• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Rilo Kiley: Een stapje dichter bij de eigen waarheid

Rilo Kiley mag dan niet zo'n bekende naam zijn, toch timmeren Jenny Lewis en haar mannen al zeker zo'n vijf jaar aan de weg. Ze maakten twee redelijk succesvolle platen: Take Offs and Landings (2001) en The Execution of All Things (2002). Recent zag hun nieuwe album More Adventurous het licht. Voor ons een mooie gelegenheid om frontvrouw Jenny Lewis eens goed aan de tand te voelen.

Tekst: Anneke Ruys

Publicatiedatum: 19 februari 2005

Hoe is de band Rilo Kiley ontstaan?
"De eerste ontmoeting tussen mijzelf en Blake Sennett is alweer tien jaar terug in Los Angeles. Zelf groeide ik op in Las Vegas waar mijn ouders een lounge-act hadden. Zelf was ik al bezig met liedjes schrijven en een beetje gitaar spelen. Onze eerste ontmoeting was niet echt positief. Blake zag niks in mijn songs, terwijl ik hem wel heel erg cool vond."

Dan ligt een samenwerking toch niet echt voor de hand.
"In het begin niet nee. Maar ik ben een doorzetter en stond erop dat we toch een muzikale samenwerking uit probeerden. Het heeft nog een tijdje geduurd voordat Blake echt van mijn kunnen overtuigd was. Maar vanaf dat moment realiseerden we ons wel dat er magie tussen ons was ontstaan."

In 1998 was Rilo Kiley een feit.
"Blake en ik zijn eerst begonnen met akoestische sets. Daarna voegde Pierre de Reeder zich bij de groep. Blake kende hem van de middelbare school. En later kwam daar onze eerste drummer Dave bij."

Jullie hebben ook nog meegewerkt aan de soundtrack van de film Desert Blue met Christina Ricci en Kate Hudson.
"Dat was in 1999 met ons nummer 'The Frug and 85'. We trokken er onze eerste aandacht mee bij de media."

En hoe zat dat met die televisieserie?
"We zaten in een aflevering van de tv-serie Once and Again. Je ziet ons in een nachtclub waar we stukjes van 'Always', 'The Frug' en 'Plane Crash in C' doen. Dat was een leuke ervaring."

En toen hadden jullie een sterke fanbasis opgebouwd?
"Nou dat duurde nog even. Pas met onze eerste plaat Take Offs and Landings ontdekte het publiek ons. Het begon met een lokale fanbasis die zich van daaruit over de andere staten verspreidde. We gingen ook steeds meer optreden. Pas na The Execution of Things werden we een redelijk bekende naam in Amerika."

Er liggen een paar jaar tussen More Adventurous en The Execution of All Things. Wat hebben jullie in de tussentijd gedaan?
"We hebben ons naast Rilo Kiley altijd bezig gehouden met nevenprojecten. Dat werkt extra positief voor de band, is onze ervaring. Je kunt je nooit alleen maar op een ding focussen. Dat werkt bij ons tenminste niet."

Heb je nog dingen gedaan met The Postal Service?
"Ja ik zit inderdaad ook in The Postal Service. Het is altijd goed om met ze te spelen. En ik leer er ook een hele hoop. De laatste tijd ben ik veel beter gitaar gaan spelen. Dat moest ik wel want ik was de enige gitariste die mee op tour was. Het is altijd een verademing om naast Rilo Kiley ook mijn bandmaatjes van The Postal Service weer eens te zien."

Wat heb je nog meer geleerd van het muzikantenleven?
"Als je een tijdje uit elkaar bent leer je elkaar ook meer waarderen. Wanneer je samen zo lang op tour bent dan creëert dat onderlinge spanning. Dan kunnen er de grootste ruzies ontstaan om de kleinste dingen. Daarom is het altijd goed om na een toernee weer eens lekker eventjes je eigen weg te gaan."

Ook de andere jongens hebben zo hun eigen nevenactiviteiten.
"Inderdaad en dat is alleen maar goed. Zanger/gitarist Blake Sennett heeft met zijn soloalbum onder de naam The Elected getourd en drummer Jason Boesel heeft opnamen gemaakt met Bright Eyes. Blake heeft zich ook goed op het studiowerk gestort. Hij is er nu een echte expert in geworden. Dat kwam ons alleen mar ten goede bij het opnemen van de nieuwe plaat. Toen we eenmaal met z'n allen in de studio zaten ging het allemaal heel relaxt. Er was ook meer onderling vertrouwen."

Wat wil je precies met je muziek zeggen?
"Dat hangt van het nummer af. Er zit heel veel van mezelf in de muziek, alhoewel ik mijn nummers niet autobiografisch wil noemen. Je vindt er wel veel herkenbare gevoelens in terug. Ik vind het heel belangrijk als mensen er iets van zichzelf in ontdekken en het soms misschien een soort steun voor ze kan zijn."

Jullie hebben More Adventurous in eigen beheer uitgebracht.
"We hebben een eigen label opgericht Brute/Beaute Records. De vreemde woordencombinatie sprak ons aan. Daarna hebben we naar een grote platenmaatschappij gezocht ter ondersteuning. Die vonden we in Warner."

De naam Rilo Kiley begint nu steeds grotere bekendheid te krijgen.
"We worden nu al beschouwd als een van de constante factoren in de indierock. Mensen waarderen de persoonlijke benadering van onze songs. Steeds vaker horen we dat onze nummers verlichting brengen in een tijd vol onstabiliteit en oorlog. En dat mag toch wel een groot compliment heten."

Vertel nog eens wat over More Adventurous.
"Het doet de titel eer aan want het is een veel avontuurlijkere plaat geworden. We zijn nu erg goed op elkaar ingewerkt en kunnen perfect samenwerken, ook in de studio. More Adventurous is veel gedurfder dan de voorganger. Het is bombastisch, maar ook intiem. Het heeft ons ook weer een stapje dichter bij onze eigen waarheid gebracht."

Rilo Kiley staat op 21 februari in Botanique, Brussel en op 23 februari in Tivoli, Utrecht in het voorprogramma van Bright Eyes.

foto 1: Wendy Lynch

http://www.kindamuzik.net/interview/rilo-kiley/rilo-kiley-een-stapje-dichter-bij-de-eigen-waarheid/8647/
Meer Rilo Kiley op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/rilo-kiley