Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Ja, het is hem echt. Vanaf de andere kant van de oceaan klinkt de stem van Q-Tip (Wattenstaafje), de legende van A Tribe Called Quest. Maar tegelijkertijd ook de strikt volgens het islamitische geloof levende einzelgänger die zich niet al te vaak in het openbaar vertoont. De man klinkt weliswaar wat dof, een tikkeltje routineus misschien, via de ietwat krakkemikkige telefoonverbinding met zijn thuishaven New Jersey, maar hij kiest zijn woorden zorgvuldig en toont bovendien dat hij allesbehalve arrogant is. "Ik probeer te genieten van alles", begint hij het gesprek dan ook even optimistisch als weinig verrassend. "Van mezelf, van het leven, en van de muziek die ik maak."
Leuk en aardig, maar dat zegt elke hiphoppionier tegenwoordig: dat hij wil genieten. "Wacht even, ik ben helemaal geen pionier, zo zie ik mezelf niet. Ik ben een muzikant die al lang meegaat, dat kan je zeggen, maar een oldschoolrapper of zoiets zou ik mezelf nooit, maar dan ook nooit noemen. Ik zie dit niet als een baan. Het is prachtig, entertainment staat voorop." Kortom, een gelukkig man dus, die Q-Tip? Na een lange stilte: "Ja… Ik denk dat je dat wel kan zeggen, dat ik gelukkig ben. Ik ben in elk geval een gezegend man."
Wedergeboorte
Na zijn eerste soloalbum Amplified uit 1999 duurde het bijna een decennium voordat Q-Tip zijn opvolger uitbrengt: The Renaissance. Mede door een pakkende single zette Q-Tip zichzelf onmiddellijk weer op de kaart, voor zover dat nog nodig was. De grote kracht van The Renaissance is dat het album rijk en ritmisch is, waar veel huidige hiphop wat flets en identiek klinkt. "Als ik een eigen album maak, wil ik dat het een eigen album wordt, met eigen muziek; geen halve compilatie of zoiets. Daarom heb ik het zoveel mogelijk bij mezelf gehouden op The Renaissance."
Een echt Q-Tip-album dus, The Renaissance. Doelt hij op een persoonlijke wedergeboorte of moet je het in een breder perspectief zien en bedoelt hij de wedergeboorte van hiphop zelf? "Nee, dat bedoelde ik niet. Ik volg hiphop niet, ik ben niet bezig met de scene. Ik let niet eens op mijn eigen positie binnen het genre, echt niet. Ik lees geen recensies, ik volg het allemaal nooit nauwkeurig. Ik ben ook geen echte hiphopluisteraar. Ik bedoel het veel algemener. Bijna alles gaat slecht tegenwoordig. De economie, de ecologie, de natuur, ontwikkelingslanden: het zijn moeilijke tijden. Kortom: het is tijd voor verandering, tijd voor een wedergeboorte."
Pielen en experimenteren
Het duurde even, maar Q-Tip krijgt de smaak te pakken en klimt op de sinaasappelkist om te vertellen over zijn album en zijn overtuigingen. "Het is niet dat ik van tevoren plan een heel album zelf te maken, maar zo ontstaat het al gauw als je mijn idealen volgt. Ik zit niet echt met een doel in de studio, ik denk niet meteen aan een groter plaatje als ik opneem, of aan luisteraars. Ik heb absoluut niet een uitgedokterd stappenplan, wat wel eens wordt gedacht over artiesten als ik. Ik werk altijd hetzelfde, heel simpel.
"De muziek vormt bij mij voor elke track de basis. Ik heb nooit dat ik een idee heb voor een tekst of een refrein voordat ik de muziek hoor, altijd andersom. De basis van de muziek die ik maak is hiphop. Daaromheen probeer ik veel uit, met verschillende levendige ritmes en melodieën. Ik probeer het iets muzikaler te maken; een klein beetje zodat het tijdens concerten beter uit de verf kan komen, maar vooral omdat ik dat veel leuker vind werken en omdat het anders allemaal zo identiek klinkt. Over het algemeen maak ik muziek voor het plezier, en doe ik wat er in me opkomt. Lekker in mijn eentje pielen en experimenteren, dat vind ik het leukst. Hou me gewoon in de gaten, ik ben niet van plan te stoppen. Gewoon lekker blijven opnemen, genieten, en dan op een gegeven moment weer een nieuwe plaat droppen. Dat is wat ik doe, dat is Q-Tip."
http://www.kindamuzik.net/interview/q-tip/q-tip-houdt-van-pielen/18214/
Meer Q-Tip op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/q-tip
Deel dit artikel: