• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

The Gasoline Brothers is gretig en ambitieus

Broers zijn het, maar leuke broers. Uit hun plaat Hm! en hun vele optredens blijkt dat plezier hebben in muziek het belangrijkste is voor Jack, Jim, Jeff en Joe van The Gasoline Brothers. Toch is hun bandje, dat begon als een grap, een serieuze zaak aan het worden.

Tekst: Ronald Besemer

Beeld: Jelmer de Haas

Publicatiedatum: 19 april 2006

Zowel hun achternaam Gasoline als hun voornamen zijn bedenksels. Voor de grap gekozen, zoals de hele band begon als een gimmick. Inmiddels is er het een en ander veranderd, vertellen Joe en Jack Gasoline op de eerste zonnige dag van het jaar op een terras in de binnenstad van Utrecht. De grap is eraf, want de band is gretig en ambitieus geworden.

Verwarrend zijn ze wel, die vier namen van muzikanten bekend zijn vanwege andere bands waar ze in spelen of speelden. “Ik ben Joe”, zegt André Wierenga die eerder in Paper Moon speelde. “En ik ben Jack”, zegt Roel Jorna, bekend van Gloricz Jim, “Mathijs Peeters van Sandusky is Jeff en Léon Guyen van The Yearlings is Jim.”
De heren kennen elkaar, omdat alle muzikanten in Utrecht elkaar nu eenmaal kennen. Joe: “In de kroeg stonden we op te snijden over onze eigen bandjes, tot we bedachten dat het leuk zou zijn om met elkaar eens wat te gaan doen.”
Jack: “We wilden weten wat er gebeurde als we onze gedeelde interesses zouden bundelen.”

Ongedwongen
Dat weten we nu de debuutplaat van de groep, eenvoudigweg Hm! getiteld, uit is. Alom geprezen om het grote spelplezier en een flink aantal frisse en ontroerende popliedjes met een rootsy inslag. Wat vonden Jack en Joe in The Gasoline Brothers dat hun eigen bands niet te bieden hadden?
Joe: “De opzet van die andere bands was en is heel anders. Er is bij de Gasoline Brothers niet één persoon die thuis de nummers in elkaar zet en ze dan aan de rest voorlegt. Het is juist andersom. Wij sleutelen de dingen in de oefenruimte in elkaar, daar kijken we of we samen een nummer kunnen maken.
Jack vult aan: “In The Gasoline Brothers hanteren we een lossere formule. Gewoon ongedwongen een potje muziek maken met elkaar. Dat is het eigenlijk.”

Utrecht americana-stad
Paper Moon en The Yearlings bestaan inmiddels niet meer. Wat is er nog over van Utrecht als americana-stad nummer één in Nederland? Jack: “Twee bands gestopt, and two counting , haha. Gloricz Jim en Sandusky bestaan nog hoor.”
Hebben Jack en Joe iets met de americana uit deze stad? Joe: “The Yearlings vond ik goed. Zij waren echte pioniers. Ik kan me voorstellen dat de koek bij hen nu een beetje op is. Zij hingen niet de rockband uit, maar speelden Amerikaanse nummers in een simpele, strakke vierkwartsmaat.”
Jack: “Wij staan met één teentje in die americana, maar wij kiezen niet voor één benadering. Het kan zijn dat er bij ons een countrynummer uitkomt, maar voor hetzelfde geld gaan we daarna over op punk.”
Joe: “Een Utrechtse band zijn we wel, we wonen allemaal hier.”

Serieuze vormen
De benzine broers houden er allen een baan op na. Geen wonder dat twee bands onderhouden dan een lastige zaak wordt. Joe: “In het begin was de combinatie van Gasoline Brothers en mijn eigen band juist ideaal. Er is wel een punt geweest dat we merkten dat The Gasoline Brothers geen grap meer waren. De band begon serieuze vormen aan te nemen. Ik weet niet of we wat dat onderling wel eens hebben uitgesproken. Nu is de band hartstikke serieus. Terwijl de vrolijke benadering van liedjes maken niet veranderd is, dat is goed.”
Jack vindt het logisch dat ze nu veel serieuzer zijn met deze band. “Dat we het serieus nemen is logisch. Er gaat veel tijd in zitten en we spelen veel shows.”

Koninginnedag
Ze zijn zo serieus dat er een heus persoffensief in het geweer is gebracht en ook het management van de band is prima verzorgd. Jack: “Wij blijven niet in onze schulp wachten tot er iets gaat gebeuren. Dan heb je straks alleen een paar goede recensies en verder gebeurt er niets. Wij vinden dat we leuke dingen doen en anderen zeggen dit ook. Daarom laten we iedereen weten dat we er zijn.”
Joe valt zijn maat bij: “Ook al speel je nog zulke integere liedjes, om elk jaar op Koninginnedag in een kroeg te spelen, dat hebben we wel gehad. We willen meer. Je moet als muzikant wel in al die kroegen gespeeld hebben. Dat hebben wij allemaal al gedaan met onze eigen bandjes”.

Rob Pollard
De ambitie van de broers grijpt hoger, veel hoger. Ze spiegelen zich zelfs aan Guided By Voices en de ongeëvenaarde liedjesschrijver Rob Pollard. Joe: “Ons nummer ‘Alien Spaceship Receiver’ is pastiche, maar dan wel met respect voor Pollard. Hij schrijft zulke mooie dingen. Bee Thousand en Alien Lanes zijn schetsmatig maar bevatten verrekte goede liedjes.”
Jack valt Joe bij: “Ik hoor liever twintig van Pollards onaffe ideetjes langskomen in een half uur dan twaalf gepolijste songs waarvan ik er maar drie geweldig vind.”

De andere veelgenoemde invloeden, Wilco en Pavement, wijzen de heren niet van de hand. Joe: “Ook zij hebben dat knutselelement. Pavement helemaal. Live speelden ze het precies zoals op plaat, terwijl het lijkt of ze maar wat aan rommelen. Ik vind dit een mooie benadering.”

Geheime frontman
De schijnbare achteloosheid waarmee nummers tot stand komen geldt evenzeer voor The Gasoline Brothers. We brengen Jack in de verlegenheid als we vragen of hij nog beter zou kunnen als hij echt naar voren zou stappen. Is hij in feite niet de geheime frontman van deze vrolijke band? Jack: “Goeie vraag. Ik weet het echt niet. Misschien wel.”
Joe denkt van wel en zegt dat hij begrijpt wat er bedoeld wordt. Jack: “Naast mij staan andere mannetjes hun hart eruit te spelen. Er staat altijd iemand te zingen, daar ontkom je niet aan. In deze band ben ik dat. Natuurlijk vind ik het leuk als de hele wereld naar mij kijkt maar dat heeft de rest ook. Tot nu toe is dit nog steeds ons bandje, later zien we wel verder.”

Ambities
Rest ons de vraag waar het heen gaat met dit gezelschap, dat begon samen te spelen bij wijze van grap en almaar ambitieuzer wordt. Joe: “Ik ben tevreden met de aandacht die we hebben. Ik zou wel op Lowlands willen spelen en op Noorderslag. We gaan voor steeds hoger. Straks het buitenland. Je moet je dan wel afvragen hoe realistisch dat is. Dat het zo zou lopen hebben we van tevoren niet kunnen bedenken. Onze ambities zijn wel veranderd.”
Jack benadrukt dat alle vier de broers even ambitieus zijn. Joe ten slotte drukt de kern van The Gasoline Brothers nog eens uit: “Je moet wel aan ons blijven horen hoe leuk het is om muziek te maken.”

http://www.kindamuzik.net/interview/gasoline-brothers/the-gasoline-brothers-is-gretig-en-ambitieus
Meer The Gasoline Brothers op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/gasoline-brothers