• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Jeff Kanzler: melancholie-man

KindaMuzik geeft in het Sing-Song Dossier 2007 7even namen van zangers en liedjesschrijvers met een bijzonder debuut. Misschien wel de minst bekende, maar meest veelbelovende naam daaruit is die van Jeff Kanzler, de man die onder barre omstandigheden het voortreffelijke Black Top Road maakte. “Ik woonde de afgelopen vijf, zes jaar in een hut, zonder stromend water. Dat is trouwens geen bijzonderheid in Alaska.”

Tekst: Dirk Verhoeven

Publicatiedatum: 08 oktober 2007

"Het voelt goed dat mijn plaat zo lovend wordt beschreven. Ik krijg een vette respons. Met name in Nederland en België overigens. In Alaska is het een ander verhaal. We leven hier in een kleine gemeenschap. De mensen kennen me hier van de supermarkt, maar niet als muzikant. De muzikanten die meespelen op Black Top Road zijn allemaal onbekend. Ze werken overdag gewoon in de bouw. Aan het eind van de middag gaan ze naar huis, ze eten en gaan ’s avonds zitten spelen. Gisteravond nog heb ik met een paar van die gasten tot drie uur ’s nachts rond de barbeque muziek gemaakt.

Ongelukje
Uit dat enthousiasme en speelplezier is mijn plaat ontstaan. Ik heb het album met een groepje bluegrassliefhebbers in het bos opgenomen. We waren aan het spelen en bedachten dat we wel eens een plaat konden maken. Het is nooit gepland. Het was een ongelukje, haha. Ik kom oorspronkelijk uit Seattle en ken daar nog wat mensen die bij de radio werken. Hen heb ik mijn plaat toegestuurd en zo werd hij opgepikt.

Het beeld dat critici van mij scheppen klopt aardig. Ik woonde de afgelopen vijf, zes jaar in een hut, zonder stromend water. Dat is trouwens geen bijzonderheid in Alaska. Maar het imago is deels geromantiseerd. Het is wat de critici willen zien, een vereenvoudigd beeld. Wel is het zo dat waar je bent altijd je muziek beïnvloedt. Het is echter met name het spel met de andere muzikanten dat bepalend is geweest voor dit album. Ik was nooit zo’n americana-fan, totdat ik hier optrad met die groep bluegrassliefhebbers.

Atlas van Alaska
Ik ben me ervan bewust dat ik veel bergdorpjes en andere oorden voorbij laat komen in mijn liedteksten. Ik was wel bang dat ik daarmee een soort National Geographic Companion had gemaakt. Maar die plekken gebruik ik hoofdzakelijk als metafoor. ‘Asheville Undone’ gaat specifiek over een meisje dat ik in Asheville heb ontmoet en waar ik veel mee gereisd heb. Wat betreft het nummer ‘Thinking on Virginia’: in Virginia heb ik nooit gewoond, ik ben er zelfs nooit geweest. Die plek waar ik naar terugverlang is een metafoor voor een herinnering die ik terug wil. Iedereen heeft op die manier wel een ‘Virginia’. Dat kan een stad zijn, maar ook een herinnering of een meisje.

Up-tempo nummers heb ik ook hoor, maar die staan niet op deze plaat. Ik heb inmiddels zo’n 130 verschillende nummers bij elkaar geschreven. Ik vind mezelf niet echt een melancholie-man. Zo zien mijn vrienden me ook niet, denk ik. Er moet wel speelsheid en hoop uit mijn liedjes spreken. Maar ik vind melancholie een prachtige term. Iemand of iets missen is een mooi iets, de bron van het gemis is altijd positief, snap je. En iets missen is goed, het betekent dat je leeft.

Muzikale reis
Muzikaal gezien kent Black Top Road een grote variëteit aan genres. Ik wilde een album maken waar ik zelf ook naar zou willen luisteren. Ik schakel niet expres tussen genres omwille van de variëteit, maar zo’n plaat moet wel een muzikale reis worden. Wat dat betreft worden singer-songwriters te snel op een genre vastgepind door critici. Bob Dylan is zogenaamd een folkzanger, maar luister eens naar Blood on the Tracks: de man raakt alle idiomen aan.

Het is meesterlijk wat Radiohead nu doet. Zelf, labelloos, hun plaat uitbrengen. Die mannen zijn altijd origineel geweest, ook in hun manier van zaken doen. Ik doe alles zelf, beantwoord mails en verstuur persoonlijk mijn cd’s. De markt hier is zo verzadigd. Hier moet je keihard op straat gaan staan schreeuwen, wil je als muzikant opvallen. Ik ben zelf geen bouwvakker of houthakker, maar moet veel spelen om de rekeningen te betalen. Gelukkig wordt dit debuut goed opgepakt, met name dus bij jullie. Nederland en België lijken zo progressief, in politiek alsook muzieksmaak. Daarom wil ik graag een tijdje naar Nederland komen. Binnen anderhalf jaar kom ik langs!"

http://www.kindamuzik.net/interview/jeff-kanzler/jeff-kanzler-melancholie-man
Meer Jeff Kanzler op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/jeff-kanzler