Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Onlangs verscheen van Nicolai Dunger Here's My Song. Het album
draagt de lange ondertitel 'You Can Have It…I Don't Want It
Anymore/Yours 4-ever'. Hoewel Dunger in eigen land al geruime tijd een
trouwe aanhang heeft, kreeg hij in de rest van Europa en de Verenigde
Staten pas naambekendheid met Tranquil Isolation. Dat album werd
door Will en Paul Oldham geproduceerd en kreeg overal goede kritieken.
Voor de nieuwe plaat schakelde Dunger de hulp in van Mercury Rev.
"Jonathan Donahue is al een lange tijd een vriend van me."
Het is een mond vol, die titel! "Ik had die titel al lang in mijn hoofd. Ik bedoel er niets groots mee. Toch is het wel een van de grootste dingen die je kan geven, als een geschenk aan iemand van wie je houdt. Het is niet dat ik de liedjes niet meer wil. Het is een gift." Is het misschien een noodzaak? Iets waar je vanaf moet? "Ook dat is het wel, this is it en nu moet ik verder…"
Dungers laatste album was voor een Zweed een aardig staaltje alt.country. Het album past in de tijdsgeest waarin die muziekstroming een enorme opgang kent. De keuze om de heren van Mercury Rev te laten produceren lijkt niet voor de hand te liggen. Die band staat bekend om hun nogal bombastische productie die in schril contrast staat met de vaak in bescheidenheid uitblinkende alt.country. "Ik ben gek op symfonische muziek. Dat soort muziek schrikt veel mensen af maar ik hield al erg van Mercury Rev voordat ik ze ontmoette. Jonathan vertelde me dat hij mijn muziek apprecieerde en belde me later om te vragen of ik geen project met hen wou doen. En daarna werd ik uitgenodigd voor hun Europese tour."
Het kostte Dunger vijf dagen om Tranquil Isolation op te nemen. Dan moet opnemen met Mercury Rev wel iets langer hebben geduurd. "Ja, het duurde veel langer omdat het veel doordachter was en meer gearrangeerd. Met Will Oldham was het meer alsof ik bij een vriend op bezoek ging. Eerst sigaretje roken, iets drinken. Het opnemen van liedjes kwam eigenlijk pas op de tweede plaats. Het idee ontsproot eigenlijk pas op het moment zelf. Je kunt het ook horen omdat de plaat zo relaxed is. Het nieuwe album nam veel langer in beslag. Ik moest ervoor naar Kingston, in de staat New York, voor vijf sessies van telkens bijna een week. Daar hebben Mercury Rev hun oefenruimte. Het heeft uiteindelijk een jaar geduurd door die verschillende opnamesessies. Normaal zou het bij mij maar een maand duren. Ik wil niet te lang in de studio zitten omdat het saai is. Ik vind dat ideeën van tevoren bedacht moeten zijn zodat je in de studio het merendeel live kunt opnemen." Opnames met Mercury Rev moeten dan wel een tegenstrijdig gevoel hebben gegeven. De Amerikaanse band wordt geroemd om de grootsheid van hun muziek waarbij tierelantijntjes juist niet geschuwd worden. "Ja! Er wordt zoveel geoefend. En elke keer komen ze weer met iets nieuws."
Op Here's My Song springt Dunger van de ene emotie naar de
andere. Heeft Dunger de laatste tijd wat dat betreft niet stil gezeten?
"Het gaat gewoon over de liefde. Het hele idee van de plaat is niet het
onderwerp, maar eerder de manier waarop het geproduceerd is, de
arrangementen. Ik heb er minder akoestische gitaar ingestopt zodat er
ruimte overbleef voor ander instrumentarium. Ik denk dat dat het
belangrijkste aspect is van deze plaat." Heb je dan veel geluisterd naar
chansonniers als Burt Bacharach en Scott Walker? "Ik hou wel hun muziek
van maar heb er in die periode niet naar geluisterd. Maar ik denk wel
dat mijn muziek veel van die ingrediënten bevat. Dat heeft het meer
een rockgeluid gegeven. Ik vind het leuk omdat het zo anders klinkt dan
de manier waarop de meeste mensen me kennen. Sommige liedjes zouden
zelfs op de radio gedraaid kunnen worden!"
'Hunger' is inmiddels een single. Wordt het liedje met de bijbehorende clip gedraaid in Zweden? Teksten als "I've got a nasty hard-on" laten immers niets te raden over. "In Scandinavië wordt 'Hunger' wel gedraaid," zegt de tourmanager die binnen komt vallen, "heel veel zelfs." Worden dergelijke woorden weggepiept in Zweden? "No, that's just the way we are!" "Ach, mijn clips stellen toch niets voor. Björk heeft ideeën over wat ze wil laten zien. Ik bewonder dat enorm. Ik heb dat niet, dus stort ik me maar op het opnemen van liedjes!"
Het centrale nummer op Here's My Song is 'The Year of the Love
Hurt Cycle', een groots opgezet nummer waarbij met de verschillende
maanden van het jaar ook de verschillende fases in een relatie
verstrijken. Is dat hoe je de liefde ziet, snelle ups en downs? "Nee,
het is gewoon een liedje over liefde in zijn verschillende fases. Het is
misschien wel iets te pretentieus, maar dat vind ik juist leuk. Dat is
de leuke kant van een artiest zijn: overdrijving. Maar ik wil niet
alleen het afstandelijke aspect van bijvoorbeeld Divine Comedy oproepen.
Als artiest neem je zowiezo poses aan, maar ik vind dat je dat niet in
de teksten moet doen. Daarom voel ik toch meer voor Scott Walker. Dat is
bombastische muziek maar eigenlijk heeft hij iets heel naïefs. Ik neem
ook poses aan op deze plaat maar de afstand tot mijn teksten is klein."
Waarom is Dunger eigenlijk zo van stijl veranderd? "Ik word heel snel rusteloos. Ik moet gewoon produceren en ik ontmoette toevallig telkens andere mensen. Bijvoorbeeld jazzmuzikanten en dan doe ik daar iets mee. Ik had ook geld verdient met wat reclamewerk, iets waar ik feitelijk tegen was. Maar toen kwam het geld binnen. Ik besloot het toen maar uit te geven aan opnametijd. Ik grijp de kansen die ik krijg. Er zijn niet veel mensen die naar Amerika kunnen om op te nemen met Will Oldham en Mercury Rev."
http://www.kindamuzik.net/interview/nicolai-dunger/zweedse-cowboy-kiest-voor-georkestreerde-pop/6007/
Meer Nicolai Dunger op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/nicolai-dunger
Deel dit artikel: