• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Madball voelt zich veilig tussen de grenzen

Madball-frontman Freddy Cricien is op zijn gemak. En niet alleen omdat hij toert met het nieuwe album Legacy onder zijn arm. De 29-jarige zanger van de New Yorkse band is sinds lange tijd weer terug in Eindhoven, een stad waarmee Madball veel banden heeft. Een gesprek met een 29-jarige hardcoreveteraan.

Tekst: Tijs Heesterbeek

Publicatiedatum: 05 december 2005

Niet alleen stond in 1995 de toen nog piepjonge zanger voor een vol veld op het Dynamo Open Air in Eindhoven, iets wat nog steeds als hoogtepunt te boek staat in de geschiedenis van de band, ook woont de vriendin van bassist Hoya, op deze tour de grote afwezige, in de gloeilampjesstad. Door de afwezigheid van Hoya zal Freddy Cricien vanavond het enige oorspronkelijke lid van Madball zijn.
Maar niet alleen Hoya is afwezig, ook de tourmanager is nog niet in Eindhoven gearriveerd. Deze zit nog ergens halverwege Duitsland en zal zich pas in de avonduren bij de band kunnen voegen. De honneurs worden even waargenomen door een Nederlandse vriend van Madball. Er heerst een vriendschappelijke sfeer, terwijl de spanning van ‘het eerste optreden van de tour’ toch ergens in de lucht hangt. Hier en daar worden handjes geschud, cd’s uitgewisseld van nieuwe beloftes en kijkt iedereen zijn ogen uit in het nieuwe gebouw van Dynamo. Alhoewel je zou verwachten dat Freddy zich het liefst in deze groep zou mengen, blijft de frontman de rust zelve en neemt hij alle tijd voor de interviews.

Is het niet moeilijk om nu weer interviews te moeten geven? Ik kan begrijpen dat je op dit moment liever met vrienden bijpraat.
“Een interview blijft natuurlijk altijd een noodzakelijk iets, maar als iemand met mij over mijn muziek wil praten vind ik dat natuurlijk leuk en geef ik daar aandacht aan.”
Maar het lijkt me niet bepaald de reden waarom je Madball weer bent opgestart.
“Dat misschien niet, maar ik heb wel gemerkt dat ik nu veel beter met interviews kan omgaan dan voor de split. Maar dat kan ook komen doordat we als band nu beter in ons vel zitten dan daarvoor. Waar ik wel nog steeds niet tegen kan, is het feit dat mijn woorden soms verdraaid worden.”

Het hoge woord is eruit: de split, of beter gezegd: de pauze die band tussen 2001 en 2003 nam. Na deze pauze kwam Madball terug met N.Y.H.C. EP. Op deze mini introduceerden Freddy Cricien en Hoya de twee nieuwe bandleden: gitarist Mitts van Skarhead en ex-drummer van Hatebreed Rigg Ross. Beiden hadden dus al een gedegen reputatie in de hardcorewereld. Op Legacy is duidelijk dat ze hun plaats al hebben gevonden, want op de plaat klinkt de vertrouwde Madball-formule: vette New York Hardcore (NYHC). Alsof er nooit een split is geweest.
Wat lag aan de basis van de split in 2001?
“Er zijn veel verschillende factoren die meespeelden. Allereerst stonden niet alle bandleden achter de band. De andere bandleden hadden niet meer de passie die Hoya en ik nog wel voelden. Ook het toenmalige label stond niet meer voor de volle honderd procent achter Madball. Het is nooit een vooropgezet plan geweest om met Madball te stoppen. Het kwam op een gegeven moment allemaal bij elkaar en het werd teveel. Toen hebben we besloten dat we het even moesten laten rusten.
Uiteindelijk bleek die adempauze een gouden greep. Iedereen kon even zijn eigen ding gaan doen. Toen Hoya en ik na een tijd opnieuw begonnen met de band merkten we dat er weer meer gevoel was bij wat we deden. We hadden hernieuwde waardering gekregen voor iets wat we al deden toen we kind waren.”
Kan je de adempauze dan ook zien als een stapje terug? Dat je even afstand neemt van Madball en tot de conclusie komt dat je het in die tijd eigenlijk goed had?
“Niet alleen dat, we hadden ook het gevoel dat we nooit bereikt hadden wat we wilden bereiken. De missie was nog niet geslaagd. We lieten ons door de buitenwereld beïnvloeden en uiteindelijk opbreken. Die split was nooit onze keuze geweest. Daarom zijn we opnieuw begonnen en hebben we een nieuw doel. Dat hadden we tevoren niet. We deden alles op de automatische piloot. Nu zijn we meer gefocusd.”
Komt die nieuwe focus ook door andere mensen in je band te laten?
“Matts en Riggs hebben juist hetzélfde doel, dat is wat het verschil maakt. Vantevoren zaten er mensen in Madball die juist niet meer op één lijn stonden met mij en Hoya. Niets ten nadele van de voormalige bandleden. We zijn niet met ruzie uit elkaar gegaan of zo. Maar na een tijdje was de klik weg en waren we eigenlijk alleen nog maar vrienden van elkaar. Het bandgevoel was weg. Nu voelt het weer zoals het moet voelen.”
Kun je je het exacte moment nog herinneren dat je het gevoel kreeg dat je Madball weer nieuw leven in wilde blazen?
“Eigenlijk riep iedereen in mijn omgeving dat ik weer met Madball aan de slag moest; mensen als Vinnie en mijn broer Roger (Vinnie Stigma en Roger Miret van Agnostic Front, TH). Maar mijn schoonbroer was diegene die mijn ogen opende. Hij heeft een eigen autospuiterij waar ik een tijd gewerkt heb. Hij was erg geïnteresseerd in mijn tijd bij Madball en stelde me allerlei vragen. Na een tijdje zei hij: “Wat doe je eigenlijk hier? Wil jij dit werk de hele tijd blijven doen, auto’s opschuren? Ga naar Europa, ga met je band mee. Jij bent nog jong. Ga doen waar je goed in bent.” Niet dat ik trouwens slecht was in mijn werk... (lacht)
Maar mijn schoonbroer is 45, is geen hardcorefan en weet niets van het wereldje af. Juist daardoor realiseerde ik me dat Madball iets speciaals was en dat ik het miste. Juist doordat hij buiten het hardcorewereldje stond. Dus belde ik Hoya op en vroeg hem wat hij van het idee vond om Madball weer nieuw leven in te blazen. Hoya was meteen enthousiast, maar zei wel dat we er dan ook écht voor moesten gaan. Hij vond dat we niet zomaar een aantal showtjes moesten doen om daarna weer uit elkaar te gaan. Er moest ook weer een nieuwe plaat komen. Daar was ik het mee eens. Ik hou ook niet van die reünies waarbij de band maar voor een aantal shows terug bij elkaar komt.
Onze eerste show was in New Jersey. Mijn vrouw zag me toen pas voor het eerst met Madball op het podium. Na de show was zij ook overtuigd dat dit was wat ik moest doen. Ook zij staat nu helemaal achter me, ook al is het zwaar om te toeren nu ik getrouwd ben.”

Muzikaal stonden Freddy en Hoya trouwens niet stil in de tijd dat Madball op zijn gat lag. Beiden zaten in de band Hazen Street samen met (ex-)leden van Box Car Racer, H2O en Cro-mags. Een all-star hardcoreband die verrassend poppy uit de hoek kwam. Pas met Legacy keren Freddy en Hoya weer terug naar de oude NYHC-stijl.
Was het opnemen met Madball een andere ervaring dan het opnemen met Hazen Street?
“Hazen Street is sowieso helemaal anders dan Madball. Het was een andere ervaring, andere muziek en een andere vibe.”
Voelde je een grotere druk op je schouders toen je aan het opnemen was met Madball dan toen je met Hazen Street aan het werken was? Hazen Street leek me iets vrijblijvender dan Madball.
“Op de een of andere manier voelden we die druk wel. Maar het geluk is dat we precies weten hoe we als Madball moeten klinken en wat het publiek van ons verwacht. Met Hazen Street mocht alles: everything goes. Ik was helemaal vrij in het bedenken van mijn teksten en zanglijnen. Er lagen weinig verwachtingen. Het voelde niet alsof we een hardcore-supergroep waren. We waren gewoon een band die lol wilde maken. Met Madball... Ik wil niet zeggen dat we niet ruimdenkend zijn, maar we zijn wél een NYHC-band. En we willen niet te ver van die wortels afstappen. Ik hoef met Madball niet zozeer te vernieuwen.”
Dus eigenlijk leg je jezelf grenzen op?
“Precies. En omdat we al zolang bezig zijn weten we heel goed waar die grenzen liggen.”
En jullie voelen je goed binnen die grenzen?
Tja, mensen verwachten inderdaad dat je op de proppen komt met een goede bak hardcore. En dan leg je inderdaad de druk op jezelf. Maar tijdens het schrijven van Legacy kwamen de songs vanzelf. Het is niet dat we niet open minded zijn, maar experimenteren doen we inderdaad niet. Je zou heel raar opkijken wanneer Madball opeens een punkpopsong gaat spelen.”

http://www.kindamuzik.net/interview/madball/madball-voelt-zich-veilig-tussen-de-grenzen/11388/
Meer Madball op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/madball