• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Fresku's zelfreflectie

Sinds 'Twijfel', het typetje Gino Pietermaai en zijn daaropvolgende debuutalbum, zag Fresku de ogen van pers en publiek op zich gericht. In aanloop naar Maskerade verbrak hij de relatie met de moeder van zijn dochter en zette hij zijn manager aan de kant. Het verwerkingsproces van die gebeurtenissen alsmede Fresku's kritische blik op de Nederlandse hiphopscene vormen de belangrijkste thema's voor zijn tweede album.

Tekst: Timo Koren

Beeld: Jelmer de Haas

Publicatiedatum: 04 juni 2012

Op zijn debuutalbum Fresku (2010) bracht de dan kersverse vader Fresku (Roy Michael Reymound, 1986) al een ode aan zijn dochter. Op Maskerade volgt er nog één: 'Alisha'. Op 'Keuzes' rapt hij bovendien: "Ik maak het makkelijk voor iedereen, ik stop met rappen//Mijn laatste album, hierna ga ik voor mijn dochter vechten." Om vervolgens in de daaropvolgende skit 'MC Spithard' dit onderuit te halen, onder meer door te verwijzen naar soortgelijke uitspraken van Jay-Z, die ook al vaker aangaf het bijltje erbij neer te leggen (om vervolgens gewoon door te gaan).

Het is exemplarisch voor de manier waarop Fresku schrijft. "Ik heb veel dingen als momentopname geschreven. Er zijn ook momenten geweest dat ik echt wilde stoppen. Maar ik ben niet iemand die een track opnieuw gaat opnemen als ik er al tevreden mee ben. Dan doe ik liever nog iets anders naderhand, zoals een skit, om het te corrigeren. Ik verdoezel het met een grapje. Sticks heeft dat mooi gezegd: 'Als ik mijzelf tegenspreek, heet dat verandering.' Ik ben er alleen wel veel mee bezig, ik probeer tegenstrijdigheden onder het tapijt te schuiven."

Bedrogen door de manager
Behalve het opgroeien van zijn dochter zijn er nog twee gebeurtenissen die voor Fresku de afgelopen jaren kenmerkten, en waar hij veel over rapt op zijn album: de breuk met zijn manager (waarover hij met name rapt op 'Blind') en het stuklopen van de relatie met de moeder van zijn dochter ('Liefdesliedje'). Over dat eerste wordt net voor aanvang van het interview een onschuldig grapje gemaakt door iemand uit Fresku's team. Later, tijdens het interview, zegt Fresku: "Als je het niet erg vindt wil ik daar heel kort over zijn."

Hoe de vork precies in de steel zit blijft onduidelijk, maar het komt erop neer dat zijn ex-manager ten koste van Fresku zijn zakken heeft gevuld. Op 'Blind' rapt hij dat hij 'genaaid' is. "Dat is ook zo. Ik heb nu niet de behoefte om hem te gaan bashen, 'Blind' moet je ook niet zien als een diss- track. Hij heeft mij veel bijgebracht: mijn werkethiek en kleine dingetjes − dat ik als ik binnenkom de boeker netjes een hand moet geven. Vóór hem zag ik rappen als hobby, niet als werk. Alleen financieel werd ik er niet beter op. Ik ben ook heel boos geweest, omdat ik door die breuk een stap terug moest doen en opnieuw moest opbouwen."

Het incident heeft zijn weerslag gehad op Maskerade. "Ten tijde van het eerste album had ik echt een writer's block. Bij dit album heb ik er bewust voor gekozen om een jaar niet te schrijven. Ik heb toen heel veel zakelijk opgelost. Pas toen alles achter de rug was, ben ik weer begonnen met schrijven. Uiteindelijk heeft die moeilijke periode mij veel inspiratie opgeleverd." Het lijkt bovendien de voedingsbodem te zijn geweest voor zijn scepsis tegenover managers. Tegen het eind van het interview prijst hij Ali B.: "Zijn empathisch vermogen is zijn zakelijke kracht. Dat vind ik een hele mooie, oprechte manier van zaken doen. Bij veel zakenmensen merk je slangengedrag en ik prik daar zo doorheen." Met die laatste opmerking verwijst hij niet specifiek ergens naar, maar laat hij wel zijn achterdocht zien. De obsessie met geld staat bovendien haaks op Fresku's eigen waarden: "Geld is voor mij nooit een statusding geweest. Ik moet gewoon mijn huur betalen en voor mijn kind zorgen. Maar wanneer iemand dat in de weg staat, moet je harde keuzes maken."

Liefdesliedje met een bitter eind
Tegenover zijn ex, met wie hij een kind (Alisha) heeft, is hij minder ruimhartig dan tegenover zijn oude manager. In 'Liefdesliedje' rapt hij: "Dit keer geen twijfel: deze liefde houdt mij klein// Ik wil niet meer bij je zijn, spring nog liever voor de trein." Fresku: "Ik denk dat ik haar daarmee flink heb gekwetst. Ze heeft de eerste versie gehoord en daar was ze niet blij mee. De versie op het album is nog heftiger geworden. Een vriendin van haar heeft het album wel gehoord. Ze vond het heel moeilijk, ze wilde het eigenlijk liever niet weten."

Hij beseft dat hij met te persoonlijke tracks zijn dierbaren kan kwetsen. "Op het moment dat ik het schreef zat ik vol met die emoties. Ik had dat schrijfproces nodig om voor mezelf het plaatje beter te zien. Om bevestiging te zoeken in de stappen die ik heb genomen. Ik weet niet of het helpt met verwerken, maar op het moment dat het ontstaat krijg ik er wel een goed gevoel van. Ik weet hoe ik er nu in sta. Ik weet dat ik nu een betere band met mijn ex heb, dan toen wij samen waren."

Zit er een grens aan het persoonlijke? Zijn er dingen die hij niet wil delen? "Absoluut. Soms kruist mijn verhaal met dat van iemand anders. Op dat moment beschrijf je niet jouw pijn, je kunt mensen kwetsen, mensen die er niet om gevraagd hebben. Soms probeer ik om zoiets in een fictief verhaal te vertellen, bijvoorbeeld in 'Lindsey' of 'Nos Baranka'."

Eerlijkheid
Hij merkt dat zijn eerlijkheid hem soms in de weg staat. "Ik ben van nature iemand die heel makkelijk dingen op tafel gooit. Als ik iemand tegenkom, vertel ik hem gelijk over alles wat ik had meegemaakt. Een rare ontwikkeling, dat besef ik mij nu, is dat ik privé juist veel minder open ben. Dat ik denk: ik weet niet of ik dit kan zeggen want ik ben ook nog Fresku de rapper. Dat is heel verwarrend, ook voor mij. Ik ben nog steeds aan het zoeken hoe ik met die eerlijkheid omga. Ik heb nog geen duidelijk antwoord gevonden. Ik weet wel dat een makkelijke manier om ermee om te gaan humor is."

http://www.kindamuzik.net/interview/fresku/fresku-s-zelfreflectie/22953/
Meer Fresku op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/fresku