Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Op Off Track Betting lijk je nog eens terug te kijken naar je succesvolle debuut door de aanwezigheid van het liedje 'Sunday Shoes', een opvallend rauw nummer.
"Het liedje 'Sunday Shoes' schreef ik al ten tijde van mijn debuut, maar het paste er niet op. Het was niet bewust de keus het zo ruw te maken. Het gaat over op zondag nog de kleren aanhebben die je dinsdag hebt aangetrokken."
Je verkoos rondreizen boven studeren. Hoezeer heeft het reizen je muziek en songteksten beïnvloed?
"Als je voortdurend op één plek blijft kun je niet meer dan een nogal eenzijdig beeld vormen. Wanneer je veel plekken gezien hebt, kun je voor jezelf een collage maken van beelden en verhalen. Tijdens het reizen heb ik dingen geleerd die je op school niet opsteekt. Daarbij heb ik geprobeerd een positieve visie op het leven te hebben en te houden. Ik zoek de downside niet op. Ik zoek mensen op die ook die optimistische blik hebben."
Kun je de woestijn van New Mexico zo makkelijk inruilen voor de stad New York? Zijn die stedelijke locaties even prikkelend voor je fantasie?
"Ja, ik denk dat dat kan. New York geeft mij het gevoel alsof ik op reis ben, omdat iedereen van over de hele wereld hier samengepropt zit. Verder floreren er hier veel muziekstructuren. Je kunt in deze stad naar experimentele jazz en zigeunermuziek kijken op één en dezelfde avond. Bovendien zoek ik plekken op waar ik kan mijmeren zoals in de woestijn. Hier zijn dat daktoppen en verlaten pieren."
In hoeverre wil je dat je liedjes verhalen zijn?
"Ik wil een vehikel voor mijn luisteraars zijn. Ik wil dat mijn nummers in die zin narratief zijn dat ze een luisteraar die belangstelling voor mijn werk heeft aanzetten er een eigen verhaal van te maken."
Ligt jouw verhalende kracht in het geven van beeldende details, zoals "ash on the floorboard" en "bloodshot eyes" in het nummer 'Three Days'?
"Ik hoop dat dat het geval is. Maar ik denk ook dat je als songschrijver om die details heen kunt werken. Ik denk dat een liedje ook meer impressionistisch kan en mag zijn."
Er komen nogal wat vloeistoffen langs in je liedteksten.Wil je iets kwijt over het drankgebruik van arbeiders in het zuiden van Amerika?
"Je schrijft over wat je weet, haha. Ik zit natuurlijk vaak in bars. Te veel drinken is niet best. Maar ik zoek die donkere zijde niet bewust op."
'Dollar and the Dream' mag je wel de sleutelsong van je album noemen, wat kun je erover vertellen?
"Het gaat over een diamant in je achterhoofd hebben, een droom, betaald worden. Het gaat over wat je als muzikant wil najagen en het financiële mislukken daarvan. Mijn frustraties daarover, alsook het geluk aan de andere kant om de gelegenheid te krijgen bijzondere mensen te ontmoeten."
"Veel liedjes op deze plaat gaan over aan de zijlijn van het leven staan. Als muzikant sta je aan de rand van de samenleving. Ik reis veel en ga zo van stad tot stad, die ik vervolgens midden in de nacht verlaat. Dat is anders dan elke dag opstaan en je collega's begroeten, snap je."
Hoe was het om met gerenommeerde muzikanten als Todd Sickafoose, Wilcotoetsenist Michael Jorgensen en Adam Levy uit de band van Norah Jones samen te spelen?
"Todd en Adam waren al vrienden van me. Die lui waren ongelofelijk om mee te werken. Ze praten niet in nummers of in noten. Ze spreken in metaforen. Ik kon roepen dat ik regen wilde horen vallen op de bodem van de oceaan. Dat pakten ze gewoon op! Er was geen wrijving of intimidatie. Ze waren me tot steun. In New York kun je op zoveel verschillende manieren succes behalen dat ieder daar zijn weg in kan vinden. Zonder elkaar dwars te zitten."
http://www.kindamuzik.net/interview/nels-andrews/nels-andrews-de-stoffige-stedeling/16737/
Meer Nels Andrews op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/nels-andrews
Deel dit artikel: