• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Pop Levi maakt muziek ondanks zichzelf

Hij speelde bij de kosmische rockband Super Numeri en was basgitarist bij Ladytron. Tegenwoordig maakt Pop Levi onder eigen naam een magische mix van opgefokte glam, fijne funk en bevreemdende psychedelica. Of je daar gelukkig van wordt? Het is maar hoe je het bekijkt.

Tekst: Rob van Leeuwen

Publicatiedatum: 16 februari 2007

Het motto van Pop Levi (29) kan zijn: het is maar hoe je het bekijkt. Dat hij vanuit Engeland naar Den Haag reist, om een tentoonstelling met al het werk van Vincent van Gogh te bekijken, vindt hij de normaalste zaak van de wereld. Ook als je dat doet op je dertiende. “Nederlanders zijn daar misschien niet in geïnteresseerd, maar ik ben zelf bijvoorbeeld nooit een voetbalfan geweest. Al is dat waarschijnlijk geen juiste vergelijking.”

Fluisterende engel
Het is maar hoe je het bekijkt. Dat geldt voor alles wat Pop Levi zegt. Wat hij vertelt, is niet altijd even begrijpelijk. De besnorde Engelsman is even stil en verzucht dan: “Wauw. Vind je? Dat is me nog nooit verteld.” Waarna hij verder gaat met zijn verhaal over een techniek genaamd audio-scrying, die hij zelf heeft uitgevonden.

Inderdaad, het is maar hoe je het bekijkt, maar een breed geaccepteerde methode om je songs te schrijven is het niet. Scrying is een manier van waarzeggen die is ontwikkeld door Dr. John Dee, een magiër uit het Victoriaanse tijdperk. “Hij plaatste zichzelf in een visuele situatie, die daarna door zijn hersens werd geïnterpreteerd. Je kan hiervoor gebroken glas gebruiken, of een kristallen bol”, legt Levi uit.

Bij het songschrijven gebruikt Levi een variant op deze magische methode: “Ik zet mezelf in een sonische situatie. Dat kan een stil oerwoud zijn, maar ook een zelf gecreëerd landschap van geluid. Daarna schrijf ik op wat ik hoor. Zo is de titel van mijn debuutalbum me ingefluisterd door een engel. Ik was aan het luisteren naar een loop van feedback en een engel genaamd Ziron zei: The Return to Form Black Magick Party. Nee, ik weet niet waar het vandaan komt. Het is als tekenen met je ogen dicht.”

Magie draait om perspectief
Of Levi een beetje vreemd is? Het is maar hoe je het bekijkt. Zo zegt hij zelf: “Dit is waar magie om draait. Uitvinden op welke manier je iets wil doen.” Gewoon een liedje schrijven op zijn gitaar, dat wil hij niet. “Waarom zou iemand op een normale manier een nummer willen schrijven? Miljoenen mensen doen het, zeg je? Ze zijn allemaal shit. Ik denk dat Bob Dylan of John Lennon nooit op een gitaar liedjes hebben geschreven. Ze wilden het net als ik op een andere manier doen.”

Dat is magie. “Je kunt het overal vinden,” zegt Levi, “Magie is voor mij het veroorzaken van verandering in de wereld in overeenstemming met je wil. Als je iets graag wilt, zijn er manieren om het te laten gebeuren en als je dat lukt, kun je het magie noemen. Is het magisch dat we een afstandsbediening gebruiken? Tegenwoordig kijk je er niet van op, maar vijfhonderd jaar geleden zou dat wel het geval zijn geweest. Het heeft allemaal te maken met perspectief.”

Met andere woorden: het is maar hoe je het bekijkt. “Of iets goed of slecht is, of iets wel of niet magisch is, dat hangt af van hoe een persoon daar tegenaan kijkt. Het is niet direct de waarheid. The Beatles zijn echt niet beter dan Coldplay. The Beatles hadden zelf niet eens door wat hun muziek losmaakte. Er zat geen plan achter. Wat ze creëerden, is op een bepaalde manier bekeken door muziekliefhebbers. Ze veroorzaakten dus magie, maar per ongeluk.”

Leven als vraagteken
Dat wil Pop Levi ook. Op zijn debuutalbum is de magie afgekeken bij Jimi Hendrix, Marc Bolan, David Bowie, Syd Barrett, Prince en Jimmy Page. Muzikanten die op een originele manier naar popmuziek keken, iets wat Levi ook wil doen. Hij lijkt zeker van zichzelf en zo klinkt hij ook, maar toch: diep van binnen is hij het niet.

“Ik leef als een vraagteken, misschien omdat ik bang ben voor de waarheid. Ik denk niet dat ik een baan heb waarmee ik mensen gelukkig maak. Ik word er niet blij van in ieder geval. Nee, ik ben niet gelukkig. Je weet wat ik bedoel, toch? Dat gevoel heeft iedereen. Gek genoeg ben ik alleen gelukkig als ik liedjes schrijf met behulp van mijn zelf ontwikkelde techniek. Dan geniet ik pas van de dingen die ik doe.”

Tja, het is eigenlijk maar hoe je het bekijkt, niet waar? Maar nee, de Engelsman blijft bij zijn standpunt. Iets anders doen is echter geen optie voor hem. Nu hij eenmaal muziek maakt, moet hij er mee doorgaan. Uit overtuiging. Levi: “Ik heb alles opgegeven, behalve dit. Dat is echt, toch? Ik denk dat ik het doe, ondanks mezelf.”

http://www.kindamuzik.net/interview/pop-levi/pop-levi-maakt-muziek-ondanks-zichzelf/14890/
Meer Pop Levi op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/pop-levi