• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Paula Frazer over weven en het schrijven van songs

In de jaren negentig beleefde Paula Frazer gouden tijden met Tarnation. De sound van Tarnation met flink wat ‘twang’ en een filmische sfeer paste uitstekend binnen dat tijdperk. Na Tarnation bracht Paula Frazer incidenteel solowerk uit. Dit jaar is er gelukkig weer een prachtig album van haar, Leave the Sad Things behind, en gaat Paula op tournee. Deze maand geeft ze twee optredens in Nederland en één in België.

Tekst: Han Orsel

Beeld: Jelle Kalkman

Publicatiedatum: 08 november 2005

In 2001 bracht Paula Frazer haar laatste plaat uit, Indoor Universe. Tussendoor werden nog wat demo’s uitgebracht, maar waarom hebben we vier jaar moeten wachten op Leave the Sad Things behind?
“De opnames hebben wat tijd gekost. Vorig jaar ben ik bezig geweest met het opnemen en mixen van de plaat. Maar voordat zo’n cd eindelijk in de winkel ligt, ben je veel verder. Ik moet ook bekennen dat het me flink wat moeite kost om songs te schrijven. En het wordt alleen maar moeilijker met de jaren. Als ik eenmaal bezig ben, dan gaat het wel snel. Nu heb ik alle songs voor een volgende plaat al klaar liggen”, aldus Frazer.

“Ik ben blij dat ik de Moore Brothers zover heb kunnen krijgen dat ze op mijn nieuwe album meespelen. Ik kende die jongens al van optredens in San Francisco en heb ze gewoon gevraagd. Patrick Main is ook van de partij en hij speelt piano en zingt op het album. Ik werkte al samen met hem toen Tarnation nog bestond. Verder doet Marc Capelle mee op het album. Hij speelde in het verleden bij American Music Club. Scott Hirsch en James Kim van Court & Spark nemen bas en drums voor hun rekening. Daarnaast hoor je nog wat mensen van Mother Hips op het album.”

AlbumtitelsLeave the Sad Things behind omdat het album een flink aantal ‘happy songs’ bevat, zoals ‘Always on my Mind’, ‘Funny Things’ en ‘Watercolor Lines’. Hiermee laat ik bij wijze van spreken een wat mindere periode achter me. Er staan ook wel wat treurige liedjes op, maar de toon is overwegend optimistisch; daarom heb ik voor die naam gekozen”, verklaart Frazer.
“Ik vond ook wel dat een titel als Leave the Sad Things behind goed past binnen het rijtje met namen van mijn andere albums, zoals Indoor Universe, A Place Where I Know en Mirador.”

Tarnation
Onder de naam Tarnation bracht Paula Frazer twee prachtige albums uit die de tand des tijds goed hebben doorstaan. Maar was er wel sprake van een echte band?
“Patrick Main speelde mee in die periode, maar ik heb Tarnation nooit als een echte band gezien. Het was gewoon een naam om te gebruiken. Op elk album speelden weer andere muzikanten en ook live deden er steeds andere mensen mee. Patrick en ik waren eigenlijk de enige vaste factoren”, legt Paula uit.
“Het leek me op een bepaald moment gewoon beter om mijn platen onder mijn eigen naam uit te brengen. Eerlijk gezegd had ik dat veel eerder moeten doen. Mensen dachten toen dat de leden van Tarnation uit elkaar waren gegaan, maar het is nooit een band geweest.”

Tournee
Het is lang lang geleden dat we Paula Frazer op de Nederlandse podia hebben kunnen bewonderen. Deze maand treedt Paula eindelijk weer eens op in onze contreien. Ze is dan in België te zien in L’escalier in Luik en in Nederland in De Witte Bal in Assen en in de bovenzaal van Paradiso. Paula vertelt wat we mogen verwachten.
“Als ik straks op tournee ga, heb ik waarschijnlijk een andere band bij me dan de mensen die me op het album hebben begeleid. Geen van die mensen kan mee. Ze hebben allemaal andere verplichtingen en zo veel kan ik ze ook weer niet betalen. De Moore Brothers zullen er in ieder geval bij zijn. Het zal waarschijnlijk een avond worden waarop de Moore Brothers optreden en ik mijn ding doe.”
“Ik vind het leuk om op het podium te staan. Met een band spelen is niet altijd even makkelijk, maar ik hou ook wel van de sfeer van een solo-optreden.”

De weefster
Als je naar de website van Paula Frazer surft, zie je dat je een keuze moet maken: muziek of weven. Paula is naast muzikante namelijk ook weefster. Ze had ooit haar eigen zaakje in San Francisco, maar levert nu vooral aan ontwerpers en andere opdrachtgevers. Ze draagt tijdens het interview zelfs een petje van haar eigen hand.
“Voor mij zijn het twee volstrekt verschillende werelden, muziek en weven. Vroeger had ik een zaakje in San Francisco waar nog wel eens mensen kwamen die me van mijn platen of optredens kenden. Maar verder zijn er geen overeenkomsten tussen die twee passies van mij.”

Soundtrack
Als je goed naar de muziek van Paula Frazer luistert, hoor je er filmische elementen in. Ze heeft goed naar Ennio Morricone geluisterd. Ze zou zelf ook graag eens een soundtrack maken.
“Ik ben nu aan het werk voor een cineast uit Alabama. Al weet ik niet hoe het nu met hem gaat na orkaan Katrina. Hij heeft me gevraagd om muziek te maken voor een film. Ik zou dolgraag iets Ennio Morricone-achtigs doen. Ik weet wel nog niet zo heel veel over de film, behalve dat het een soort familiefilm gaat worden. Een soort Tom Sawyer-verhaal, maar dan met een meisje in de hoofdrol.”
“Ik zou het leuk vinden om muziek te maken voor een Sergio Leone-achtige film, met van die prachtige landschappen. Al hoeft het niet per se een western te zijn. Tot nu toe is zoiets nog niet op mijn pad gekomen.”

Bubble Puppy
“Ik hou van een heleboel verschillende soorten muziek. Ik zie van alles live en ik luister ook naar heel verschillende dingen. Zo was ik gisteren bij een concert van Modey Lemon in San Francisco. Eén van mijn favoriete bands van dit moment is Fairchild. Zij maken een mix tussen Fleetwood Mac en Badfinger en ik verwacht veel van hen. Maar ik hou ook erg van het werk van Gene Clark. Via iTunes hoorde ik iets van Peanut Butter Conspiracy waar ik weg van was. En ik ben beginnen luisteren naar muziek van Bubble Puppy, alleen al vanwege die naam. Het is erg leuke pop uit de jaren zestig. De Hollies blijft één van mijn favoriete bands. De Moore Brothers doen me steeds weer denken aan de Hollies. Ook zij weten een poppy geluid te combineren met bittere teksten.”

Paula Frazer is op woensdag 16 november te zien in L’escalier in Luik (B). Donderdag 17 november treedt ze op in De Witte Bal in Assen (NL); op vrijdag 18 november in de bovenzaal van Paradiso in Amsterdam (NL). Het gaat steeds om een dubbeloptreden met de Moore Brothers.

http://www.kindamuzik.net/interview/paula-frazer/paula-frazer-over-weven-en-het-schrijven-van-songs/11121/
Meer Paula Frazer op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/paula-frazer