Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Naast Arcade Fire en Broken Social Scene is ook Metric al enige tijd één van de toonaangevende bands van Canada. Blonde schone Emily Haines en haar bandleden hebben hun hoekige, electro-gedreven indierock tot ver buiten hun landsgrenzen weten te brengen. Het vijfde album van Metric heet Synthetica en is een klein meesterwerkje geworden, als we Haines mogen geloven. Futuristisch artwork, een goed doordachte liedjeskeuze en bovenal een goed verhaal dat hier en daar discussies zal aanwakkeren. Na een carrière van tien jaar probeert Metric zich nog steeds op alle vlakken te vernieuwen en te verbeteren.
Thuis
"De grootste uitdaging was om vanuit één plek te schrijven, in mijn eigen huis", vertelt Haines. "Voorheen schreef ik altijd onderweg. Hoe verder ik van mijn huis was, hoe meer inspiratie ik kon vinden. Maar de laatste tijd bracht het ook concentratie- en disciplineproblemen met zich mee. Daarom besloot ik voor Synthetica thuis te blijven. Ik dwong mezelf zo nu en dan pauze te nemen. Het waren spannende tijden in Amerika: presidentsverkiezingen, Barack Obama in het nieuws, politieke chaos. Ik besefte dat ik mijn eigen regio niet hoef te verlaten om inspirerende onderwerpen te vinden."
De thema's voor Synthetica had ze al vroeg te pakken. "Al toen ik bezig was met Fantasies (2009) schreef ik verhalen over een bepaald karakter, een soort robotvrouw uit de toekomst. Toen ik met Jimmy (Shaw, gitarist, red.) in onze studio aan de nieuwe plaat werkte, creëerde hij met analoge synthesizers een indrukwekkend geluid, bijna een soort sonisch landschap. Op dat moment dacht ik terug aan de robotvrouw en de verhalen die ik schreef. En hoe iets evolueert met de juiste attributen. Realiteit versus namaak en de talloze reproducties om ons heen. We leven in een soort Warhol-achtige wereld, waarin alles maar gereproduceerd wordt. Kun je jezelf nog wel identificeren?"
Digitale tijdperk
Haines bekritiseert het nieuwe, digitale tijdperk maar is niet per definitie negatief over de wereld en maatschappij van nu. Sterker nog, ze bestempelt Synthetica als een positief album. "Het is onvermijdelijk om je tegenwoordig geen zorgen te maken over onze planeet en de mensheid. Er zijn altijd onderwerpen in de maatschappij waar je over na gaat denken. Hebzucht, oorlog en macht zijn tijdloze problemen. Maar muziek herinnert mij eraan waar de mensheid ook toe in staat is. Het zet je aan het denken, je gaat er van fantaseren. Het is mijn manier om gemotiveerd te blijven, om door te gaan en te vechten voor wat ik wil bereiken. Dat is de positieve boodschap die op het album terugkomt."
Cassettebandjes
Vanwaar dan de kritische blik naar de technologie van vandaag? Haines antwoordt: "We moeten wel! Tussen alle nieuwe bands zijn wij een van de weinige bands die al ruim voor het internet bezig was. Ik weet nog dat we onze muziek moesten verspreiden met cassettebandjes, minidiscs en cd-roms. We deden ze in enveloppen en stuurden ze naar platenmaatschappijen. Er is een korte tijd zoveel veranderd: een groot deel van de muziekindustrie speelt zich nu online af. Wij, als jaren-nul-band, proberen dat te analyseren en de voor- en nadelen af te wegen. We bekritiseren het digitale tijdperk, maar kunnen uiteindelijk concluderen dat het eerder een zegen is dan een vloek."
Metric speelt op 4 juli in de Melkweg te Amsterdam.
http://www.kindamuzik.net/interview/metric/metric-gaat-terug-naar-de-toekomst/23035/
Meer Metric op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/metric
Deel dit artikel: