• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Larsen: de mythe doorbroken

Mooie verhalen zijn schaars tegenwoordig, ook in de muziek. Daarom verzinnen verhalenvertellers en fantasten hun eigen sprookjes. Een ervan is Michael Gira, voorheen van de Swans; runt tegenwoordig het platenlabel Young God Records. Gira ontdekte het Italiaanse Larsen en schreef er zijn eigen verhaal bij. Nu mag de mythe wel eens doorbroken worden, vindt ook drummer Marco Schiavo.

Tekst: Joris Heemskerk

Publicatiedatum: 24 mei 2006

De biografie van Larsen op allmusic.com en op de site van Young God Records (younggodrecords.com) leest als een modern sprookje. Volgens de legende begon Larsens missie met een cd-r-bombardement aan het adres van Michael Gira. De pakketjes werden steevast elke eerste en elke eenentwintigste van de maand bezorgd. Plotseling kwam daar een einde aan en ontving Gira een brief waarin stond dat hij de eerste van de volgende maand in Torino verwacht werd om gedurende eenentwintig dagen Larsens tweede album te produceren en op de tweeëntwintigste dag weer te vertrekken. In de envelop zat een ticket naar Italië en een voorschot. Gira werd nieuwsgierig en vertrok naar Torino. Drie weken lang hield hij zich bezig met de band zonder ze daadwerkelijk te zien. Larsen speelde achter een gordijn met slechts bewegende schaduwen als abstract bewijs van hun aanwezigheid.

Nuchter
Het is het soort mythologie waar Gira verzot op is. De jonge Devendra Banhart werd op een iets andere, maar even doeltreffende wijze geromantiseerd gepresenteerd. Larsen is inmiddels al veel verder, maar de schaduw van de mythe achtervolgt de band nog steeds. “Natuurlijk weten we dat dat verhaal circuleert, maar Larsen bestond daarvoor al en bestaat nu nog steeds”, legt Marco “Il Bue” Schiavo me rustig uit. “Onze ervaring met Michael Gira beperkt zich tot Rever. Daarvoor hadden we al een album gemaakt en nog belangrijker: erna ook. Ons verhaal verschilt niet van dat van andere bands. Silvia (Grosso, die inmiddels de band heeft verlaten – JH) en ik begonnen Larsen in 1992. Pas vier jaar later namen we ons debuut op en na wat wisselingen in de bezetting van de groep maakten we dat album met Michael Gira.”

“Door Gira begrepen we onszelf ineens beter”, vervolgt Schiavo. “Hij liet ons zien welke richting we het beste op konden gaan, met onze kwaliteiten en beperkingen. Zijn invloed is misschien niet eens zozeer op Rever te horen als wel op de albums die daarna kwamen. We namen zijn manier van werken in de studio over, al kwamen we er pas jaren later achter dat het een typische Michael Gira-werkwijze was.”

Zwaarmoedig
SeieS, Larsens vierde album, is anders uitgevallen dan hun laatste album Play. Voor dat album deed de groep inspiratie op bij de abstracte melodieën en ritmes van Autechre. De machinale phunk van deze elektronicagiganten schept nogal een contrast met de experimentele, warmbloedige post-rock van de Italianen, beaamt ook Schiavo. “Gelukkig kwamen we er snel genoeg achter dat we niet in staat waren om coverversies van Autechre te spelen”, lacht hij. “Wat ons wel lukte was enkele melodieën te nemen als startpunt en daar ons eigen ding van te maken. Het was een experiment. Mislukking was er in wezen een essentieel onderdeel van, maar we zijn erg tevreden over het resultaat.”

Achter SeieS zit geen concept. Het is volgens Schiavo een typische Larsen-plaat, tot stand gekomen door urenlang zoeken naar de juiste vormen. De Italiaanse achtergrond van het kwartet is ook voor een buitenstaander goed hoorbaar. Zwoele midtempo passages wisselen stemmige en meeslepende gedeelten af. Je hoort de roerige Italiaanse geschiedenis er zo in terug. “Vooral onze industriële, grijze thuisstad Torino speelt daarin een rol”, zegt Schiavo. “Onze muziek is veelal intiem en zwaarmoedig. Misschien dat dat komt door onze lange winters.” Lachend: “Ik kan me niet voorstellen dat in een stad als Torino reggae gemaakt wordt.”

“Daarnaast zijn we opgegroeid met Europese en Amerikaanse muziek. Voor niet-Italianen verschilt de manier waarop we die invloeden interpreteren misschien. Daarom werken we ook liever met buitenlandse platenmaatschappijen. Italiaanse labels namen ons nooit serieus, om onbekende, arrogante redenen. Nu is het anders. Sinds Amerikaanse labels onze muziek uitbrengen, krijgen we ineens aandacht van het Italiaanse publiek en de Italiaanse pers.”

Fantastisch
De aandacht is terecht en komt natuurlijk veel te laat. Op SeieS is een band te horen die de kneepjes van het vak inmiddels goed verstaat. De cinematografische soundscapes bevatten de spanning van post-rock, de zwaarmoedigheid van ambient drones, en soms zelfs een vleugje rauwe doom, met name tijdens het door Lustmord geproduceerde ‘Marzia’. Schiavo: “We houden ervan om een atmosfeer te scheppen waarin de luisteraar zelf de identiteit van een nummer kan bepalen. Als je een boek leest, verzin je ook zelf gezichten en stemmen bij de karakters. Dat is ook de bedoeling bij onze muziek. Daarom zijn ook albumtitels en songtitels niet zo relevant. We willen geen gesloten pakket bieden. De muziek moet open genoeg zijn om zo de luisteraar de mogelijkheid te geven ermee te doen wat hij of zij wil. De beelden moet je er uiteindelijk zelf bij fantaseren.”

Vorig jaar besloten Xiu Xiu en Larsen de handen in elkaar te slaan voor een gezamenlijk project, XXL. Het was een opmerkelijke samenwerking, maar het album dat daarbij hoort, Ciautistico!, bleek een geslaagde onderneming. De popgevoelige manie van Xiu Xiu gaat blijkbaar uitstekend samen met de grillige ambient drones die Larsen uit hun jamsessies distilleerden. “Jamie (Stewart - JH) raakte ons diep toen hij voor ons opende in Seattle”, zegt Schiavo. “Na afloop ontmoetten we elkaar, wisselden complimentjes en cadeaus uit en beloofden elkaar dat we ooit samen zouden werken. Dat moment kwam niet veel later tijdens een Xiu Xiu-tournee door Italië. Na tien dagen hard werken en veel lol hadden we iets dat zo verschillend was van wat wij en Xiu Xiu normaal doen dat we besloten het onder een aparte naam uit te brengen, dus niet als ‘Larsen featuring Xiu Xiu’, of andersom, maar als XXL. Als het goed is, touren we in november weer samen en ik hoop dat er dan een vervolg komt.”

Zwaar Dat Larsen niet graag stilstaat bij het verleden bewijzen ook hun concerten, claimt Schiavo. “Onze optredens verschillen nogal van onze albums. Vaak spelen we nummers die nog niet zijn uitgebracht, of andere versies van nummers die wel op de albums staan. Soms nemen we wat mensen mee, zoals celliste Julia Kent en Matt Howden van Sol Invictus of Baby Dee. Zelfs als we met zijn vieren zijn, is het live een stukje zwaarder dan op plaat, meer in your face.” Plannen om Nederland en/of België aan te doen zijn er nog niet, althans, niet concreet. “Het heeft er nog niet in gezeten,” bevestigt Schiavo. “Daar hopen we snel verandering in te brengen.”

http://www.kindamuzik.net/interview/larsen/larsen-de-mythe-doorbroken/12959/
Meer Larsen op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/larsen