• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Panic! At the Disco: vriendschap tegen wil en dank

Ze veroveren momenteel de wereld met hun mix van emopunk, technobeats en blikken synthesizers, met dank aan het vriendennetwerk MySpace. Panic! At the Disco is zo immens populair, dat Tivoli al was uitverkocht voordat hun debuutalbum officieel in de winkels lag. Nu wil iedereen vrienden met ze worden, maar of dat gevoel wederzijds is?

Tekst: Rob van Leeuwen

Publicatiedatum: 19 mei 2006

Het is een zonnige woensdagmiddag en blijkbaar zijn de scholen vroeg gesloten vandaag, want voor Tivoli zit een groep van (vooral) jonge meisjes, gestoken in streepjeskleding en met iets teveel zwarte make-up rond de ogen. De jongedames zitten er niet voor niets: ze willen vriendjes worden met Panic! At the Disco, een band die Tivoli heeft uitverkocht (+1000 kaarten) zonder een officiële Benelux-release van hun debuutalbum.

Vriendschap is vermoeiend
De oorzaak: MySpace, het virtuele netwerk waar bands zich tegenwoordig gemakkelijk kunnen presenteren en iedereen een eigen account kan aanmaken, om daarna een uitgebreid vriendennetwerk op te zetten. Panic! At The Disco heeft op het moment van schrijven ruim 700.000 virtuele vrienden, waaronder de jeugd die nu wacht op hun aankomst en het concert van vanavond.

Dan is het zover: een gehuurd busje stopt, de bandleden stappen uit en de fans staan wat ongemakkelijk te wachten. Mobieltjes met camera staan op stand-by, maar de band verblikt of verbloost niet en loopt de dames met een ongeïnteresseerde blik in de ogen voorbij. Later in de kleedkamer blijkt waarom: de heren zijn uitgeput. Het is best vermoeiend als iedereen opeens je beste vriend wil zijn..

Goede vrienden zijn het, de vier jongens van Panic! At the Disco. Zanger Brendon Urie, gitarist Ryan Ross, bassist Brent Wilson en drummer Spencer Smith kennen elkaar al van jongs af aan. “Vriendschap is absoluut nodig als je in een band zit en zolang op tournee bent. Je woont in dezelfde bus en trekt de hele dag met elkaar op. Als je geen vrienden bent, is dat moeilijk vol te houden,” zegt Wilson met een verveelde stem.

Vriendschap met iedereen
Het is snel gegaan met de vriendengroep. Ze stuurden een weblink met eigen nummers naar Pete Wentz (Fall Out Boy) en mochten meteen door naar de studio voor debuutalbum A Fever You Can’t Sweat Out. Sindsdien groeide hun vriendgroep gestaag en werd de band ook onder Nederlandse emo-kids opgemerkt. “Het is normaal dat die meisjes hier staan, dat is overal het geval”, zegt Ross. “Was de zaal al uitverkocht voordat ons album in de winkel lag? Wow, dat is gekkenwerk. Inderdaad, allemaal dankzij het internet.”

Privacy hebben ze nauwelijks meer, iedereen wil vrienden met ze worden. Wilson: “Fans zijn nooit persoonlijk als ze ons ontmoeten, dat worden ze pas op het internet als ze onder elkaar zijn. Dan lees je dingen die je niet van jezelf wist.”
Ross lacht: “Er zijn ook mensen die van ons willen profiteren.”
Wilson neemt het over. “Mensen van highschool die nooit onze vrienden zijn geweest, willen opeens onze vrienden zijn. Net nu onze clip op MTV te zien is”, schampert hij. “We hebben veel vriendschap gesloten met andere bands. Je hoopt dat zij het wél menen. Voor hen is het makkelijker om te begrijpen in welke situatie we op dit moment zitten.”

Vriendschap die te ver gaat
De vele fans menen het natuurlijk ook. Toch kun je daar als idool geen echte vriendschap mee sluiten. Ross: “Het hangt van de situatie af hoe ver je kan gaan. Ik geef zelf zo weinig mogelijk persoonlijke informatie aan fans.”
Wilson: “Als we iets zouden vertellen, staat het binnen de kortste keren op internet. Dat kun je dus niet doen.”

Ach, erg spannend is het toch niet om vrienden te zijn met Panic! At the Disco. Vandaag zeker niet, Wilson en Ross zijn futloos, zien bleek en beantwoorden vaak dat ze het niet weten. Of ze normaal gesproken wel spannende gesprekspartners zijn, is maar de vraag. Van de coffeeshop hebben ze nooit gehoord, ze praten over de Wallen alsof het een illegale pornofilm is die elk moment kan worden ontdekt door hun moeder, beroemd worden willen ze eigenlijk niet en ze houden er rare hobby’s op na: “De overeenkomst tussen ons is onze liefde voor slapen”, zegt Ross. Alcohol drinken ze nooit, benadrukken ze.

Je zou ze bijna ideale schoonzonen noemen. Dat is misschien juist het probleem, want dat vinden ongeveer 399.653 meisjes (ik kan er eentje naast zitten) ook. Zo is hun auto in Glasgow na een akoestische sessie belaagd door vijftig jongedames en worden ze in elke willekeurige supermarkt achterna gezeten. Een gekkenhuis is het. Voor één vrouwelijke fan was virtuele vriendschap niet genoeg, zij ging nog een stap verder: “We kregen zelfgebakken koekjes van haar, maar ze had in elk koekje één van haar eigen haren gestopt!” Ross lacht: “Sindsdien eten we nooit meer wat ons door fans wordt gegeven.”

Noot van de redactie: inmiddels is bekend geworden dat bassist Brent Wilson de band heeft verlaten.

http://www.kindamuzik.net/interview/panic-at-the-disco/panic-at-the-disco-vriendschap-tegen-wil-en-dank/12912/
Meer Panic! At the Disco op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/panic-at-the-disco