• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

MARIUS: JONGE VERKENNINGEN IN ANALOOG GELUID

NON Records heeft weer een hete nieuwe synth-act te pakken. Op 17 november 2011 presenteerde de jonge Amsterdamse elektronicamuzikant en ontwerper Marius in Paradiso zijn debuut-ep Things We Did, opgenomen met authentieke analoge synthesizers in de studio van Palmbomen in Berlijn. Een volledig album komt eraan. Voordat het zover is, maakt KindaMuzik alvast kennis.

Tekst: Sven Schlijper

Publicatiedatum: 17 maart 2012

Menige band of dj droomt er jarenlang van: spelen in de wereldberoemde poptempel Paradiso. Maar weinigen is dat al meteen met een debuutsingle gegeven. Nu moet gezegd: het heeft ook wel een tijd geduurd voordat deze 12" het daglicht zag. Marius zocht zijn eigen stem (of geluid) en stijl. Noem het een rijpingsproces, maar dat heeft dan meteen bij de eersteling een plaat (jawel, alleen op vinyl verschenen) opgeleverd die zich als een heus minialbum laat beluisteren.

Zes nummers lang wordt de luisteraar omringd door zwoele baslijnen en zwierige analoge synths; een geluid dat herinneringen oproept aan tijden die de jonge maker niet actief gekend kan hebben en dat tegelijk heel erg van dit moment is. Marius valt dan ook mooi met zijn neus in de spreekwoordelijke boter nu labelgenoot en vriend Palmbomen, met een weliswaar wat opzwepender en meer wave- of disco-achtig geluid, is doorgebroken.

Warm
"Toen ik begon in Paradiso stonden er tien man aan vrienden en bekenden - toen ik opkeek na de eerste track stond het vol. Dat geeft toch een beter gevoel - als je merkt dat het publiek het al oppikt. Het klinkt ook zo heerlijk in de bovenzaal. Het geluid wordt er warm, want het blijft lekker hangen en dat past goed bij mijn muziek."

Proces
"Nu ben ik zesentwintig en na wat spelen in bandjes links en rechts komen op dit moment lijnen en inspiraties bij elkaar voor mij. Ik ben grafisch ontwerper en dat werk kan ik goed afwisselen met muziek. Ik werk een tijdje aan het één, bijvoorbeeld een poster voor NON Records of een hoesbeeld en dan kan ik wisselen naar bezig zijn met een melodielijn of zoeken naar een geluid. Het is zo wel een langdurig proces, want al die losse lagen moeten op een bepaald moment ook samengebracht worden tot een liedje en die liedjes weer tot een plaat. Dat kost tijd, maar ik denk wel dat door zo te werken, misschien ook wel doordat ik mijn muziek vanuit het visuele benader, het eindproduct als geheel echt één verhaal vertelt en een logische samenhang heeft."

Op zoek
"Vroeger was ik wel bezig met het knutselen aan gitaren, op zoek naar een bijzonder geluid. In Amsterdam maak ik mijn muziek op de computer en tweak ik heel lang, zoekend naar de juiste en vooral warme klank. Bij het opnemen in Berlijn kon ik een solopartij meteen met de knoppen binnen handbereik op de echte synthesizers van Palmbomen spelen. Tja, thuis is het - weer tijdrovend - een kwestie van heel lang peuren; met een echte synth werkt het toch veel intuïtiever."

Narratief en filmisch?
"Mijn grote voorbeelden liggen niet in de popmuziek; dat zijn mensen als Oizo, Aphex Twin of Squarepusher. Zij maken nummers die aan het eind een fiks eind verwijderd zijn van het begin en toch een lineaire logica kennen. Noem mijn werk narratief of filmisch, noem het nu-disco... Ik heb geen idee, daar ben ik niet in thuis; het is ook zo'n lang proces geweest om tot hier te komen. En over een lange periode spelen er heel veel verschillende invloeden en stijlen natuurlijk een meer of minder belangrijke rol in het werken aan muziek of geluiden. Dan hoor je weer dit en dan weer dat en probeer je te zoeken naar precies die synthklank of die mood."

De NON-sound
"Misschien is het wel mooi als we als club samenwerkende artiesten tot een NON Records-sound zouden komen die mensen herkennen. Iets meer disco of Italo, beetje tropisch in Palmbomen. Hij zingt ook. Langere nummers en spanningsbogen, wellicht wel filmisch bij mij bijvoorbeeld, maar wel dat als je een hoes ziet je al weet dat het NON is. Dat als je alleen ons logo op een poster ziet, dat je al weet wat je kunt verwachten en dat dat dus qua geluid ook zo is; warm, analoog, elektronisch, dansbaar. We sparren ook veel met de artiesten op het label en vullen elkaar daarin wel zo goed aan dat je kunt zeggen dat we elkaar daarin gevonden hebben, vooral qua geluid."

Herkenning
"Als NON Records hebben we altijd wel in labels gedacht, bijvoorbeeld WARP. Je kon blind een release kopen die uitkwam en het was toch gewoon weer goed. Ed Banger is ook zo'n idee, met een waar familiegevoel. We proberen ook zoveel mogelijk met ons allen te toeren en avonden te maken. Het kan een aantal kanten uit bij ons: analoog geluid en krachtige liveshows en toch is en blijft het herkenbaar als NON."

En verder
"Voor deze ep had ik twaalf nummers teruggebracht tot zes. Het eind verschilt danig in sfeer van het begin en dat is ook het idee. Er ligt een logisch crescendo van A naar B, een reisje, een lijn, tussen de zes nummers. Ook daarin is het voor mij een kwestie van het maken van een plaat waarnaar ik over vier jaar nog kan en wil luisteren. En dus een langdurig proces. Als je daarin zit zelf en het materiaal nog lang niet moe bent en ik het later nog zonder schaamte te kan horen, dan is het goed geweest. Het is, naast wat andere projecten en remixen waarmee ik bezig ben, wel de bedoeling om over niet al te lange tijd weer een nieuwe track uit te brengen die door wat mensen geremixt kan worden voor een digitale release. Eerst in februari de liveset afmaken, zodat die ook visueel sterk staat en dan kan ik op tournee met de nieuwe single. Op de achtergrond blijf ik zoeken naar nieuwe klanken die dan later in het jaar moeten samenvallen op een volledig album. Anders, maar wel weer heel herkenbaar."

Foto's door Nick Lapien

http://www.kindamuzik.net/interview/marius/marius-jonge-verkenningen-in-analoog-geluid/22672/
Meer Marius op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/marius