Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
OIIO – het palindroom en de bandnaam komen voort uit een samenvoeging van de klinkers in de voornamen van de oprichters – kreeg een kickstart nadat Sebastiaan van Bijlevelt van het eveneens Nijmeegse Okieson ze in de smiezen kreeg en een soort mentorrol voor ze ging vervullen. Het was hij ook die hen aanmoedigde op te gaan nemen en vooral veel te gaan spelen. Tijdens de stille dagen tussen kerst en oudejaarsdag heeft de vijfkoppige band twee dagen ingeroosterd om zich helemaal te focussen op het opnemen van nieuwe nummers, in de aanloop naar de release van een volledige plaat. Tussendoor maken de praatgrage Pisart en de wat rustigere Van der Leeuw echter graag tijd voor een gesprek over de insteek van hun muziek en de gang naar de huiskamer.
Essentie
De in de voorbije drie jaren uitgebrachte ep's waren vooral experimenten, de nieuwe plaat moet straks een samenballing worden van wat OIIO in essentie wil zijn. Pisart: "De missie is nu de beste plaat maken die we kunnen maken, met alle ervaringen die we in ons muzikale rugzakje hebben." Van der Leeuw vult hem aan: "We zijn nu vooral bezig met het grondig aanpakken. Het is nog wel een beetje zoeken, maar we zijn bezig met nummers in de stijl van Timo's Amerikaanse folkbands." Pisart: "We willen af en toe een nummer schrijven waarvan je denkt: wow, dit wil ik nóg een keer luisteren. Bands als Fleet Foxes en Grizzly Bear, die kunnen dat. 'Two Weeks' van Grizzly Bear, dat is eigenlijk een monsterhit, terwijl dat helemaal niet de bedoeling van die band is geweest. Wij ambiëren het niet om een hit te schrijven, maar houden van muziek die je pakt. Niet alleen maar dat wat door sommige mensen neuzelmuziek wordt genoemd: moeilijke muziek. We houden van poprefreinen waarbij je de neiging hebt tot meezingen."
De essentie van de experimentele indiefolk van de middentwintigers moet dan ook vooral bestaan uit een deel verrassing en een deel vertrouwdheid. Pisart: "Soms brengen we zachte stukken, maar af en toe ook best harde stukken. We willen het de luisteraar zeker niet zo moeilijk mogelijk maken. We willen wel af en toe de luisteraar laten schrikken. Dat je denkt: wat gebeurt er hier nou? Als je enerzijds dat hebt en anderzijds die sterke melodieën die blijven hangen, dan versterkt dat elkaar. Alléén rare muziek verbaast niet meer en alleen maar popmuziek, dat kan saai worden."
Huiskamer
Ook in de huiskamer wil OIIO verbazen. Dat doet het vijftal bijvoorbeeld door het gebruik van het Indiase harmonium of een speelgoedpiano. Die huiselijke setting zoeken de vier heren en één dame op omdat ze een publiek willen aanspreken dat echt komt om hen te horen, in plaats van een meute in de kroeg die het slechts ziet als achtergrondmuziek. Pisart: "Het is nu niet realistisch zijn om de clubpodia af te gaan, want daar zijn we nog te klein voor en misschien ook niet helemaal klaar." Van der Leeuw: "Er moet een voorwaarde worden geschapen waardoor het ook werkt. Nu is de huiskamer op dit moment daarvoor de enige mogelijkheid. Het liefst spelen we natuurlijk voor meer mensen. Maar daar moeten we dan wel dezelfde soort sfeer voor kunnen neerzetten. De sfeer die we in de huiskamer neerzetten moet zo veel mogelijk lijken op een gewoon podium. Alleen kunnen we de nummers nog niet altijd zo eclectisch spelen als op een podium. We steken liever meer energie in huiskamerconcerten dan dat we her en der voor anderhalve man en een paardenkop gaan spelen. Als je gaat spelen voor een paar dronken mensen dat liever Slayer had gehoord, dan is dat voor niemand leuk."
Kwartlevencrisis
Gitarist, banjo- en ukelelespeler Pisart vervolgt: "Het liefst willen we zo veel mogelijk mensen overrompelen. Omdat het relatief hard is voor een akoestisch concert. We willen een totaalmiddag of –avond, omdat er ook andere mensen bij zijn die muziek maken, zoals Mathijs Leeuwis, Simple People of Port of Call. Het is bijzonder dat we die shows nu kunnen doen met mensen die we ook bewonderen en voor wie we respect hebben. Door het samenspelen met hen verwennen we onszelf. En voor mij voelt het ook als een missie om die bands onder de aandacht te brengen. We willen nu vooral zorgen dat het publiek komt, dat we ons lekker voelen, dat je een beetje magie kunt scheppen. Juist in de kroegen waar we anders in deze fase zouden spelen, zou die magie niet zo snel ontstaan."
Hét hoofddoel voor 2012 is de nieuwe plaat. Zanger en tekstschrijver Van der Leeuw is daarbij bezig met een bekend thema dat speelt wanneer het einde van de studententijd nadert. "De nieuwe nummers voor de volgende plaat gaan deels over dat we allemaal nog studeren, zo rond de 25 jaar oud zijn en dat we rond om ons heen merken dat dit een bepaald punt is in je leven waarvan je niet weet wat er daarna gaat gebeuren. Maar waar je tegelijkertijd ook van kan genieten. We hebben eens de documentaire zitten kijken over de Quarter Life Crisis, daar raakt het aan."
Pisart: "Onze generatie heeft superveel opties, maar dat kan juist ook beangstigend zijn. Alles ligt open. We maken muziek, we studeren, hebben allerlei baantjes ernaast en tweehonderd dromen. Bijna alles is mogelijk om na te streven. Voor ons werkt dat bevrijdend, maar er zijn mensen in onze directe omgeving voor wie dat beklemmend en bevriezend is. En dat bevrijdende deel, daarover schrijft Joni vooral." Van der Leeuw: "Het is ook de angst voor wat er gebeurt als dit voorbij gaat. Als het echte leven gaat beginnen. Op een gegeven moment moet je die keuze toch maken, als je klaar bent met studeren. En ook wel genieten van dat dit het is. En van het uitstellen, om die vrijheid die deze fase geeft zo lang mogelijk te behouden."
Klik hier om te zien in welke huiskamers OIIO optreedt.
http://www.kindamuzik.net/interview/oiio/oiio-overrompelen-in-de-huiskamer/22474/
Meer OIIO op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/oiio
Deel dit artikel: