• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

James Holden: Vakidioot met een missie

“Ik zou al blij zijn als ik vandaag nog kon lunchen”, verzucht James Holden. Vandaag staat hij de pers te woord over zijn album The Idiots Are Winning, en dat zal de populaire dj, producer en labeleigenaar van Border Community weten ook. Stof tot praten is er in ieder geval voldoende: het nieuwe album, zijn toekomstplannen, zijn afkeer van genres en conventies en de voortdurende zoektocht naar de naald in de demoberg.

Tekst: Inge Janse

Publicatiedatum: 28 december 2006

The Idiots Are Winning is je eerste volledige album. Toch wil je niet dat de cd gezien wordt als je debuutalbum. Waarom niet?
“Het was oorspronkelijk de bedoeling om The Idiots Are Winning uit te brengen als ep. Er ontstonden allemaal aparte versies, kleine projecten en ideeën, en die wilde ik vooral dj’s niet onthouden. Zo liep de ep-lengte eigenlijk ongemerkt uit de hand. Het maakt mij persoonlijk niet uit of het nu wel of niet de status van een volledig album krijgt. We hebben het in ieder geval de prijs van een normale ep meegegeven. Niemand kan zich dus bedrogen voelen. Ik ben er blij mee, want het is mijn eerste ‘grote’ product. Eindelijk is de druk eraf.”

Er doen verhalen de ronde dat in 2007 je echte debuutalbum het levenslicht ziet.
“Dat is erg optimistisch hoor! (lacht) Er komt zeker ooit een album, maar wanneer dat is, laat ik in het midden. Ik wil er verder nog niets over vertellen. Voor je het weet, wordt het zo’n project waar jarenlang over gesproken en gespeculeerd wordt, maar dat even lang op zich laat wachten. Aan dat mediacircus wil ik niet meedoen.”

Op je eigen website en op Border Community komt duidelijk een ferme afkeer van en angst voor conventies naar voren. Zo citeer je Burial, die de volgens jou wijze woorden spreekt: “Zou het niet gek zijn, moest er geen scene zijn, geen naam voor de muziek…enkel een aantal clubs en enkele melodieën. Je zou er heengaan en elke melodie is anders, geen formules.” Ook Border Community’s opdracht spreekt woorden met een zelfde strekking: “Border Community gaat over dance die niet in een hokje te plaatsen is.” Kun je daar meer toelichting op geven?
“Ik geloof echt dat goede muziek niet in een genre past. Het beste voorbeeld zijn de bakken demo’s die we bij Border Community binnenkrijgen. Heel vaak hoor je dat een producer een talent heeft voor bijvoorbeeld melodie of structuur, maar dat hij zijn muziek onderwerpt aan de regels die een genre aan hem oplegt. Op die manier worden danceproducers gedegradeerd tot apen, individuen die een truc leren en blijven herhalen. Muziek kan alleen meerwaarde hebben als ze eerlijk, persoonlijk en oprecht is en iets te vertellen heeft. Het volgen van regels, hypes en trends zorgt ervoor dat het nooit interessant zal worden. Daarom reageer ik zo fel op deze tendens. Het belemmert de creativiteit van mensen en hun mogelijkheden om mooie muziek te maken.”

“Het lijkt tegenwoordig wel alsof het vinden van een label het hoogste doel is, en niet het maken van mooie muziek. Voor dat doel wordt er te veel geluisterd naar hoe anderen klinken. Maar wat kun je bereiken met een perfecte kopie van iets dat al bestaat? Bewijzen dat je weet hoe Cubase werkt? Een goed voorbeeld van een huidige artiest met een uniek en persoonlijk geluid is Kate Wax. Het enige waar het enigszins op lijkt, is PJ Harvey, maar verder is het op en top Kate Wax. Ook Kraftwerk heeft zoiets over zich. Nu klinkt het enorm gedateerd, maar in de jaren zeventig was het enorm vooruitstrevend en bijna spiritueel.”

Hoe moet je dan de titel The Idiots are Winning interpreteren? Is het een signaal dat de slaven van de conventies vooralsnog aan de winnende hand zijn? Of zie je jezelf als de afwijkende idioot die wars van genres toch zijn slag slaat?
“Hahaha! Ik zou zeggen dat ze alle twee waar zijn. Daarnaast slaat de titel ook op het overheidsbeleid van de Verenigde Staten. Toch komt The Idiots Are Winning echt van de Britse komedie Nathan Barley op Channel 4. De gelijknamige hoofdpersoon bekritiseert met deze zin andere mensen, die eigenlijk even oppervlakkig zijn als hij. Eigenlijk bespot ik dus mezelf met deze albumtitel. Niettemin neem ik muziek zeer serieus. Ik werk hard, denk vaak na over mijn eigen muziek, ben kritisch over mijn eigen platen en ik heb duidelijk voor ogen wat ik wil bereiken.”

Aan de ene kant vermeld je op je website dat je altijd bang bent dat jouw reacties op binnengekomen demo’s de makers onbedoeld sturen in hun creatieve proces. Aan de andere kant ben je als James Holden mateloos populair. Zo stroomt je MySpace-account over van de vrienden en reacties op je werk. Hoe ga jij zelf met feedback om?
“Ik heb veel geleerd over hoe om te gaan met de reacties van anderen op mijn werk. In het begin was ik er erg gevoelig voor. Als ik dan op internet las dat mensen mijn werk of dj-sets slecht vonden, dan verlamde me dat echt. Pas later ben ik erachter gekomen dat in de meeste gevallen dit soort opmerkingen afkomstig zijn van mensen die muzikaal compleet verschillen van mij. Ik probeer nu gewoon muziek te maken en te draaien voor mensen die zoals ik zijn.

Het laatste wat ik wil, is dat ik mijn muziek ga afstemmen op wat er van mij verwacht wordt of wat het meeste geld oplevert. Aan de andere kant is het natuurlijk enorm leuk om positieve reacties te horen. Ik weet hoe gelukkig ik van muziek kan worden. Als ik dan lees dat mijn muziek zo’n gevoel aan anderen geeft, is dat echt enorm cool.”

Kun je iets vertellen over wat het nieuwe jaar gaat brengen voor Border Community?
“Voor mijn gevoel wordt 2007 een spannend jaar. Ik weet nog dat we drie jaar geleden niet eens demo’s hadden waarvan we vonden dat ze goed genoeg waren om uit te brengen. Dat is nu helemaal anders. We hebben meer dan voldoende interessante muziek op stapel staan. Een aantal geplande releases zal vermoedelijk een enigszins herkenbare Border Communitysound hebben, maar altijd met een onverwachte twist. Er zitten ook heel andere dingen aan te komen, zoals een project met Misstress Barbara en een elektronisch pop- en indie-album. We blijven in ieder geval wel gericht op kwaliteit en niet op kwantiteit. Het aantal releases zal dus zeker beperkt blijven.”

Hoe komen jullie eigenlijk aan artiesten? Zoeken jullie ook actief naar nieuwe talenten, bijvoorbeeld op MySpace?
“Mijn hemel, nee! Geloof mij: het leven is te kort om op MySpace te zitten. Het is allemaal leuk en aardig, maar uiteindelijk selecteren we op basis van demo’s die bij ons binnenkomen. Je weet gewoon dat tracks op MySpace of via e-mail tegelijkertijd aan honderden andere labels en dj’s zijn gericht. De kans dat er echt iets interessants tussen zit, is in mijn ervaring minimaal. Daarnaast gaat het ons nog minstens een jaar kosten om alle huidige demo’s te beluisteren. Om dan ook nog eens elk internetaanbod aan te nemen, zou echt onmogelijk zijn.”

“Gelukkig zit er tussen de normale demo’s voldoende goed werk, alhoewel het overgrote deel absoluut rommel is. We worden dan ook erg blij van de spaarzame demo’s die iets nieuws en unieks laten horen. Dat zijn echt ongelooflijk fijne momenten. Daarnaast is het ons werk. Ik ben dus de laatste die je zult horen klagen.”

http://www.kindamuzik.net/interview/james-holden/james-holden-vakidioot-met-een-missie/14650/
Meer James Holden op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/james-holden