• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Het wonderlijke leven van Large Number

Nadat ze uit Add N To (X) was gestapt nam Ann Shenton een tijdje rust, om zich daarna op een boerderij op het Engelse platteland terug te trekken en een album op te nemen onder de naam Large Number. Spray on Sound kwam in de herfst van 2003 uit. Op het moment woont ze in Windsor, nog altijd met haar buik vol van de hectiek van Londen.

Tekst: Dave Roozendaal

Publicatiedatum: 22 april 2004

"Ken je Windsor?"
Nee, of ja, het klinkt me bekend in de oren, maar...
"Van de naam van die achterlijke inteeltfamilie die in dit land de baas speelt, zeker?"

Ach ja, natuurlijk...
"Vre-se-lijk! De straten hier zijn dus vergeven van de inteeltkoppen hier hè. En dan heb je ook nog die kutjochies van Eton, ken je die school? Zit hier ook vlakbij. Ken je dat, van die rijkeluiskinderen die er allemaal bij lopen alsof ze zwervers zijn, maar als je hun zogenaamd kapotte kleren goed bekijkt zie je dat ze van het een of andere topmerk zijn. Ik walg ervan. Je pikt ze er zó uit, met die gezonde roze wangetjes."

Waarom zit je daar dan?
"Ik was Londen zat, al die mensen waar ik mee omging gebruikten allemaal veel te veel drugs, het was allemaal te hectisch. Ze zijn een beetje hun verstand verloren onderweg in de fast lane. Dat was ook een van de redenen om met Add N To (X) te kappen. Al die coke... De band was als een man die eerst beter ging neuken door coke te gebruiken, maar vervolgens zo aan het spul verslingerd raakte dat hij nu viagra nodig heeft om hem nog omhoog te krijgen. In zo'n band wilde ik niet meer spelen. Coke om te spelen, viagra om te neuken, valium om in het vliegtuig te stappen... Nee, dat was niks. Dus toen heb ik twee jaar in Idaho rondgehangen."

Was dat waar je met die motorbende op pad bent geweest?
"The Brother Speed Bike Gang, ja. Man, dat was raar. Mijn toenmalige vriendje wilde per se bij die bende, dus hij moest een lange periode doorstaan als een soort test, of inwijding, voordat hij toegelaten werd. En ik was erbij. Die gasten waren eng hoor. Ik vond ze allemaal wel grappig, maar ze waren gewoon gevaarlijk en gek. Op een avond waren we in een kroeg, en ik stond wat te kletsen met een paar andere biker girls, en ik had zin in een sigaret. Dus ik vroeg aan een van die gasten of ze een saffie voor me hadden, een Mexicaan was het. Gooit-'ie een sigaret voor me op de grond! Ik keek om naar die meiden, en die zaten te gebaren, 'pak het op!'. Dus ik op mijn knieén om die sigaret op te pakken, en dank je te zeggen. Het was niet echt het moment om Germaine Greer te citeren. Die meiden zeiden me toen nooit meer zoiets te vragen aan die gasten, dat kon echt niet. Oh man, het was net een film. Ik voelde me toch wel op mijn gemak hoor, op de een of andere manier. We trokken de hele tijd rond, en we kwamen vaak in gebieden waar veel beren waren. Die gasten hadden allemaal wapens dus als zo'n beer te dicht in de buurt kwam was er altijd wel een om hem weg te jagen, dus ik voelde me wel, eh, veilig (lacht). Heb je wel eens met een vuurwapen geschoten?"

Alleen met een luchtbuks, op duiven en andere vogeltjes.
"Right. Ik kreeg natuurlijk ook een wapen in mijn handen gedrukt. Dan gingen we schieten in de bossen, op doelen, niet op mensen of dieren. Ik had nog nooit een vuurwapen in de buurt gehad, en die gast geeft me zo'n enorme..., wat is het? Zo'n Dirty Harry-revolver, een Magnum? Nou ja, zo'n ding dus. 'Shoot it, bitch' zei hij."

Zoals Brad Pitt in Kalifornia.
"Ja precies! (met zuidelijk Amerikaans accent) Shoot the gun bwoy! (schaterend) Wat een tijd! Anderhalf jaar heb ik erbij gezeten. Toen ben ik op een gegeven moment gaan skién, en ik brak meteen mijn been. Ik moest naar huis in een rolstoel. Ik had een gitaar bij me voor Jimmy Page, die woont in Windsor. Die motorgasten bouwden ook gitaren, en Jimmy had er een besteld, dus die had ik bij me, in die rolstoel op Heathtrow, en niemand die me wilde helpen, de klootzakken!"

Ik kan me wel voorstellen dat je daarna in een boerderij op het platteland bent gaan zitten.
"Rust wilde ik. Maar ik wilde ook weer muziek maken. Alle indrukken, die moesten eruit! We hebben toen met een groep mensen die boerderij gehuurd, want ik had geen zin om in een 'echte' studio te gaan zitten. Had wel gekund hoor, ik had nog genoeg credits over uit mijn Add N To (X)-tijd om in een dure studio te kunnen zitten. Maar ik wilde er niks van weten. Ik wilde een frisse start, zonder gelul. Die studio's zijn ellendig. Overal liggen muziekbladen, Mojo, Rolling Stone, alles herinnert je eraan dat je onderdeel bent van de muziekindustrie. Ik wil nog niet eens een foto van Britney Spears in het gebouw hebben waar ik opneem, begrijp je? Die boerderij was ideaal. De boer mocht niet binnen, want hij wist niet dat we daar een plaat aan het opnemen waren. Anders wilde hij misschien meer geld zien."

Weet hij het nu wel?
"Ik heb de plaat opgestuurd aan zijn zoontje. Daar was ik bevriend mee geraakt. Hij schreef me dat hij hem aan de hond, Becky, had laten horen en dat die het heel mooi vond. That lying little bastard. Ik heb hem aan de hond van mijn moeder laten horen en die begon alleen maar te janken en zich te verstoppen. Maar goed, de boer wist dus van niks. We moesten zachtjes doen, anders zouden ze het horen, natuurlijk. Dus we hebben geen drums opgenomen daar, dat zou te veel zijn geweest. Dat geluid draagt zo ver, en helemaal op het platteland. Haha, dan kwam die boer langs voor een kop koffie, en wij dan 'nee, laten we in de tuin gaan zitten, niet binnen!' Want de hele huiskamer stond vol apparatuur. Die man moet sowieso wel gedacht hebben dat we een stel zonderlingen waren. Op een dag liep hij buiten met zijn schapen, ik rende naar buiten op mijn hoge hakken met een bandrecorder, want ik wilde die beesten opnemen. Zaten er geen batterijen in. Ik zei hem nog even te wachten, hobbelde terug door de modder het huis in om batterijen te pakken, en weer terug. Hij maande me op te schieten, want hij wilde naar huis en die schapen moesten terug naar de stal. Was ik de tape vergeten, moest ik weer terug. Die arme man dacht dat hij gek werd!"

Uiteindelijk is het wel gelukt, want ze staan op 'Emotional Life of Animals', net als de koeien en de hond.
(lachend) "Ja, dat is dus Becky, die Spray on Sound zogenaamd zo goed vond!"

Wat is er waar van het verhaal over de reddingsoperatie van je instrumenten zoals het op je site staat (met de titel Analogue Liberation Front - DR)?
"Hoezo, wat is er waar? Alles, natuurlijk! Ik had mijn spullen opgeslagen in een huis in Boise, Idaho, toen ik de band verliet en bij Brother Speed ging. Barry en de anderen hadden er lucht van gekregen en hij belde me op, ze waren nog steeds aan het touren. 'Wij gaan naar Boise om de spullen op te halen, dat je het weet.' Ik schrok me kapot. Ik belde meteen naar een vriend die bij een koeriersbedrijf werkt, en hij stuurde een van zijn mannetjes naar Boise. We hebben het nét gehaald, twee uur later was de band er. Oh man, wat ik zou geven om hun gezichten gezien te kunnen hebben! Toen ik ze bezorgd kreeg was de helft aan diggelen, maar dat kwam door het vervoer. Ik heb de meeste dingen zo goed en zo kwaad als het ging weer in elkaar gezet, en het werkt weer, zo'n beetje. De Theramin werkt alleen andersom nu. Ik had een proef gedaan met vogels, ik wilde die vogels gebruiken om de Theramin mee te bespelen voor een gig in Frankrijk. Dus dat ze om en rond de Theramin zouden vliegen, op de antenne gingen zitten, en op die manier geluid uit dat ding zouden halen. Ik had beloofd aan de anderen dat het zou werken, maar de proef mislukte. Ik had een paar vogeltjes, ze zaten in een doos. Ik zette dat ding neer in de tuin en liep naar binnen, en twee minuten later kwam ik terug in de tuin, zat er een valk op die doos! Ik probeerde hem weg te jagen maar hij had er al één te pakken, verdomme. De andere vloog meteen weg toen ik de doos opende. Dus op goed geluk naar Frankrijk gegaan, hopende dat het daar wél zou lukken met die vogels. Tijdens het concert lukte het godzijdank, maar de andere bandleden wisten dat ik gelogen had toen ik zei dat de test gelukt was."

Waarom wilden Barry en de anderen per se jouw instrumenten ophalen uit Boise?
"Omdat het... omdat zij vinden dat ze van hen waren, maar dat was niet zo. Nou ja, één bak was van de band, die heb ik ingepikt. Barry schijnt me voor de rechter te willen slepen, ik heb geen idee waarom."

Misschien wel vanwege die synth?
"Nee, dat kan bijna niet. Als je eens wist hoeveel instrumenten hij zelf van de band gejat heeft..."

Wel jammer dat het zo is misgelopen tussen jou en de anderen.
"De hele band is uit elkaar gevallen, het was niet een kwestie van mij tegen hen. Ik ben er gewoon als eerste uitgestapt omdat ik niet meer tegen de sfeer kon. Ik had ook geen ruzie met ze of zo. Alleen... Laatst zat ik in de pub, en Barry was er ook. Ik zat vlak naast de ingang van de plees, en natuurlijk moest hij op een gegeven moment ook. Ik zette me al schrap, maar hij keek me niet eens aan. Ik was een beetje verbijsterd, maar ik heb verder ook niks meer gezegd. Wel raar, ik heb toch een aantal jaren lief en leed met ze gedeeld. Het is een beetje als een stukgelopen huwelijk denk ik. Ik ben benieuwd of hij me echt een rechtszaak wil aandoen, en vooral waarom dan wel."

Even terug naar de instrumenten - is jouw voorkeur voor analoge instrumenten boven digitale net zoiets als de voorkeur van mensen voor vinyl boven cd's?
"Zeker! Of DJ's die met mp3's draaien, of cd's, hoewel in mindere mate. De hele kunst van het deejayen wordt verwaterd op die manier. Ik ben totaal verknocht aan mijn analoge bakken. Ik krijg van mijn technicus wel eens van die plug-ins toegespeeld voor op de computer, van die dingen die een Theramin nabootsen of een oude Korg of Moog, nou ja, wat kan ik zeggen? Dat is voor mij als een chatroom ingaan en daar 'sex' hebben met iemand. Pure treurnis. Geef mij maar goede zweetsex met iemand die ik kan vastpakken, of is dat raar?"

Het album Spray on Sound en de nieuwe single The Now Defunct Delaware zijn uit op The White Label.

http://www.kindamuzik.net/interview/large-number/het-wonderlijke-leven-van-large-number/5756/
Meer Large Number op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/large-number