• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Glen Hansard benut zijn vakmanschap meer dan ooit

Hij is frontman van indierockgroep The Frames, helft van folkduo The Swell Season en opereert ook nog eens onder zijn eigen naam. Vandaag presenteert Glen Hansard zijn tweede soloalbum, Didn't He Ramble. En hij is er blij mee: "Het mooiste moment is als je met de borst vooruit over straat loopt, omdat je een liedje hebt afgemaakt."

Tekst: Mischa Verheijden

Beeld: Jelmer de Haas

Publicatiedatum: 18 september 2015

Hansard is een open, sociale en slimme man en bij hem aan tafel schuiven is een garantie op een goed gesprek. Voordat KindaMuzik in het Amsterdamse kantoor van Hansards label Anti Records met de songwriter aan tafel gaat, neemt hij voor FaceCulture 'Her Mercy' op.

'Her Mercy' is een hoogtepunt op Didn't He Ramble. Zo naakt als het liedje is wanneer Hansard het alleen op zijn akoestische gitaar speelt, zo rijk georkestreerd staat het op zijn nieuwe album. Gospelkoortjes en soulvolle koperblazers tillen het nummer naar een climax. Live blaast hij met dit nummer in 2013 op Pukkelpop al het dak van de Club af, tijdens de tournee na zijn solodebuut Rhythm & Repose.

Dat herinnert hij zich nog. "Live komt het meer tot zijn recht dan op plaat," beaamt Hansard, "maar de energie zit er nog in."

Acceptatie en begrip
Als je het nummer op Didn't He Ramble hoort, kun je er niet omheen: Hansard heeft soul. Toch is soulmuziek niet de inspiratie voor het liedje, zegt hij. "Dat liedje kwam bij me binnen op een vlucht van Sydney naar Auckland, terwijl ik de biografie van Leonard Cohen las. Daarin is het woord mercy belangrijk. Her mercy sloot voor mijn gevoel meer aan. Ik ben graag op pad om mijn liedjes te spelen. Het nummer heeft te maken met mijn imperfectie als partner en de acceptatie en het begrip van een vrouw voor het feit dat ik zoveel reis en rondtrek. Als de tijd rijp is voor haar acceptatie en ik het waard ben, dan kan het komen. Daar was ik mee aan het strijden toen het liedje binnenkwam. De melodie was niet zo belangrijk, wat ik zong was belangrijker."

Hansard is dertien als hij zich realiseert dat hij een muzikaal talent heeft. Hij stopt met school en wordt straatmuzikant. "Ik wilde alleen nog maar muziek maken. Puur uit passie. Ik verloor me erin en in het leven dat erbij hoort. En dat is niet veranderd. De reden dat ik muziek maak, is om een stem te geven aan mijn inner noises. We hebben allemaal een beest te temmen: een bandje dat steeds opnieuw afspeelt en zegt dat je niet goed genoeg bent. Ik heb dat stemmetje wat kunnen dempen, maar het is er nog altijd. Ik denk ook niet dat het ooit zal weggaan."

Vakmanschap
"Ik heb daarom een hoop tijd besteed om het juist te doen en daar ben ik blij mee. Het opnemen was een fluitje van een cent, de teksten hebben me veel tijd gekost. Misschien ben ik er wat te obsessief mee bezig geweest, maar ze zijn belangrijk voor me. Als je het echt meent en je bloed erdoor stroomt, dan vertaalt dat zich. Als de tekst klopt en ik weet wat elk woord voor mij betekent, voel ik me zekerder om de nummers te zingen. Dat was in het verleden anders, dan vulde ik soms gewoon tekstregels in, als het maar rijmde."

"Het resultaat is een empathisch album. Empathisch naar vrienden, mijn familie en mezelf. Ik ben zelfverzekerd over wat de liedjes voor mij betekenen, maar je hebt geen controle over de omstandigheden waarin andere mensen ernaar luisteren. Ik koester de gedachte dat ze iets voor anderen betekenen."

"Het stimuleert me dat ik mijn vakmanschap om een liedje te schrijven meer benut dan vroeger. In het verleden gaf ik vakmanschap niet zoveel krediet. Ik had nooit echt respect voor mensen die vroeg opstaan, koffie zetten en achter de piano gaan zitten en wachten op de muziek. Ik dacht dat een liedje niet kon leven in zo'n omgeving."

"Nu weet ik dat ik het mis had. Enthousiasme komt en gaat, maar inspiratie, daar moet je achteraan gaan. Dan bereik je een volgend niveau. Verwacht niets, wees voorbereid op alles. Eerst denk je dat het maar een beginnetje is en dan blijkt dat je een grot binnenstapt, die bovendien gedecoreerd is."

Trots met de borst vooruit
Dat gevoel had hij ook in het vliegtuig tussen Sydney en Auckland. Hansard: "Ik zag en hoorde het al ...

"When you're kneeling through the hours
And you're doubting your given powers
When you're ready for her mercy"

"Ik wist niet wat het was, maar dat voelde heel goed. En dan schreef ik een nieuw vers."

"When you're sneaking round the back door
and she's waiting for you no more
When you're ready for her mercy"

"Dat was persoonlijker. Interessant. Zo schreef ik nog wat verzen en ik wist dat ik iets belangrijks vasthad."

"In zekere zin is dat het beste deel, het liedje afmaken als je het einde voor je ziet. Dat het steeds weer opnieuw in je hoofd afspeelt en je weet dat het mooi wordt. Dat is het meest persoonlijk. Opnemen is fantastisch, live spelen ook, maar het mooiste moment is als je trots met je borst vooruit over straat loopt omdat je een liedje hebt afgemaakt. Die extase."

Live
30-09-2015 Ancienne Belgique, Brussel (B)
20-10-2015 Melkweg, Amsterdam (Uitverkocht)

http://www.kindamuzik.net/interview/glen-hansard/glen-hansard-benut-zijn-vakmanschap-meer-dan-ooit/26214/
Meer Glen Hansard op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/glen-hansard