• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Johnny Hickman: de nostalgie van een oude man

Johnny Hickman vormt samen met David Lowery de kern van Cracker. Nu Lowery zijn handen vol heeft aan de terugkeer van Camper Van Beethoven heeft Hickman de kans gezien het prachtige solo-album Palmhenge uit te brengen en op tournee te gaan met de Hackensaw Boys.

Tekst: Han Orsel

Beeld: Jelmer de Haas

Publicatiedatum: 09 januari 2006

Het moet toch even wennen zijn om in Europese zaaltjes een voorprogramma te verzorgen als je gewend bent om met Cracker voor uitverkochte stadions te spelen. “Het is inderdaad anders dan in de U.S.A.”, zegt Hickman. “In Europa komen de mensen echt voor de Hackensaw Boys, de naam Cracker zegt de meeste mensen weinig. Het is goed om in Europa in het voorprogramma van deze jongens te staan, terwijl de Hackensaw Boys vaak voor Cracker openen in de Verenigde Staten. Uiteindelijk gaat het voor mij toch vooral om het ontmoeten van nieuwe mensen en muziek maken."

Het sterven van Californië
Eerder dit jaar bracht Hickman zijn album Palmhenge uit, een prachtig album waamee hij duidelijk maakte dat David Lowery niet de enige Cracker is met talent. “De titel komt van een rij palmbomen die geplant zijn in dezelfde opstelling als de stenen in Stonehenge. Die palmbomen staan midden in de Mojave-woestijn, het gebied waar ik ben opgegroeid. De liedjes op het album gaan over wat ik zie als het sterven van Californië. Die cirkel met palmbomen vind ik daar wel een mooi symbool voor. Toen ik opgroeide in Californië had je sinaasappelbomen, zo ver als je kon kijken. Nu zie je alleen maar kantoren en gigantische supermarkten als K-Mart en Walmart. Het album gaat dus over het gemengde gevoel dat ik heb over de ontwikkelingen in de staat waar ik geboren ben. Het draait in de Verenigde Staten alleen nog maar om geld. Kijk maar naar Arnold Scharzenegger en zijn rijke vriendjes die het nu voor het zeggen hebben in Californië.

Het Californië zoals ik dat kende en waar ik van hield is dus aan het verdwijnen. Mensen met geld verhuizen naar Californië en bouwen er appartementen, inclusief een jacuzzi vol met mensen die cocaïne aan het gebruiken zijn. Zeker als ik dat vergelijk met hoe het er in Nederland aan toe gaat, word ik treurig. Nederland is, zoals ik het zie, filantropisch. Mensen die niets hebben en in Nederland aankloppen zijn bij jullie welkom. Misschien betekent die houding ooit het einde van Nederland, maar op dit moment bewonder ik jullie vrijgevigheid en vriendelijkheid. Je zou het bijna vergeten met een klootzak als George Bush als president, maar in de Verenigde Staten zijn ook mensen met diezelfde instelling. Mensen die bijvoorbeeld werken voor Amnesty International. Wie nu naar Amerika kijkt ziet George Bush, en de inhaligheid van grote bedrijven. Ik persoonlijk ken niemand die op Bush heeft gestemd."

Hickman kijkt op Palmhenge met warme gevoelens terug op het Californië uit zijn jeugd. “Dat is het Californië van The Doors en The Grateful Dead. Ik moet inderdaad toegeven; het is de nostalgie van een oude man.” Zou Hickman de politiek getinte songs, waarin hij vooral tekeer gaat tegen de verloedering van ‘zijn’ Californië, ook bij Cracker kwijt kunnen? “Misschien niet in die mate, maar bij Cracker laat ik ook kritiek op de maatschappij horen. Als Amerikaan voel ik me in deze tijden soms beschaamd, en ik moet veel uitleggen aan mensen uit andere landen. Ik hou nog altijd van mijn land, al heb ik een hekel aan de mensen die er nu aan de macht zijn.”

Een nieuw solo-album
“Afgelopen jaar heb ik een flinke hoeveelheid nieuwe songs geschreven en ik heb plannen om binnenkort weer een solo-album uit te brengen. Dat zal wel wat donkerder van toon zijn dan Palmhenge. Het onderwerp zal vooral de woestijn en isolatie zijn. Ik ben in de woestijn in Californië opgegroeid en daar wil ik dan ook de inspiratie vandaan halen voor het volgende album. Ik heb de jongens van Calexico al gevraagd of ze mee willen werken en ook Teddy Morgan is weer van de partij. Hij heeft Palmhenge geproduceerd en is echt de beste producer met wie ik ooit heb gewerkt. Teddy stapte op me af en vroeg me of ik met een solo-cd bezig was. Hij kent weer goede muzikanten zoals Ken Coomer van Wilco en die speelt dus ook mee op het album.”

“Voor Teddy gaat het altijd meer om de sfeer en het gevoel dan om al het technische gedoe, en hij is bovendien een fantastische gitarist. Voor mij is hij een echte goudmijn. Ik houd van donkere muziek zoals die van Nick Cave en deze sfeer zul je ook terugvinden op dit nieuwe album.” Een andere inspiratiebron vormen de Drive-By Truckers. “Ik vind ze een supergroep en een fantastische live-band. Hun concerten lopen bijna altijd uit de hand, maar ik houd wel van een beetje passie in muziek.” Tenslotte: kunnen we binnenkort nog nieuw werk van Cracker verwachten? “Ja. Ook met Cracker gaan we aan een nieuw album werken. Waarschijnlijk gaan we hier in de lente van 2006 mee beginnen.”

http://www.kindamuzik.net/interview/johnny-hickman/johnny-hickman-de-nostalgie-van-een-oude-man/11676/
Meer Johnny Hickman op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/johnny-hickman