• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Frankenbok: beter dan Skippy De Boskangoeroe

Australië is druk bezig zichzelf op de metalkaart te zetten. Kwamen eerder dit jaar al behoorlijke releases uit van Waik en The Butterfly Effect, nu is het Frankenbok dat de oversteek naar de andere kant van de aarde waagt. Een band die zich direct schaart in het rijtje ‘bands met opmerkelijke namen’, waartoe ook Hoobastank en Dog Fashion Disco zich mogen rekenen. Gitarist Scott was onlangs in Nederland om Blood Oath toe te lichten.

Tekst: Bart Nijssen

Publicatiedatum: 29 januari 2005

Australië
Het verbaast Scott niet dat Australië hard aan de weg timmert de laatste tijd. Er is volgens hem een sterke scene en met name in Melbourne is het goed toeven voor een band. Ook Frankenbok komt uit Melbourne. De band werd opgericht in 1997 en bracht zijn eerste album Greetings and Salutations ergens rond 1999 uit. “We startten met een drumcomputer,” aldus Scott, “omdat we geen drummer konden vinden. Uiteindelijk kwamen we toch Mick Morley tegen en die is toen bij de band gekomen.” Eind 2000 werd het gezelschap opgepikt door Dark Carnival Records, een sublabel van Roadrunner Records Australië. Een EP verscheen, The Loopholes & Great Excuses EP, en die leverde de band de nodige shows op.

Het nieuwe album Blood Oath is het vervolg daarop en verscheen vorig jaar al in het thuisland. In de tussentijd werd frontman Adam Glynn – die de band verlaten had – nog vervangen door een andere Adam; de huidige frontman Adam B Metal. Blood Oath was dus de eerste keer dat Frankenbok met hem werkte. “En dat was heel verfrissend,” vertelt Scott. “Het is een aardige gast die goed binnen de band past en naast een goede zanger ook een uitstekende gitarist is. Daardoor kregen we een nieuwe manier van songs schrijven. En als frontman representeert hij de band op een prima manier.”

In al die tijd sinds zijn oprichting werkte de band hard aan zijn carrière en vestigden de heren hun naam in Aussie-land. Scott: “We zitten toch wel in de top drie van lokale, Australische metalbands, naast Alchemist en Blood Duster. We hebben enkele nationale tours gedaan en zijn behoorlijk populair, maar het is moeilijk om in Australië voet aan de grond te krijgen. Australische metalbands worden in het thuisland niet echt serieus genomen, totdat ze bekend worden aan de andere kant van de oceaan. Dan krijgen ze wel respect in het thuisland. Dat is soms wel frustrerend.” Door een typisch Australische spinnensoort op de cover af te beelden en de plaat Blood Oath te noemen (een veelgebruikte term in Australië), proberen de heren van Frankenbok in ieder geval een Australisch stempel op de plaat te drukken.

Spannende tijden
Nederland is nu het eerste land waar Blood Oath ook uitgebracht wordt. Spannende tijden dus voor de ‘Bok’, want het is de vraag hoe men buiten Australië gaat reageren. In het thuisland logen de recensies er niet om en werden er vergelijkingen getrokken met onder anderen Slipknot. “We zijn al met zoveel bands vergeleken,” legt Scott uit, “maar dit is wel een vergelijking waar ik me door gevleid voel. Het is een geweldige band. Hun eerste album blies de hersenen uit m’n hoofd. Ik ben er trots op om met hen vergeleken te worden.”

Toch moet Frankenbok het met minder dan tweederde van het aantal bandleden van het gemaskerde gezelschap stellen en zijn er ook de nodige ‘old school’-elementen terug te vinden op Blood Oath, zoals gitaarsolo’s. Gitarist Aaron woonde een tijd in Florida en trok daar op met lui van Cannibal Corpse en Scott zelf is een grote Metallica-fan. “Dat is mijn grootste invloed. Als Frankenbok zijn we iets meer beïnvloed door death-metalbands, zoals Napalm Death. Ook Morbid Angel vinden we geweldig en we luisteren naar Judas Priest en Iron Maiden. Onze eerste zanger was een grote Mike Patton-fan. Dat maakte het tot een interessante mix, maar op de lange termijn werkte het toch niet met hem.”

Kritiek
Het schrijven van het nieuwe album was een moeilijk proces. In eerste instantie werd het materiaal zelfs afgekeurd door het platenlabel. Scott: “Als je je vrienden of familie vraagt wat ze ervan vinden, vinden ze het natuurlijk altijd fantastisch of dat zeggen ze tenminste. Toen we de nummers aan het label lieten horen, gaven zij gefundeerde kritiek. Ze vonden dat we beter zouden moeten kunnen. Aanvankelijk waren we een beetje pissig, maar we gingen uiteindelijk toch opnieuw aan de slag en dat bleek inderdaad een stuk beter te zijn. Het had niet beter uit kunnen pakken.”

Skippy
Dus, wordt Frankenbok het beste exportproduct van Australië na Skippy De Boskangoeroe en AC/DC? Scott, lachend: “Het zal in ieder geval beter zijn dan Skippy, maar of het beter is dan AC/DC vraag ik me af, want die lui zijn echt héél goed. We zijn grote fans van ze.”

http://www.kindamuzik.net/interview/frankenbok/frankenbok-beter-dan-skippy-de-boskangoeroe/8505/
Meer Frankenbok op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/frankenbok