Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Sinds 2007 verschijnt met de regelmaat van de klok nieuw werk van Gnod. Veel werk bovendien, want de teller staat al ruim boven de vijftien. Als voorlopige kroon op de productie komt eind april Infinity Machines uit; een driedubbel-elpee waarop krautrockdampen vermengd raken met Throbbing Gristle's industriële gruis, gedoemde rock en psychedelische jams. Steevast luidt de slogan: "In Gnod We Trust."
Chris Haslam en Paddy Shine zijn vaste krachten in Gnod. Om deze nucleus heen draait een roterende cast van tientallen muzikanten en kunstenaars. Gnod is dan ook een van de producten van het gesamtkunstwerk dat het collectief lééft in de Islington Mill in Salford. Autarkisch bovendien, want ze hebben een eigen soundsystem, label en expositie- en concertlocatie. En Gnod? Chris Haslam zegt: "Gnod betekent veel verschillende dingen voor veel verschillende mensen. Zelfs de uitspraak van de naam varieert. Daar houden we van."
Kom maar langs
Haslam: "Een oud-en-nieuwfeest dat drie dagen duurde, legde de basis voor het idee van Gnod als een zich altijd ontwikkelend, spetterend collectief dat continu in beweging is, waarmee muziek gemaakt wordt vanuit jamsessies in plaats van met songwriting als basis."
"Het eerste jaar speelden we veel geïmproviseerde repetities en shows. Iedereen die geïnteresseerd was kon langskomen met welk instrument dan ook en op een groove meejammen. Na dat beginjaar kreeg de line-up iets meer focus en kwam een vastere groep mensen opdagen om te repeteren en de concerten te spelen."
"We namen alles op en besloten om cd-r's te maken om op shows te verkopen. Danny Angus van Pariah Child vroeg ons voor een split 12" en dat werd onze eerste echte release. Sloow Tapes bood ons een cassette-uitgave aan en regelde onze eerste Europese show in Aalst. We kregen de smaak te pakken en besloten die lijn door te trekken. Het ijzer smedend terwijl het heet blijft, hebben we sindsdien niet meer omgekeken."
Spontaan
"We luisterden in den beginne allemaal naar Can en Sunburned Hand of the Man. Wat ons aanspreekt is dat die groepen niet op de conventionele manier muziek schreven. Hun werk leeft echt; dat komt natuurlijk omdat het op tape gevangen jams zijn, die daarna tot luisterbare nummers gemaakt zijn. Kolfje naar onze hand, want wij geloven niet in het schrijven van liedjes en die dan uitentreuren herhalen in repetities. We vertrouwen erop dat we goud zullen vinden als we maar alles opnemen."
Harnas
"Weet je: goede jams zijn als een heel comfortabel harnas dat je jarenlang kunt dragen en dat je het vertrouwen geeft het slagveld onbevreesd te kunnen betreden. Ze geven je de kracht om je open te stellen op het livepodium en om vertrouwensbanden tussen de bandleden te smeden. En ik denk dat we allemaal best wel meer dan een beetje knettergek zijn. Moet je ook zijn toch, om eenvoudige dingen die de meeste bands al heel snel vervelend zouden vinden opnieuw en opnieuw te blijven spelen, totdat het een groove wordt waarin we het spannend houden voor onszelf."
"Onze muzikale smaken verschillen nogal en wat ons allemaal tekent, is dat we nauwelijks lang naar één ding kunnen luisteren. Recente favorieten zijn Miles Davis, Slomo, Joy Division, Dean Blunt, Muslimgauze, Source Direct, Madonna en Shit & Shine (spelen zij op dezelfde dag als wij op Rewire trouwens?). Of: Gnod is op dit moment een beetje als een JG Ballardverhaal dat verfilmd wordt onder regie van Jodorowsky. Hoe dan ook, we repeteren zowaar 's ochtends nu, in aanloop naar de tournee en er lijkt een werkend format te ontstaan, dus minder een livejam op een los themaatje en meer een goed geoliede doomsday-machine."
Gnod speelt op zaterdag 2 mei op Rewire Festival in Den Haag. Op 18 mei speelt de groep in OCCII (Amsterdam) en op 17 mei in Stroomhuis, georganiseerd via de Effenaar in Eindhoven.
http://www.kindamuzik.net/interview/gnod/gesamtkunstwerk-als-geoliede-jammachine/25896/
Meer Gnod op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/gnod
Deel dit artikel: