Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Buiten Japan geniet Miyavi (geboren in 1981 als Takamasa Ishihara) vooralsnog alleen bekendheid bij een kleine groep enthousiaste J-rockfans en cybergoths voor wie hij naast idool ook stijlicoon is. Voor de androgyne Miyavi lijkt de tijd van zware make-up en extravagante shows echter voorbij. Tijdens zijn huidige What's My Name-wereldtournee staat alleen drummer Bobo hem bij op het podium en draait alles om de muziek.
Project Miyavi
"Dit is Nederland, toch?", fluistert Miyavi onzeker in de richting van zijn nors kijkende manager die er nauwlettend op toeziet dat alles netjes verloopt en er geen foto's worden gemaakt. Na een bevestigend knikje vertelt de zanger dat hij gek is op zijn Nederlandse fans en dat dit de derde keer is dat hij hier speelt. Project Miyavi, zoals hij consequent over zichzelf in de derde persoon praat, wordt met Japanse efficiëntie in de markt gezet om het afzetgebied te vergroten. "Japan is de derde grootste muziekmarkt ter wereld, maar als totaal wordt het wel steeds kleiner", vertelt Miyavi over zijn internationale ambities. "Ik heb veel respect voor mijn collega's in de Japanse muziekscene, maar popcultuur heeft een slecht imago in Japan. Dat probeer ik te doorbreken door te laten zien dat wat origineel is ook buiten de landsgrenzen succesvol kan zijn."
Met die originaliteit zit het wel goed. Op zijn platen gaat het van romantische J-pop tot metal, indierock, wave en rap en Miyavi beheerst het allemaal. "Ik denk niet in hokjes. Ik zie mezelf niet als J-pop of J-rock of een typische Japanse artiest. Ik ben een gitarist uit Tokyo en ik maak muziek", legt Miyavi uit. Op de vraag wat hij vindt van zijn virtuele collega's, de vocaloids (computergegenereerde zangeressen die als hologrammen concerten geven), kijkt hij oprecht verbaasd. Het fenomeen lijkt volledig aan hem voorbij te zijn gegaan. "Ik ben klaar met computers. Wat ik nu doe is puur en origineel. Geen enkele computer kan echte muziek of echte emotie evenaren. En dus ook het echte leven niet. Ik heb veel met computers gewerkt, maar ik streef nu naar originaliteit. Naar iets wat nog nooit eerder door iemand is gedaan." Het nieuwe album van Miyavi is meer westers georiënteerd en bevat zowel Engelstalige als Japanse nummers: "Vier jaar geleden ben ik naar Los Angeles gegaan om Engels te studeren. Op Japanse scholen wordt vrijwel geen Engelse les gegeven en wat we leren is totaal onbruikbaar. Als ik mijn muziek buiten Japan wil brengen moet ik dat in het Engels doen."
Aardbeving
De recente aardbeving met alle gevolgen van dien hebben diepe indruk gemaakt: "Ik zat in de studio in Tokyo op het moment van de aardbeving", vertelt Miyavi. "We renden naar buiten en iedereen was bang. In Tokyo is alles wel goed nu, maar in de getroffen gebieden is de situatie vreselijk. Ik heb besloten toch op tournee te gaan, omdat dat is wat ik zelf kan doen. De mensen in Japan hebben alle hulp nodig die ze kunnen krijgen, niet alleen financieel. Op internet gebeurt veel, iedere tweet en elk Facebookbericht betekent een hart onder de riem van de Japanners. De morele steun uit de rest van de wereld is heel belangrijk." Tijdens zijn concerten vraagt Miyavi nadrukkelijk aandacht voor de ramp. De opbrengst van de merchandise gaat naar het Rode Kruis en hij vraagt iedere avond een moment stilte om te bidden voor de slachtoffers. Hij is zichtbaar geraakt als hij over de ramp praat en verlangt naar huis: "Het is heel moeilijk om op de hoogte te blijven van de situatie thuis. De verbindingen zijn slecht en het tijdsverschil maakt het lastig om contact te houden met mijn familie en vrienden."
Japanse gekte
Tijdens het ruim twee uur en een kwartier durende optreden 's avonds toont Miyavi zich een veelzijdige entertainer. Hij beheerst alle clichés uit het rock-'n-rollhandboek, maar weet er een geheel eigen draai aan te geven. De verscheidenheid aan stijlen die op zijn albums voorbij komt brengt hij ook live en zelfs in de minimale bezetting waarmee hij nu optreedt pakt het verrassend onderhoudend uit. Terwijl Bobo - slofjes uit voor het betreden van de drumkruk - de vellen van zijn trommels ramt toont Miyavi zich een ware gitaarvirtuoos. Met een sampler om riffs te loopen geeft hij de muziek een typisch Japans techno-randje mee. Tijdens het nummer 'Futuristic Love' komt de show tot een hysterisch hoogtepunt van een kwartier. Met gekke breaks en bezeten gitaarspel speelt hij moeiteloos zijn uitzinnige fans plat, maar ook diegenen die hem voor het eerst aan het werk zien zijn onder de indruk. Miyavi zou niet misstaan als outsider op de grote festivals deze zomer.
Onderste foto door Rodrigo Esper onder Creative Commons
http://www.kindamuzik.net/interview/miyavi/japanse-glamrocker-miyavi-gaat-voor-pure-muziek/21485/
Meer Miyavi op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/miyavi
Deel dit artikel: