geweest, zeggen dat dit het nieuwe geluid van hardcoremetal zal gaan worden en dat er veel copycats zullen volgen. Zelf heb ik het woord gabber altijd gaaf gevonden en ik zal het blijven gebruiken. Tegenwoordig heb je veel synoniemen: technocore. Speedcore. Terrorcore. IJs-op-een-hete-zondagmiddagcore. Ik heb recent gezegd: Rob Gee is gabber, en gabber is Rob Gee. Een unificatie van metal, hiphop, hardcore; alles wat je te binnen schiet. Het kan al die elementen bevatten, maar dat hoeft niet per se. We stelen als het ware de naam van een genre. We eisen het op.”

Gee is immers nooit bang geweest om stijlen te mixen. Tegelijkertijd heeft hij nooit de angst gehad dat zowel gabbers als metalheads zijn muziek niet leuk zouden vinden en hij dus volledig buiten de boot zou vallen. “Het interesseerde me gewoon geen reet. Ik heb nooit mijn leven geleefd met angst om bepaalde dingen wel of niet te doen. Ik doe wat ik van binnenuit voel. Dit is wat in mijn creatief proces gebeurt. Je beperkt dat proces als je gaat denken over wat mensen er wel of niet van zullen vinden. Dat kan ik niet. Als mensen het leuk vinden, is het fantastisch, zo niet: fuck ‘em!”

De repetities voor Sensation waren tot voorkort – Gee vloog eind vorige maand reeds naar Nederland – in volle gang. Elke dinsdag kwamen de heren samen. Nu kijkt Gee uit naar zijn optreden op Sensation. “Er is niets nieuws aan Rob Gee die op het podium van Sensation staat en de mensen wil shockeren. Mensen verwachten dat van mij. In de pers is nu naar voren gekomen dat de dj van Slipknot (foto hierboven) en de gitaristen van Biohazard mee komen. Ik hoop dat men daar voor open staat. Dat ze er klaar voor zijn. Volgens mij weten ze niet wat ze te wachten staat.”

Noot van de redactie: het publiek van Sensation Black stond niet open voor het experiment van Rob Gee. Hij en zijn bandleden werden uitgefloten, en één toeschouwer beklom zelfs het podium om eigenhandig een einde aan het optreden te maken. Hetgeen resulteerde in een vechtpartij.

http://www.kindamuzik.net/interview/rob-gee/rob-gee-sensationele-mix-van-gabber-en-metal/13309/
Meer Rob Gee op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/rob-gee