• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

De vrije wereld van Karawane

Afscheid en opnieuw beginnen. Het grote witte doek, de eerste aanzetten, de eerste strepen en dan tevoorschijn komen met band én plaat Karawane: het geluid van een nieuw, wild soort vrijheid. Alles op zijn eigen plaats, maar zonder garantie. Het kan nog alle kanten op. KindaMuzik in gesprek met Anne Caesar van Wieren.

Tekst: Roelof Schipper

Beeld: Renate Beense

Publicatiedatum: 29 april 2016

De naam Karawane is afkomstig van het klankdicht van dadaïst Hugo Ball: het gevoel van ultieme vrijheid. Op welke manier is deze vrijheid belangrijk voor je?
"Het is een vorm van zelfbescherming. Om mijn creatieve bron te laten stromen, moet ik alle opties open laten. Zodra ik in één stijl moet werken, voel ik direct dat ik iets anders wil gaan doen. Ik weet niet waar dat vandaan komt, maar die vrijheid is voor mij echt nodig. Soms ben ik wel jaloers op bands die een carrière lang in een bepaalde stijl werken, maar ik zie en hoor gewoon te veel dingen om mij heen die ik ook wil doen of gebruiken. Deze bandnaam is dus ook een 'waarschuwing' voor de luisteraar: de muziek kan alle kanten op, met als enige constante factor dat dezelfde groep mensen ermee bezig is om het te maken. Niet heel makkelijk, maar wen er maar aan."

Op de website van Excelsior lees ik dat je in de periode dat je aan de plaat hebt gewerkt afscheid hebt genomen van de kerk. Is er een verband tussen die noodzaak van vrijheid en dat afscheid?
"Dat is er vast. Al vanaf mijn tijd in LPG was de muziek en kunst een gedeelte van mijn leven waar de kerk geen invloed op mag hebben of regels aan mag verbinden. Dus in de tijd dat ik nog bij een kerk zat, is het heel makkelijk traceerbaar als een soort van uitlaatklep. Maar nu die situatie veranderd is, merk ik dat er niet zoveel verschil is: in het dagelijks leven wil ik best netjes en correct zijn, zo lief mogelijk voor de mensen om mij heen en al die dingen, maar in de wereld van Karawane hoef ik daar geen rekening mee te houden. Niet dat de muziek van Karawane nou zo incorrect en gevaarlijk is, maar in principe kan en mag dat wel. Wie weet…"

Waar en hoe ontstaat de wereld van Karawane? Overal?
"Alle dingen rondom Karawane - zowel qua beeld als qua geluid - ontstaan in de oorsprong spontaan en zonder een uitgebreid plan, maar uiteindelijk maak ik wel een selectie uit de grote hoop gemaakte dingen. Die probeer ik dan weer zo in elkaar te schuiven dat er een lijn of betekenis ontstaat. Beeld en geluid gaan bij mij bijna altijd samen. Als ik een liedje schrijf en ik heb er geen beeld bij, dan kan ik er ook niet zoveel mee. Dat geldt ook voor het schrijven van de teksten. Dat klinkt misschien vaag, maar ik moet voor mij kunnen zien wat er gebeurt of waar het over gaat, en dat schrijf ik op. Dat kan vrij letterlijk zijn, als een scène uit een film, een landschap of situatie."

Maar beperk je jezelf tijdens dat spontane, creatieve proces toch nog ergens? Ik kan me voorstellen dat te veel vrijheid benauwend kan zijn. Als een wit doek dat te groot wordt.
"Ik heb geprobeerd me in het creatieve proces zo min mogelijk te begrenzen, bijvoorbeeld met stijlvormen of instrumentatie. Het enige dogma dat ik gebruikte, was om de nummers zo snel mogelijk - in één of twee dagen - te schrijven en direct op te nemen. Dit deed ik om te voorkomen dat ik te perfectionistisch te werk zou gaan, maar ook om de muziek uit mijn systeem te krijgen."

"Over dat doek: er moeten eerst een paar grote strepen op het doek komen, zodat je daar niet meer bang voor bent. Het helpt ook te voorkomen dat je alles te veel gaat uitdenken, waardoor je verlamd raakt. In je hoofd heb je altijd het beste album ooit geschreven, maar je kan alleen maar de dingen beoordelen die er echt zijn."

Hoe is het om anderen - de luisteraars - te betrekken in die wereld of werelden van Karawane?
"Muziek maken vind ik het mooiste om te doen. Ik doe dat echt puur voor mezelf, en puur omdat ik daar gelukkig van word. Het uitbrengen van de plaat en live spelen doe je voor anderen - alhoewel ik dat natuurlijk ook leuk vind. Als er mensen zijn die geraakt worden door een nummer of meegaan in het gevoel, is dat het grootste compliment dat je kunt krijgen. Niet dat ik op zoek ben naar complimenten, maar uiteindelijk is dat voor mij de essentie om muziek live te spelen of om muziek te gaan luisteren. Als wij met Karawane een kille zaal met lelijke lichten kunnen omtoveren tot een andere wereld waar mensen in geloven, of waar ze iets bij voelen, dan is dat fantastisch."

Economische vraag: hoe meer mensen de muziek van Karawane begrijpen of voelen, hoe beter?
"Ja, dat zou natuurijk heel mooi zijn, maar Karawane is niet de makkelijkste band om te plaatsen. Ik vind precies die ruimte tussen pop en experiment interessant, maar daardoor ontstaat er wel een soort vacuüm qua publiek. Voor de luisteraar van popmuziek net iets te raar en voor de diehard fan van experimentele muziek net te veel pop. Maar zo langzamerhand filteren we ons publiek er wel uit. Het is alleen voor zowel hun als ons even zoeken."

De plaat is inmiddels een tijdje uit. Hoe is het voor je om de nummers live te spelen?
"Ja, het blijft leuk. Er is vrij veel ruimte voor improvisatie, waardoor het elke keer weer spannend en interessant is om de nummers live te spelen. Samen muziek maken is ontzettend leuk, en ik ben blij dat ik liedjes kan spelen waarbij je naar elkaar kan lachen zonder dat het ongepast is."

In je eindejaarsinterview met KindaMuzik had je het over een harde schijf met een hoop muziek. Al een bestemming voor gevonden?
"Nee, nog niet. Tenminste, niet voor onder mijn eigen naam of Karawane. Het wordt tijd voor een paar alter ego's..."

http://www.kindamuzik.net/interview/karawane/karawane-niet-heel-makkelijk-maar-wen-er-maar-aan/26679/
Meer Karawane op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/karawane