Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Net terug uit Frankrijk komen Gordon Grahame en Ben Townsend de kelder van Paradiso binnengerend. Excuses worden gemaakt en handen geschud met Oor, Trouw en KindaMuzik die dit buitenkansje om de heren te spreken niet onbenut laten. In het zuiden was het lekkerder weer. Het druilerige Amsterdam biedt evenwel een veel beter decor voor de muziek van Lucky Jim. Want we mogen Our Troubles End Tonight wel een stemmige plaat noemen. "Dat vind ik ook," zegt Ben, de blonde god van het tweetal. "Sommige vinden het een heavy plaat, qua emoties. Maar het is denk ik wel een positieve plaat".
Beloften en problemen
Er schuilt een belofte in de titel van Lucky Jims debuutplaat. Al vragen we ons af wat precies de problemen zijn waar het tweetal mee kampt. Ben: "Veel komt uit Gordons persoonlijke ervaringen. De teksten op de plaat zijn allemaal van zijn hand. Gordon leefde toentertijd met een vriendin en dat ging niet zo goed. Dat hoor je wel terug. Het leven was zwaar toen. Optreden in cafés omdat je er geld mee verdiende, maar het was niet echt wat je wilde. Weg willen van waar je bent, dat hoor je terug in de nummers. En ook dat we wisten dat verderop een betere plaats is."
Platen die er toe doen
Met Lucky Jim valt ineens alles op zijn plaats in het leven van Gordon en Ben. Daarvoor zaten zij in verschillende bandjes en dweilden ze als soloartiesten van de ene naar de andere gelegenheid om te spelen. "Toen we elkaar ontmoetten, hadden we dus veel gemeenschappelijk", zegt Ben. "We besloten dat we het voortaan beter zouden aanpakken, met z'n tweeën. Daarom namen we een plaat op die wij per se wilden maken." Achteraf zien de heren vooral het goede in van de ervaringen uit het verleden. "We hebben lol gehad en veel geleerd. Natuurlijk hebben we wel genoten van de dingen die toen speelden. Ik was me niet echt bewust van wat ik wilde. Dat sluimerde enigszins. Ik had geen duidelijke visie op wat ik precies wilde met mijn muziek. Echt goeie platen maken, platen die er toe doen, dat was een wens van me. Maar ik wist niet of ik dat echt in me had. Achteraf leidde het allemaal tot Lucky Jim en kreeg ik een kans om een en ander te herstellen en het goed te doen."
Brighton
Het klikte toen Gordon en Ben samen een optreden probeerden. Hun eerste ontmoeting was bij dit concert en hun tweede afspraak leidde direct tot het opnemen van het liedje 'You Stole My Heart Away'. Ben: "We hebben eerst wat gepraat met elkaar over de muziek waar we van hielden. Ik zei dat ik produceerde. We speelden beiden Spaanse gitaar, die ik in mijn flat had liggen. Gordon had al een stapel nummers die ik geweldig vond. Hij woonde toen in Schotland. Zes weken later trok hij er weg en kwam naar Brighton. Ik had daar net een studiootje gebouwd in mijn flat. Toen hij langskwam, zagen we elkaar voor de tweede keer. Het eerste nummer op de plaat is het eerste dat we samen opnamen. Zo kwamen we samen om die plaat te maken. Zonder elkaar echt te kennen. Ik denk dat het hielp dat we onbevangen te werk konden gaan."
Astral Weeks
De muzieksmaak van het tweetal hoor je weelderig terug in de prachtnummers van Our Troubles End Tonight. KindaMuzik noemde in de recensie al enkele namen. Een plaat waar je niet veel mensen meer over hoort, maar die toch echt fijn is, is Van Morrisons Astral Weeks. De sfeer van die plaat ademt ook in Lucky Jims songs. Of niet? "O wat een geweldige plaat is dat! Daar zullen we wel iets gemeen mee hebben, ja. Van Morrisons band klonk alsof die wat om hem heen jamde. De band moest het maar oppikken als hij een song inzette. Dat klinkt erg mooi. Maar ik geloof niet dat we Astral Weeks echt in ons hoofd hadden toen we opnamen. We luisterden naar Let It Bleed van de Stones, naar ELO en Grandaddy. Volgens mij begin je vaak op een punt waar iemand anders zich ook eens bevond, maar wordt het altijd anders. Je gaat toch op weg naar iets wat jij alleen allang in je hoofd had. Een persoonlijker weg."
Lesbia
Our Troubles End Tonight begint met enkele sterke catchy nummers. Daarna gaat ie langzaam wat anders klinken. Een sound die je zowel traditioneel als licht experimenteel kunt noemen. Ben: "Komt door het opnameproces. Wij namen altijd eerst de vocalen op en de gitaar en die kleine versierseltjes er omheen. Pas op het laatst kwamen de drums erbij. Normaal gesproken doe je het precies andersom. De drums nam ik in één dag op, helemaal aan het einde." Waar zit dan precies die wending in de plaat? "De volgorde van de plaat is grofweg de volgorde van opnemen geweest. Toen we bij 'Lesbia' kwamen, sloegen we een beetje een andere weg in, zoals je kunt horen in het nummer. Het outtro van 'Lesbia' was een keerpunt halverwege het opnameproces."
Lee Hazlewood-wending
Het keerpunt naar nog meer sfeer en melancholie leidt tot het stemmige 'The Honeymooners'. Een Lee Hazlewood-wending, zou je kunnen zeggen. Ben: "Ja zo voelt het wel hè? Natuurlijk zijn we ons bewust van de gelijkenissen met Hazlewood. Gorden en ik zijn dol op zijn platen uit het einde van de jaren zestig. Hij werkte ook met een vrouwelijke zangpartner, zoals wij in 'The Honeymooners'. Laat me dit uitleggen. Gordon had een track met gesproken woord, hij zong dus niet. Dat vroeg om een duet, om een dame die er overheen zou zingen. Toen dachten we aan Jane Birkin. We kwamen op het spoor van haar manager en stuurden een tape op. Zodat zij het kon horen. Tegelijkertijd liep Gordons toenmalige vriendinnetje rond in mijn studio. Ze had een prettige stem, zonder geschoold zangeres te zijn of zoiets. Zij kwam op het idee dat zij de partij kon inzingen. Heather Banks heet ze. Van Jane Birkin hebben we nooit meer iets gehoord."
Ambitie
Alles is dus op zijn plaats gevallen en het resultaat is ernaar. Ben, die zegt een snelle werker te zijn, is met Gordon al bezig met nieuw materiaal. "We zitten midden in het opnameproces. Ik zou het leuk vinden als de tweede plaat dit jaar nog uit kan komen, maar ik weet niet of dat gaat lukken." Ambities hebben de twee te over. "We willen eigenzinnige en goede platen maken. Doorgaan dus zoals we nu bezig zijn. We concentreren ons op de muziek en van daaruit zetten we steeds een stapje verder. Het werkt niet met onze muziek om grote plannen te maken. Natuurlijk wil ik graag dat we overal ter wereld gehoord worden. Maar boven alles wil ik graag een serie goede platen maken." Lucky Jim wordt daarbij in de rug gedekt door een deal met Skint Records en Sony. "De artistieke en creatieve vrijheid die we krijgen is ongekend. Ik ben gewend aan platenmaatschappijmensen die er bovenop zitten en allerlei opmerkingen hebben tijdens het opnameproces. Nu is dat anders. Ik hoor niks van ze. En dat is precies wat ik wil! Zolang ik bewijs dat we goed we genoeg zijn en mensen de muziek oppikken, kunnen we een heel eind komen."
http://www.kindamuzik.net/interview/lucky-jim/lucky-jim-is-troost-in-de-zomer/6808/
Meer Lucky Jim op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/lucky-jim
Deel dit artikel: