• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Nihill: "De bron waar wij uit tappen is vuil en vies."

Twee albums lang verpoost het Tilburgse blackmetalduo Nihill onder de radar. Totdat Pitchfork de band oppikt en er een hausse aan publiciteit losbarst. In de aanloop naar het allereerste Nihilloptreden – tijdens Roadburn – is frontman Michiel Eikenaar aan het woord. "We zijn heel lang in het duister gebleven."

Tekst: Ruud van Esch

Publicatiedatum: 12 april 2013

Verdonkermaan, het sluitstuk van een trilogie, kwam in beeld naar aanleiding van Woestenij, een cassette met twee nummers in een oplage van honderd stuks, uitgebracht door Tartarus. De tijdelijk herboren geluidsdrager in een kleine oplage op een obscuur label weet meer aandacht op zich te vestigen dan Krach en Grond, de albums die door Hydrahead Records zijn uitgebracht. Eikenaar stelt dat de muziek heeft bijgedragen aan het momentum. "Verdonkermaan is een tikkeltje extremer. Net wat vernieuwender en dan wordt-ie opgepikt. Na dat Pitchforkartikel bleven de reviews maar binnenkomen, bijna allemaal goed ook. Het is een extreme plaat. Moeilijk ook wel. Mensen zijn daarnaar op zoek heden ten dage."

Traditie en trance
"Met die eerste twee platen zijn we altijd een tweemansband met een eigen tempo geweest. Dat was de vrijheid die we namen. We wilden gewoon deze muziek maken. Het ging puur om het creatieve proces. Het schrijfproces hebben we totaal los van elkaar uitgevoerd, via internet. Wat tracks en riffs. Hier een stukje erbij, daar een stukje eraf. En dan de studio in. Soms niet eens met elkaar. Dat werkt als je samen hetzelfde doel hebt, waar ieder zijn eigen perspectief op heeft. Het moet extreem zijn en sfeer hebben. Ik hou heel erg van black metal. Vooral de periode dat Noorwegen vruchtbaar was en elke band anders klonk, van '92 tot en met '96. Die traditie zijn wij trouw gebleven. We trekken het uit elkaar. Bij Verdonkermaan zijn we tot een soort summum gekomen. Daar zit een soort randje aan. Het straalt heel erg Tilburg uit: lelijk, koud, lang en industrieel."

"In 'Oerbron' zitten totaal spontane chaosstukken, neigend naar Abruptum. Ze duren opzettelijk te lang. En toch probeer je dat erin te kapselen. Je moet hier doorheen om weer bij die staccato riff uit te komen. Het moet haast een pijnlijke ervaring worden. Goede black metal brengt je in trance. Dat werkt met lagen. Monotoon, en dat dan weer onderbreken. Als een traanplaat met een afgescheurde rand die je in je gezicht krijgt. Ons doel is om een sfeer te brengen die je haast fysiek kan voelen."

Eikenaar is verantwoordelijk voor het concept en de teksten, de andere helft van Nihill neemt het muzikale deel voor zijn rekening. Van een wisselwerking is nauwelijks sprake. "We hebben het bijna niet over elkaars dingen. Vanaf de eerste keer hadden we het gevoel dat het goed zat, en dan is het een kwestie van elkaar vertrouwen. Dan hoef je niet te repeteren. Ik voel wat hij doet en probeer daarin inhoudelijk, tekstueel en vocaal punten aan te brengen. Dat is een chemie tussen twee personen. Op Verdonkermaan heeft Jelle Agema daar nog baslijnen aan toegevoegd."

Live
Bij de selectie van bandleden voor het debuutoptreden staat één vraag centraal: "Wie kunnen we met een boodschap het bos insturen dat Nihill heet? We hebben professionele gasten gekozen die het zich makkelijk eigen maken. Die meedenken over het geluid en het verder gewoon uitvoeren. Daar wordt weinig over gezegd verder. Het moet zakelijk en efficiënt. Het geluid zal het dragen." Uiteraard is er ook veel aandacht voor het visuele aspect. Tijdens voorgaande Roadburnedities verzorgde Eikenaar, in het dagelijks leven tekenleraar, al artwork voor projecties. Over het live artwork van zijn eigen band zegt hij: "Het publiek krijgt te zien wat het te horen krijgt. Ik denk dat er wel een aantal mensen terug naar de foyer gaan."

Salonfähig
Black metal is salonfähig geworden. Niet alleen omdat Nihill in een Volkskrant-jaarlijst pronkte, maar zelfs in letterlijke zin. Een kunstenaar die exposeerde bij een Amsterdamse galerie vroeg de band om te spelen bij zijn opening. "Ik vind het grappig om te zien dat black metal ineens een breder podium heeft. Voor mij hoeft het niet per se underground te blijven. Het is een extreme tijd en mensen zijn op zoek naar extremen. Er is verveeldheid. Mensen gaan randjes opzoeken. Nihill heeft niets met intellectueel geneuzel maar het is grappig om te zien dat het zo'n platform bereikt."

"Voor ons heeft het heel veel met traditie te maken. Immortal, Burzum, Darkthrone in de vroege jaren... Dat gebeurde allemaal los van elkaar, daar heeft iets gebruist in die periode. Daar wordt iets aangeraakt... iets wat in de derde golf black metal weer is opgepakt door bijvoorbeeld Deathspell Omega en Leviathan. Mensen die in een soort tunnel hun eigen brouwsel maken."

Alchemie
Black metal wordt van oudsher gedomineerd door (anti-)religieuze thema's. Nihill is echter geen band voor kaarsen en wierook. Eikenaar is eerder gefascineerd door alchemie. "De symboliek van bijvoorbeeld houtsneden is zo niet van deze wereld, dat vind ik mateloos interessant. Er zit mysterie in. Cycli en vergankelijkheid komen letterlijk terug in onze riffs. De muziek moet ijskoud zijn. Het moet een fysieke ervaring worden."

"Tegenwoordig word je beduveld met alles om je heen. Het gaat om de naakte waarheid. Zoals Nihill die laat zien is het alsof je te lang in het zwarte vierkant van Malevitsj zit te staren. Een boodschap heb ik niet, het lijkt meer op schilderen. Je maakt een plaatje dat constant met het schurken tegen de dood en opnieuw beginnen te maken heeft. Bezig zijn met die symboliek helpt mij om in die zone te komen. Die Woestenijtape, waar waarschijnlijk een deel twee van gaat komen, gaat over trips die ik alleen in de Noorse wildernis ondernam. Op een gegeven los je gewoon op in het landschap. Je wordt een soort geest, moleculen verdwijnen. Je bent helemaal weg. Ik ben heel erg met plaatjes en verbeelding bezig en op die manier maak ik mijn teksten ook. Ik ben niet op zoek naar 'buttfuck Mary and worship Satan'-teksten. Maar de iconografie van het occulte en van het satanisme is ontzettend sterk. Dat is iets wat heel erg trekt. Ik kan me er echter niet zo in verliezen als klassieke blackmetalbands."

Drempel
Nihill neemt zich voor om het Roadburnpubliek het vuur aan de schenen te leggen. "We dagen mensen uit. We willen dat ze zich na onze show achter de oren krabben en zich afvragen waar de hel ze net zijn bij geweest. Zoals bij veel Roadburnbands is het een kwestie van overgeven. Dat is een drempel. Maar op een gegeven moment ben je er."

http://www.kindamuzik.net/interview/nihill/nihill-de-bron-waar-wij-uit-tappen-is-vuil-en-vies/23915/
Meer Nihill op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/nihill