Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Vriendengroep
De vermoeidheid valt van Dandy's gezicht af te lezen. Van de hele band trouwens. Ze pakten slechts enkele uurtjes slaap de laatste dagen. Want eergister stonden ze in Haarlem, gister in Athene en vandaag dus in het Brabantse Den Bosch met vier interviews, een bijna uitverkochte zaal en een dvd-opname voor de boeg. Morgen vliegt de band weer terug naar Amerika want maandag moet er weer 'echt' gewerkt worden. Nine to five. Om vrouw en kinderen te onderhouden en de huur te betalen, laat een vermoeide Dandy weten. De vijftien shows die de band op deze tour deed waren geregeld uitverkocht en de reacties van zowel publiek als pers zijn fantastisch. "Maar ik ben wel kapot want het reizen is zwaar. Ik had dit eigenlijk moeten doen toen ik twintig was. Nu voel ik me werkelijk achttien jaar ouder, wat ik ook ben."
Of Hermano na deze tour een echte band is, wil ik van hem weten. "'Hermano' betekent 'broeder'. Dat past bij de band. Ik schreef altijd 'the big project' op de tapes die ik had opgenomen. Ik bladerde op een dag door een Spaans woordenboek om mijn Spaans wat op te krikken (Dandy woont vlak bij de Mexicaanse grens dus da's wel handig, XVA) en toen kwam ik het woord 'Hermano' tegen. Het staat voor ons als vriendengroep en voor onze familiebanden." Gitarist David Angstrom vult hem aan tijdens een officieel interview backstage met de gehele band. "Toen we voor het eerst samenkwamen lachten we ons meteen te pletter en vuurden we ideeën af op John Garcia. Daardoor zijn we eigenlijk meteen een band geworden want het klikte gelijk. We kijken als band niet verder dan het moment en alles voelt heel natuurlijk aan. We weten niet eens wat we volgende maand doen totdat er iemand opbelt met een voorstel, en dan bekijken we of we dat willen doen. We zijn al jaren met elkaar bevriend, ook met onze oude drummer Steve Earle en gitarist Mike Callahan die op de platen te horen zijn."
Working nine to five
De heren spelen vooral voor de lol in Hermano. Hun geld verdienen ze zoals gezegd op een andere manier. Bassist Dandy: "Ik geef les op een highschool, Dave werkt bij een uitgeverij, John is dierenarts en drummer Chris Leathers is op franchise-basis eigenaar van een Starbucks koffietent." "Ik verkoop koffie, wordt betaald en ga dan spelen", vertelt Chris. "We zijn bijna allemaal getrouwd en enkelen van ons hebben kinderen dus hebben we verantwoordelijkheden en we moeten rekeningen betalen. We zijn geen 19 meer dus werken we gewoon."
David Angstrom: "We vinden het leuk om op tour mensen te ontmoeten en te praten over hoe zij hun leven leiden. Dat is interessant omdat er duizenden mensen zijn zoals wij. Of je nu postzegels of poppen verzamelt of muzikant bent; je ademt wat je doet. Je hebt je baan en probeert er het beste van te maken. Iedereen wil een schouderklopje, dus je doet je werk goed. Verder wil ik gewoon liedjes schrijven en gitaar spelen. Gewoon twee uur per dag die versterker helemaal openzetten en bier drinken op mijn slaapkamer en rocken. Er zijn duizenden mensen die dat doen en die ontmoeten we dagelijks als we touren, dat schept meteen een band. Mensen vinden het leuk als ze erachter komen dat wij eigenlijk hetzelfde doen als zij. Wij hebben het geluk dat we iemand als John Garcia in de band hebben met zijn ongelooflijke stemgeluid en zijn historie en iemand als Dandy met zijn visie en zijn liedjes en ik met mijn knappe uiterlijk! (lacht). We zijn gewoon heel down to earth." David geeft John een schouderklopje en de rest van de band lacht. Dat de sfeer in Hermano goed zit is haast een understatement. Dit bandje klopt gewoon, zo blijkt ook uit de show van vanavond.
John Garcia
Dan neemt John het woord, toch de man om wie het allemaal draait. Want de mannen van Hermano kunnen doen wat ze doen omdat hij toch de zanger is geweest van woestijnrocklegende Kyuss. "We schreven de nummers per email en soms ging ik 'up the hill' naar Dandy's huis in Joshua Tree om te jammen. Ik woon in Morongo Valley, zo'n twintig minuten van Dandy en dan gingen we in de tuin of op de veranda zitten met een fles drank om muziek te luisteren en ideeën over en weer te gooien. Ik ben op een bepaalde tijd klaar met mijn werk en Dandy ook en dan belde ik dat ik er met een half uur aankwam en gingen we ervoor terwijl Dandy's kinderen in de tuin speelden. Dandy's buurman Patrick jamde ook vaak mee. Dandy heeft een Patrick en ik heb een Dave. Vreemde buurmannen. Zij zijn van die typische stonergasten die al duizend keer de aardbol rond zijn geweest en de meest waanzinnige verhalen kunnen vertellen. Dan vertelden ze weer eens een onmogelijk
verhaal en keken Dandy en ik elkaar aan met zoiets van 'what the fuck!'. Daarna begonnen we met onze donderdagavond afspraak. Dan hing iedereen op hetzelfde tijdstip aan de telefoon. Dandy, ik, gitarist Mike Callahan, Steve Earle, manager Ram en David en dan bespraken we wat we gingen doen. Zo is de band met de dag gegroeid."
Vreemd genoeg is slaggitarist Olly Smit een Nederlander. Maar de oude snarengeselaar van Celestial Season staat erop om in het Engels geïnterviewd te worden, geheel conform de 'brotherhood' waarvan hij tijdelijk deel uitmaakt. "Ik ben voor deze tour vast bandlid. Het gaat er niet om hoe lang ik blijf, het gaat erom dat ik werd geaccepteerd en ik zag meteen hoe 'Hermano' deze gasten zijn. Ze behandelen me als een vast bandlid. Het is goed zoals het is en dat geldt ook voor hen."
De sleutel
Hoewel John Garcia liever niet meer over Kyuss praat is het een publiek geheim dat zijn oude band op het einde een snelkookpan was geworden waarin verschillende ego's tegen elkaar werden uitgespeeld. Hij benadrukt dat dat bij Hermano heel anders ligt. "Hermano is gewoon geweldig voor ons allen. We mogen leuke dingen doen en onze levens en momenten komen samen, en we bekijken stap voor stap waar het verder heen gaat. Hermano bleek de sleutel voor wat wij allemaal wilden doen en we hebben die kans gepakt en het slot opengemaakt. We gaan lekker jammen, tripping out en door Europa touren. Met Olly. Het is een mooie ervaring. Ik heb nog nooit zoiets meegemaakt als spelen in deze band. We hebben thuis allemaal 'nine to fives' en een normale routine. Nu zijn we twee weken in Europa om te jammen, naar ons voorprogramma Spoiler te kijken, bier te drinken, een shot bourbon te nemen en een leuke tijd te hebben. Gisteren speelden we in Athene en nu ben ik moe van die vlucht. Maar die ervaring heb ik vroeger nooit gehad. Als je zo vijftien shows doet wordt dat je alledaagse routine en deze tour is dan ook voorbij gevlogen. Zo wil ik mijn jaarlijkse vakantie het liefst doorbrengen. Met deze gasten."
David Angstrom mengt zich weer in het gesprek. "Het is vreemd om je voor te stellen maar over 36 uur moeten we weer op ons werk zijn om in te klokken. Gisterenavond zongen de mensen mee met elk nummer dat we speelden en was het uitverkocht. Over 36 uur zit ik weer achter mijn pc mijn mail te checken. Het is een waanzinnige gedachte maar zo is het leven. Wij willen niets forceren met deze band. We kijken wel wat er op ons afkomt."
Prioriteiten
"Als we iets doen moet het goed en positief zijn en we willen er niet teveel over nadenken", vertelt David. "Als we eisen gaan stellen aan de plaatverkoop en met grote bands willen touren zou dat als kanker zijn voor een band als Hermano. We doen dit uit liefde voor elkaar en omdat we het gaaf vinden om met elkaar muziek te maken. Er is helemaal geen druk. We wonen allemaal in verschillende delen van Amerika (variërend van Californië tot Kentucky tot, eh, Nijmegen, XVA) en bellen elkaar elke week op om gedag te zeggen en te kijken wat we nu weer gaan doen. Ons doel is geen doel te hebben. We gaan morgen naar huis om bij te komen en dan weer werken en meer dan drie uur per nacht slaap pakken. En minder drinken dan op deze tour. Maar nu genieten we nog even van het feit dat we een band zijn. Thuis stellen we weer prioriteiten, vooral diegenen onder ons die kinderen hebben. Dat betekent meer dan die Marshall versterkers. Ik zou dit niet kunnen doen wanneer ik niet goed voor mijn vrouw en kinderen zou zorgen, en dat geldt voor ons allemaal."
Maar het is vanavond nog even feest voor het vijftal. Na de twee uur durende show die door een camerateam wordt opgenomen voor een dvd komt John Garcia uw reporter, die vanavond tevens als dj fungeert, ondersteunen. En blijkt de stonerlegende een voorliefde te hebben voor The Doors en The Cult. Drinkend en dansend delen we joints, wodka en bier terwijl we de platenbak met veel gevoel voor soul en rock doornemen. En laat de zanger trots foto's zien van zijn twee jaar oude dochtertje. Morgen is zijn vakantie voorbij. Maandag is hij weer de dierenarts en een vriendelijke 'hug' onderstreept het goede gevoel dat we allen aan vanavond hebben overgehouden. Want gezellig was het.
Dare I Say is uitgebracht door Mine's Bigger Than Yours/Suburban
http://www.kindamuzik.net/interview/hermano/hermano-broederliefde/8342/
Meer Hermano op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/hermano
Deel dit artikel: