Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Kiddo Cee, alias Chan Peezy, getogen in de Bijlmermeer, neemt hiphop serieus. Het is voor hem een levensinstelling. Dat is het altijd al geweest. Hij groeide op met de black power van Public Enemy, de gangsterrap van N.W.A. en de geraffineerde speelsheid van De La Soul. Ook als rapper loopt hij al sinds 1991 mee. Hij maakte deel uit van de 27 man sterke Bratpack crew, later van het zeskoppige Resarecktaz INC, vanaf 2001 werkt hij vooral solo. Hij ziet alle hiphopfeestjes vanaf het podium en noemt zichzelf ‘topdog van de underground’.
Demotapes genoeg, maar van een eigen album kwam het nog niet. Tot eerder dit jaar op Top Notch eindelijk Biologica verscheen. Volgende week staat Kiddo Cee als ‘underdog van Top Notch’ met labelmaatjes Jawat en The Opposites zomaar op Lowlands.
Hiphop is je afzetten tegen de maatschappij
Het leven om hem heen speelt een belangrijke rol in Kiddo Cee’s teksten. Al in 2001 schreef hij de geruchtmakende track ‘Waar Ik Woon’, die een heel ander beeld schiep van de Bijlmer dan de beleidsmakers graag wilden. Sinds die tijd geeft hij regelmatig workshops, waarin hij tekst en uitleg geeft: “Dat vind ik nog leuker dan optreden. Je kunt direct communiceren met je publiek of met een schoolklas. Ik probeer ze de basis en essentie van hiphop bij te brengen en niet alleen dat gerapperdepep dat ze op tv zien. Dat is het topje van de ijsberg. Het gaat niet alleen om uiterlijk vertoon en zoveel mogelijk woordjes op elkaar laten rijmen. Hiphop is je afzetten tegen de maatschappij. Je kan er een boodschap in verwerken, je hele ziel en zaligheid kan je erin kwijt.”
Een man met een missie dus. Hij probeert niet te prekerig over te komen, maar Kiddo Cee vertelt graag hoe de wereld volgens hem in elkaar steekt. Zonder over te komen als een gefrustreerde schreeuwer heeft hij een hoop te vertellen: over drugsproblemen, prostitutie, misstanden bij overheid en politie, over het grijpen van de kansen die je in je leven krijgt. Daarbij neemt hij geen blad voor de mond en beschrijft hij liever wat hij ziet dan dat hij gemaakt positief doet. Dat hij daarbij soms controversieel is, neemt hij op de koop toe.
“Dat was een doel van de plaat: discussie losmaken. Als jij in een boerendorp woont, kun je niet meteen zeggen dat er geen criminaliteit is in Nederland. Dat er helemaal geen bolletjes geslikt worden of mensen beroofd of chicks gepimpt. Dat is gewoon onzin. Leef je meer in andermans situatie in.”
Blanke maatschappij
Regelmatig terugkerend onderwerp (zowel op Biologica als in battles) is de integratie en het spanningsveld tussen blank en zwart. Voor de gemiddelde blanke Nederlander nauwelijks een issue, voor de zwarte gemeenschap wel degelijk. Of zoals Kiddo Cee zelf op zijn plaat zegt: “een neger moet zich twee keer zoveel bewijzen”.
“Mijn kleuterschool was een blanke school. Er waren misschien vijf, zes Surinaamse kids. Aandacht van meisjes kom je nooit tekort, maar die hebben soms ook vriendjes, die je willen testen. Het heeft mij wel geholpen volwassen te worden in Nederland. Je weet dat je niet in je baggy broek naar een sollicitatie moet komen. Het is een kwestie van aanpassen zonder dat je jezelf verliest. Je moet je staande leren houden. Nederland is gewoon voornamelijk een blanke maatschappij. Het wordt steeds meer gemixt, maar de belangrijkste posities worden ingenomen door de autochtone bevolking.”
Taal als sterk wapen
Er wordt tegenwoordig steeds meer over gesproken, maar mensen uit de zwarte gemeenschap die er slimme dingen over te zeggen hebben zijn nog altijd schaars. “Taal kan een sterk wapen zijn, maar dan moet je die taal wel beheersen. Als ik met jou hier op een heel gebrekkige manier ga zitten praten, neem je me ook niet serieus, terwijl ik misschien hetzelfde te vertellen heb. Het geldt ook voor mensen die gisteren hier zijn geland. Het eerste dat je moet doen is die taal leren, anders krijg je gewoon nooit een baan. Dan verval je snel in criminaliteit. Je hoeft je niet te schamen voor wat voor werk je doet, als er maar brood op de plank komt. Maar als je eenmaal vastzit en een strafblad hebt, houdt het gewoon op.”
Noem het maar overdreven, Kiddo Cee heeft het vaak genoeg zien gebeuren. “Gasten die snel van school gingen omdat ze snellere manieren hadden om geld te krijgen. Vooral in de zomer kom je zo veel mensen tegen, bijvoorbeeld op Kwakoe (Surinaams zomerfestival, AdV). Dan vraag je ze hoe het gaat, maar eigenlijk zie je het al. Eerst hadden ze dikke bakken en scooters en chicks, maar uiteindelijk lopen ze een keer tegen de lamp.”
De rapper als rolmodel
Kiddo Cee rapt al jaren over dit soort dingen, maar recent verschijnt er steeds meer over in de media. “Mensen hadden lange tijd zoiets: dat gebeurt hier niet. Als je dan Engelstalig rapt, hebben ze het idee dat je het wel van de Amerikanen zult hebben afgekeken. Een soort struisvogelpolitiek. Nu kan je gewoon op AT5 en bij de NOS zien dat die shit ook hier is. Nu veel blanke kinderen het ook oppikken, gaan de alarmbellen wel rinkelen. Drugsgebruik, vroeg rijp worden. Dat heeft niets meer te maken met opvoeding, maar met wat die kids spannend lijkt. Net zoals ik N.W.A. en Eazy E heel spannend vond en wilde uitproberen waar zij het over hadden.”
Het is precies wat de moraalridders in de Tweede Kamer vrezen. “Artiesten zijn trendsetters. Kids zoeken altijd iemand om tegenop te kijken. Als jouw idool Ice Cube is, is dat een ander rolmodel dan Michael Jordan. Iemand als Tupac had een heleboel goede dingen te vertellen. Mensen imiteren alleen naar zijn bekende thug image en zijn tatoeages. Er is een hele generatie die zich alleen maar blind staart op het beef zoeken. Daarom willen mensen hiphop ook inperken. Als het even kan halen ze The Box wel van de kabel op bepaalde plaatsen en tijden, maar censuur is nooit het antwoord. Als mijn moeder zei: ‘ik wil niet dat je naar 2 Live Crew en Too $hort luistert’, zocht ik wel een manier om stiekem te luisteren.”
“Zwaar gesprek dit zeg”, merkt Kiddo op als hij terugkomt van de bar met twee nieuwe biertjes. We zitten op een terrasje in het welgestelde Oud Zuid, in een ontspannen zonnetje. “Vind je het erg?” “That’s what I do.”
Kiddo Cee’s debuutalbum Biologica verscheen op Top Notch en wordt verdeeld door PIAS.
http://www.kindamuzik.net/interview/kiddo-cee/kiddo-cee-leef-je-meer-in-andermans-situatie-in/13616/
Meer Kiddo Cee op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/kiddo-cee
Deel dit artikel: