• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Path Of No Return: toeren tot het einde der dagen

Onlangs zorgde Path Of No Return uit Zweden met zijn debuut Black Nights Coming voor een milde verrassing. In een genre waarin een bloedige concurrentiestrijd heerst, blijkt PONR zich zonder al te veel kleerscheuren te verdedigen met een opvallend transparant album met potentie. Hier zit meer in het vat, moeten ze ook bij Gangstyle Records hebben gedacht. Aan het woord is gitarist Daniel Cederborg.

Tekst: Marc Lochs

Publicatiedatum: 25 mei 2005

Begin maar met het meest logische. Wie, wat en waar?
“Nou, de band bestaat uit Adam op bas, de andere Adam op zang, Logan op drums en ikzelf op gitaar. We zijn als band gestart in 2001 om de eenvoudige reden dat we hetzelfde denken over de muziek die we willen maken. Natuurlijk hebben we wat demo’s gemaakt en een split 7-inch met The Change en een mcd met de titel Death Is Promised in februari 2004. De deal met Gangstyle Records stamt uit september 2004 met als resultaat ons debuut Black Nights Coming. Ons voorlopig laatste hoogtepunt was zeker de tour met Crowbar die we onlangs hebben afgesloten. En het mooie is, het volgende hoogtepunt staat in de rij want we gaan binnenkort zelf op tournee om ons debuut te ondersteunen. De dingen gaan steeds sneller.”

Black Nights Coming heeft nogal wat donkere karaktertrekken maar kent desondanks toch opvallend veel melodie en voor een band in het genre bijzonder weinig referenties naar andere bands. Ligt de inspiratie in Zweden op straat?
“Ik denk dat een van de belangrijkste dingen voor ons het continue evolueren is, met zoveel mogelijk verschillende invloeden uit allerlei plaatsen en genres. Zonder een bepaalde band of stroming te noemen, want dat zijn er zoveel. Met Black Nights Comingzijn we in de zomer van 2004 begonnen en zo’n drie maanden later was ie klaar. Ik denk dat we al voor het schrijven van de nummers zo op één lijn zaten dat we tijdens het schrijven puur instinctief de dingen opriepen. Met het album en onze muziek in het algemeen proberen we een gevoel te delen met de luisteraar, de vormgeving bijvoorbeeld is gewoon een andere manier om dit uit te drukken. De teksten heb ik overigens niet allemaal zelf geschreven, maar ik denk dat het hele album precies zo donker en depressief is als het lijkt. Zweden is voor het grootste deel van het jaar een donker gat met het hoogst aantal depressies van de wereld. De band is dus de perfecte uitlaatklep voor ons. De vormgeving is in deze een beetje de bindende factor tussen alle verschillende onderdelen van het album.”

En zo ontstaat een album met een titel die onmiddellijk vragen oproept.
“De titel staat voor het moment waarop je je realiseert dat je leven op een kruispunt staat en een depressie onvermijdelijk is. Het gaat over het verwerken van trauma en er mee omgaan, ook al zie je geen licht aan het einde van de tunnel.”

Dit geldt niet voor de band want de perspectieven zien er voorlopig rooskleurig uit.
”Eerlijk gezegd hadden we geen verwachtingen voor Black Nights Coming.”

Dat lijkt me stug, met al het werk dat je in de band steekt heb je toch zeker hoop op iets.
“Dat wel maar als je als band begint wil je op de eerste plaats een compleet album uitbrengen en zo snel mogelijk op tournee gaan, terugkijkend is in mijn optiek zoveel niet veranderd. Het album ligt nu in de winkels, we hebben dus eindelijk iets om te promoten. Natuurlijk hopen we dat zoveel mogelijk mensen het album kopen en in onze muziek kruipen. Hopelijk toeren we onszelf helemaal naar een andere wereld, doen we nog een album en toeren vervolgens tot het einde der dagen, ha. Nee serieus, het is een doorlopend proces. Dit is pas onze eerste stap in de juiste richting en dan wil je nog niet teveel verwachten. Voor onszelf zijn we nauwelijks begonnen, dus zie Black Nights Coming maar als een hint van wat je allemaal nog van ons mag verwachten.”

Bij deze je kans om het uit te leggen.
“Nou, ik ben niet van mening dat er nog grenzen zijn voor bands uit ons genre. Het gaat erom hoe ver je wilt gaan en hoe oprecht je dit wilt doen. Er zijn al zoveel bands die getekend hebben voor grote platenmaatschappijen en de grens voor wat mogelijk is hebben opgeschoven, die ontwikkeling gaat alleen nog verder. De mensen met het geld hebben hardcore ontdekt, die hebben dus maar één opdracht en dat is uitbuiten en er een trend van maken. Mensen wijsmaken dat hardcore hetzelfde is als andere trends en de muziek gewoon een onderdeel van het pakket is. De kids laten geloven dat als je naar een bepaald soort muziek luistert, je ook bepaalde kleren moet dragen, je op een bepaalde manier moet dansen. Jongeren verliezen steeds meer het contact met wat écht belangrijk is en beginnen bands om er een carriere mee te starten. Ik denk dat we onszelf steeds meer verliezen in voorspellingen of het werken aan doelstellingen die ons ergens brengen waar we niet horen te zijn. Echt tevreden zijn wij als band als we muziek kunnen creëren waar we van houden, dat is oprecht en als de mensen er van houden dan is dat te gek.”

Is het dan niet handig dat jullie muziek prima past in het New Wave of American Heavy Metal-straatje. Waarbij we ’American’ wellicht met een korrel zout moeten nemen. Hoeveel goeie ’American’ bands komen niet uit Europa?
”Ik denk niet dat het zo vreemd is om het woord ’American’ er aan toe te voegen. Dat sommige van de meest invloedrijke en belangrijke bands uit Europa komen ben ik wel met je eens. Maakt niet uit welke trend opduikt en waar hij begint, de Verenigde Staten buiten het wel uit. Ze hebben niet voor niets de grootste markt. Amerikaanse bands krijgen gewoon veel meer aandacht wereldwijd en gek genoeg krijgt bijna elke stijl muziek op een of ander moment wel een zekere mate van populariteit. Ik denk dat The New Wave Of American Metal gewoon een ander subgenre is, een verkoopargument en commercieel handigheidje gecreeerd door platenmaatschappijen en de media om de bands net wat interessanter te maken. Ook al lijkt dit overbodig, ik kan het wel begrijpen hoor. Het is voor een deel hun werk.”

Hoe kan het eigenlijk dat we bij hardcore niet onmiddellijk aan Zweden denken? Zijn jullie een metalband beïnvloed door hardcore of…
”Voor mij geldt dit andersom. Wij zijn stevig verankerd in de hardcore en slechts beïnvloed door metal. Voor ons is hardcore altijd gebaseerd op een manier van denken, muzikaal en in oprechte expressie op elke mogelijke manier. Wij houden van een enorme hoeveelheid muziek en bands, niet alleen hardcore, en dat zorgt voor nogal wat invloeden binnen de band. Sommigen omschrijven hardcore als een genre dat zijn bands weinig marge geeft, als ze al marge krijgen, om te groeien maar daar sta ik helemaal niet achter. Sterker nog, ik denk dat wij nooit één soort geluid vinden dat we op elk album kunnen gebruiken. Zolang onze muziek agressief en oprecht is zie ik ons als een hardcore band. En over Zweedse hardcore want daar vraag je naar, ik denk dat het tijd is dat mensen Zweedse hardcore eens goed leren kennen want we hebben best een solide verleden in hardcore. Een van de meest invloedrijke bands uit de historie komt uit Zweden: Refused. Maar ook bands als Abinanda, Outlast en Doughnuts komen uit Zweden. Zeker weten dat deze bands van invloed zijn geweest in het ontwikkelen van een eigen geluid.”

Het helpt natuurlijk als je als beginnende band op een ervaren label zoals Gangstyle Records zit. Een Zweedse band op een Nederlands label. Werkt dat een beetje?
“Nou, dat werkt helemaal goed! We hebben altijd veel respect gehad voor GSR. Om uiteindelijk een handtekening te zetten onder een contract was daarom makkelijk. Het is een echt hardcore label met een echte hardcore-ethiek. We zijn zeker trots om deel uit te maken van de GSR familie.”

Tot slot en ter referentie, wat zijn de drie albums die jullie het meest beïnvloed hebben?
“Converge met You Fail Me, Misery Signals met Of Malice and The Magnum Heart en Meshuggah met Chaosphere.”

http://www.kindamuzik.net/interview/path-of-no-return/path-of-no-return-toeren-tot-het-einde-der-dagen/9620/
Meer Path Of No Return op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/path-of-no-return