• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Grandaddy en het zelfverdedigings mechanisme van Jason Lytle

Jason Lytle heeft er genoeg van. Tijd voor een hele nieuwe levensfase. Silicon Valley liet hij voor wat het was en vertrok naar de studentenstad Bozeman in het bosrijke en bergachtige Montana. De voor hem zo karakteristieke baard is ritueel verwijderd. Ook voor ‘zijn’ Grandaddy is geen plaats meer. Lytle mag zelfuitleggen waarom het net verschenen Just Like the Fambly Cat het laatste album zal zijn.

Tekst: Thijs Zilverberg

Publicatiedatum: 24 mei 2006

Het duurt even voordat Jason los komt in de foyer van het hotel in de binnenstad van Amsterdam. Hij lijkt zelfs een beetje verlegen, toch vertelt hij uiteindelijk openlijk over zijn beweegredenen om Grandaddy op te heffen.

Lytle: “Eigenlijk wisten de anderen het ook wel, maar ik heb de knoop doorgehakt. Misschien dat andere bandleden nog wel door hadden willen gaan, maar voor hen was de band ook meer voor de lol. Een beetje touren, feesten en weer thuis komen. Dan weer touren, feesten, enzovoort. Voor mijzelf voelde dat echt anders. Ik deed het meeste werk voor de albums. Eerst moest ik de nummers schrijven, dan moesten we die met de band gaan repeteren en ook nog eens touren. Gelukkig deden de anderen dan nog wel eens een interview, maar dan moest ik weer de setlists maken. Het hield nooit op. Ik wil er niet over klagen, maar het is wel slopend. Ik weet ook nooit van mezelf wanneer ik op moet houden, waardoor ik op een gegeven moment doorsla. Ik ga te veel drinken en alles wordt steeds erger en erger. Ik heb moeite om daar een balans in te vinden.”

Lytle gaat verder: “Daarnaast werd het alsmaar lastiger om het bandleven te bekostigen. Iedereen moet toch eten tijdens een tour, maar het label (V2, TZ) was steeds minder bereid om in ons te investeren. Daar gáán je ideeën voor betere tours met echt opwindende optredens. Alles moest steeds goedkoper, ook het budget voor het opnemen. Erg frustrerend. Zeker omdat we al zo lang op het label zitten. Je ziet een hele hoop matige bandjes komen en weer verdwijnen, wat kosten die dan wel niet?”

Voordat Grandaddy na veertien jaar zelf uit de muziekwereld verdwijnt, brengen ze eerst nog hun vierde studioalbum uit, Just Like the Fambly Cat. Na het ietwat tegenvallende Sumday is dit weer een stap in de richting van de Grandaddy die we kennen van Under the Western Freeway en The Sophtware Slump.

Lytle kan zich daar wel in vinden. “Om met een nummer de diepte in te gaan moet er een ontwikkeling in zitten. Bij Sumday wilde ik dat bij veel songs niet. Ik probeerde om alles heel kort en bondig te houden. Een klein couplet en een gigantisch refrein. Een soort van Phil Spector: heel krap, maar toch heel erg vol. Om daarmee weg te komen, that’s like a whole other science. Bij de nieuwe plaat gaat het meer om de mooie opbouw, zoals op de eerste twee platen ook het geval was. Het begin, de spanning die oploopt, het hoogtepunt bereikt en dan valt.”

Lytle is daarom zeer tevreden met de uiteindelijke versie van ‘What Happened?’, het vreemde intro van het nieuwe album. De voor Grandaddy typische pianoakkoorden begeleiden twee kinderstemmen. “What happened to the fambly cat?” vragen ze zich af. Naar mate het nummer vordert komt er steeds meer ruis doorheen.

Lytle: “Het brengt je alvast in de stemming. Maar het is wel een nummer dat vragen oproept. Onze manager kon er niet eens naar luisteren. Die sloeg het altijd over. Toen ze een keer bij het begin begonnen was, dacht ze dat er iets mis was met haar cd-speler. Er zit een stuk in waarbij alles uit elkaar lijkt te vallen. Het vernietigt zichzelf. Dat is één van de betere ideeën op het album. Die kat doet er eigenlijk niet eens toe. Het gaat meer om de dialoog tussen de twee kinderen die zich afvragen wat er met dat diertje gebeurd is. Er wordt allerlei troep en herrie doorheen gegooid. Steeds meer en meer, totdat je er bijna niet meer tegen kunt. Dan houdt het op. Ik denk dat dit nummer heel erg goed gelukt is, precies zoals de bedoeling was.”

Een andere opvallende track is het zes minuten durende ‘Where I’m Anymore’. Dat komt voor een groot deel door de tekst in het refrein: ‘miauw, miauw, miauw, miauw, miauw’.
Lytle: “Dat nummer gaat over de buurt waar ik woonde toen we het album opnamen (Modesto, Californië, TZ). Op een gegeven moment had ik de tekst wel zo’n beetje af, alleen had ik nog geen goed refrein. Er ontbrak nog iets. Het was nog te netjes en moest nog wat door elkaar gegooid worden, maar ik wist niet echt hoe. Ik las de tekst nog eens goed door en toen realiseerde ik me dat het beter was als ik het zou zingen uit het perspectief van de kat van de buren. Die zit altijd buiten heel mysterieus rondkijkend zijn omgeving te bespioneren. Ik dacht ‘hij doet precies wat ik doe’. Zo heb ik er een lichte twist aan weten te geven.”

De kat van de buren heeft Lytle al een tijd niet meer gezien. Hij is verhuisd naar het rustige Bozeman, Montana. Leg daar het einde van de band en het afscheren van zijn trademark, de baard, naast en er wordt een patroon zichtbaar. Vanwaar ineens al die omslagen?
Lytle: “Het hoort bij het leven. Het is belangrijk dat je er op blijft letten wanneer je in een sleur terecht komt. En dat je daar dan ook iets aan doet. Veel mensen vinden zichzelf terug in een situatie waar ze niet uit kunnen komen en hebben niet de kracht om er iets aan te veranderen. Dan slaan ze door, reageren hun frustratie bijvoorbeeld af door hun hond te schoppen of door getting fucked up every might. Ik wilde dat voorkomen, omdat ik zag dat mijn negatieve omgeving me begon te beïnvloeden. Natuurlijk zou het makkelijker zijn om gewoon te blijven zitten waar ik zat. Ik had echter geen zin om toe te kijken hoe ik zou veranderen in iets wat ik niet wilde zijn en moest wel wat omgooien, anders zou alles eronder geleden hebben: mijn familie, mijn vrienden, mijn muziek en ikzelf. Zie het als een soort van zelfverdedigingsmechanisme.”

http://www.kindamuzik.net/interview/grandaddy/grandaddy-en-het-zelfverdedigingsmechanisme-van-jason-lytle/12954/
Meer Grandaddy op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/grandaddy