Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Een prachtig verhaal natuurlijk van de muzikanten die tegenwoordig allen in Nashville wonen en een prima boterham verdienen met bluegrassbewerkingen van AC/DC, Queen, Kiss, Motörhead en tal van andere smaakvolle hardrockacts. We vragen Barley Scotch, de welbespraakte zanger, gitarist en violist van Hayseed Dixie, en de vriendelijke maar gereserveerde banjoman Don Wayne Reno wat er in hun leven waar gebeurd is.
Getuigenis
De vreemdeling die ergens in Apalachia strandt met een AC/DC-collectie, is dat gegeven niet een beetje te mooi om waar te zijn? Scotch: "Geen idee. Hoe serieus is Gene Simmons als hij bloed en vuur spuugt op het podium? En hoe serieus is Bon Scott als hij en zijn mannen in de outfit van schooljongens rondhuppelen? I think they kicks balls, that is what I think." Het moet een bijzonder moment geweest zijn voor Scotch en zijn vrienden om juist daar in het diepe zuiden hardrock op het spoor te komen. "Het bijzondere was dat we ontdekten dat de Lost Highway van Hank Williams en de Highway to Hell van Bon Scott precies dezelfde wegen zijn. En daar getuigen wij nu al vijf jaren van. Dit is onze waarheid en dat is waar het om gaat. Het gaat om dezelfde dingen en het komt voort uit eenzelfde houding. Een working-class-houding. Maak plezier, drink een stuk in je kraag, neuk wat rond en verdwijn als een speer van deze aardbol."
Banjo's, violen en mandolines
Dat klinkt als Hank Williams, maar meer nog als Bon Scott, als we Scotch mogen geloven. "Je kunt zeggen dat hij er wat langer voor uittrok dan Hank. Maar Bon verliet het ondermaanse tenminste niet als een mietje. Hij schoot zich voor zijn kop, de lefgozer." Het is moeilijk voor te stellen dat iemand die zo gefascineerd is door het harde rockleven muziek maakt met banjo's, violen en mandolines. Scotch: "Voor ons gaat alle muziek echt over hetzelfde. De roots van hillbillymuziek liggen hier. Al die mensen uit Europa trokken ooit naar Amerika. Mijn moeders meisjesnaam is Van Dyke. Ik weet het niet zeker, maar dat is toch Nederlands?" Dijken, leggen we uit, zijn Hollandse uitvindingen tegen de dreiging van het opkomende water. Scotch: "…en toen de mensen genoeg hadden van dat gesodemieter trokken ze naar de States."
Werkende klasse
Bluegrass staat bekend als strenge muziek met duidelijke regels (geen drums!) en de mensen in het Amerikaanse zuiden die bluegrass spelen houden er onberispelijke normen en waarden op na. Zoals de fameuze Del McCoury Band. Scotch: "Dat is wat nú gedacht wordt. Bluegrass is altijd ruige muziek geweest over ruige lui met ruige levens. Square dancing ontstond als een manier om rotzooi te trappen en iemand te vinden met wie je het bed in kon duiken. Iedereen mag zijn eigen voorstelling maken van bluegrass. Begrijp me niet verkeerd, ik houd van Del McCoury en zijn band. Echte professionals. We kennen ze allen, stuk voor stuk. Zij spelen het oudere werk beter dan wie ook op dit moment. Wij staan echter voor de andere kant van bluegrass, de bluegrass van de werkende klasse, en verder staan we helemaal nergens voor. Alleen voor lol trappen en de sleur van je afgooien. Dat is toch waar het om draait in entertainment? Daarom heeft Hank Williams veel gemeenschappelijk met Muddy Waters. Als zij over hun pijn zingen, dan zijn ze er meester over. Ze overwinnen het."
Ferrari
Het gezicht van Scotch betrekt als we nog een keer proberen dat dit toch veel meer als rock-'n-roll klinkt dan als bluegrass. Scotch: "Luister nou toch, het is allemaal hetzelfde. Muzikanten willen niet in een hokje gestopt worden. Dat is iets voor radiomakers die muziek categoriseren ten behoeve van hun adverteerders. Dat heeft niets met muziek te maken. Dat gaat over hoe je geld kunt verdienen. Wij verdienen er nu ook aan, maar niemand van ons heeft een Ferrari onder zijn kont. Mochten we dat willen, dan weet ik wel betere manieren om dat bereiken. Popmuziek maken bijvoorbeeld."
Willie en vrouwen
Op eigen kracht verkopen de voor zaken naar Nashville verkaste hillbilly's best veel platen. Dat ontlokt Don Wayne Reno de droge opmerking: "Ik ben in Nashville geboren, hoor." Dat wisten we niet. Reno: "Doet er ook niet toe." Scotch springt er weer bovenop: "Mensen houden van onze muziek of niet, maar ik verzeker je dat niemand die Don Wayne Reno op de banjo ziet spelen een glimlach kan onderdrukken. Tenzij je hersendood bent. Er is geen vrolijker geluid op Gods grijze aardkloot dan het banjospel van die man. Elke avond schopt hij me onder m'n reet met zijn geluid. En ik zal je nog 's wat vertellen. Willie Nelson vertelde mij dat 98 procent van de mensen niet bij zijn eerste keus blijft en dat dit de jukebox aan de gang houdt. Hij had gelijk. Mijn eerste keuze was de gitaar." Reno: "Ik dacht dat Willie het over vrouwen had?" Scotch: "Yeah en dat probeer ik elke avond opnieuw."
Toverfluit
Muzikanten die met akoestische instrumenten hardrock spelen op rootsy wijze hebben de mannen van Hayseed Dixie wel vaker gezien. Reno: "De meesten doen het gewoon voor de lol en jagen geen carrière na." De Hackensaw Boys kennen ze, want met hen hebben ze wel eens op een festival gestaan. Björn Berge niet. "Speelt hij Motörhead als countryblues? Cool! Wij doen met Hayseed Dixie ons best om elke keer een stapje verder te komen. Al hechten we eraan onafhankelijk te blijven en op een klein label te zitten." Makkelijk praten als je platen als een tierelier verkopen. Scotch: "We hebben al 250.000 stuks verkocht. Maar met platen verkopen verdient niemand veel geld. Je moet optreden. Wij willen de mensen een leuke avond bezorgen. Over honderd jaar moet iemand maar uitmaken of het kunst is wat we doen. Wij zijn dan allang dood en het kan ons ook geen moer schelen. Mozart componeerde De Toverfluit ook niet om rijk te worden. Hij wilde alleen zijn kind aan het lachen maken en hij wilde brood op de plank. Waarschijnlijk in omgekeerde volgorde. En toevallig was hij daar fucking good in."
http://www.kindamuzik.net/interview/hayseed-dixie/hayseed-dixie-speelt-bluegrass-alsof-het-rock-n-roll-is/9938/
Meer Hayseed Dixie op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/hayseed-dixie
Deel dit artikel: