Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Søren Løkke Juul uit Kopenhagen speelde ruim tien jaar op de achtergrond bij allerlei Deense bands, voordat hij uit de schaduw stapte met zijn eigen project, Indians. Nu is daar debuutalbum Somewhere Else, een parel van een plaat die wordt gekenmerkt door vele lagen synthesizers, effecten en galm, met daarbinnen een kern van melodie en emotie. De single ‘Cakelakers’ (overigens een door Løkke Juul verzonnen woord) is al uitgebracht als voorproefje van het album, dat in januari wordt verwacht. Volgens de multi-instrumentalist was het studioproces de grootste uitdaging die hij ooit is aangegaan.
Schilder
“Met slechts één nummer op zak werd ik getekend bij het label. Ik was bang dat ik het zou verpesten”, vertelt hij. “Ik haalde allerlei doemscenario’s in mijn hoofd. Wat als ik een writer's block zou krijgen? Of als het label de rest van mijn nummers verschrikkelijk zou vinden? Gelukkig was het een vriendelijk team dat me op alle vlakken steunde. Ik mocht er zo lang over doen als ik wilde. Maar het leek mij slimmer om alles toch binnen een paar maanden af te ronden, anders zou de kwaliteit misschien weer dalen. Zo zette ik mezelf onder druk, en presteerde ik beter." Volgens Løkke Juul is het proces te vergelijken met schilderen. “Als je te lang aan een schilderij blijft werken, wordt het ook lelijk”, lacht hij.
Het afgelopen jaar van Indians stond, naast het werken aan zijn album, vooral in het teken van toeren. Hoewel zijn allereerste show pas plaatsvond in februari van dit jaar, weerhield dit hem er niet van om met de grootste namen van het moment op de planken te stappen. Een uitgebreide tour vond plaats in Amerika en Europa, samen met Beirut, Bear in Heaven, Dan Deacon, Lower Dens, Perfume Genius, Savages en Other Lives. Met de laatste naam deed Løkke Juul maar liefst veertig shows achter elkaar. “Aan het eind van het jaar heb ik honderd shows gespeeld”, zegt de Deen, al slurpend van zijn muntthee. “Vooral met Other Lives voelde ik me op mijn gemak. Onze muziek sloot goed op elkaar aan en ik kreeg veel positieve reacties van het Amerikaanse publiek."
Menselijk
Aan het avontuur van Indians zaten ook mindere kanten. “Ik ben gewend om met een band te spelen en naderhand over het optreden te discussiëren, wat te drinken, misschien nog op stap te gaan. Nu was ik in mijn eentje op pad, en ik voelde me vaak eenzaam. Maar ik heb me niet verveeld, omdat ik tegelijkertijd mijn album aan het schrijven was”, zegt hij. Het vooruitzicht is gelukkig een stukje beter. Tijdens zijn eigen concerten neemt Løkke Juul nog twee bevriende muzikanten mee het podium op. “Mijn muziek klinkt beter in deze bezetting. Ik heb wel van tevoren aangegeven dat ik een natuurlijk en menselijk geluid wil neerzetten; dus geen backing track en elektronisch geneuzel. Ik ben zeer tevreden over de liveshow die we nu hebben."
Hotel
Het uitbrengen van Somewhere Else is voor de Deense muzikant een droom die uitkomt. Had hij aan het begin van het jaar nog geen enkel vooruitzicht op een album, elf maanden later ligt er een prachtig, veelbelovend schijfje. “Het is ook geen toeval dat het album vooral gaat over dromen en het creëren van een eigen, parallelle wereld. Soms moet je even aan alles ontsnappen, om je optimaal te kunnen focussen. Om alles eruit te halen wat er in zit”, zegt hij. Een momentje terugkijken kan, maar het avontuur is voor Indians pas net begonnen. “Eerst moet ik even bijkomen in Kopenhagen. Daar ben ik al vier maanden niet geweest.” Voelt het nog wel als thuis? “Nee. Sterker nog: ik heb geen huis meer, het is zonde van het geld als je zo veel weg bent. Ik moest een hotel boeken in mijn eigen stad, bizar toch?”, lacht Løkke Juul tenslotte.
http://www.kindamuzik.net/interview/indians/indians-zelfs-in-mijn-eigen-stad-slaap-ik-in-hotels/23579/
Meer Indians op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/indians
Deel dit artikel: