• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Foals houdt van maken en slopen

Een jaar geleden traden ze nog op in huiskamers. Gewoon, spontaan, op feestjes. Speelden ze lampen van het plafond en schilderijen van de muur. Nu staan de vijf jongens uit Oxford op de cover van NME als beste nieuwe band van 2008. "Nu we opeens 'mainstream' zijn, voelen we ons verplicht om dingen te slopen."

Tekst: Lennart van der Burg

Beeld: Annie Hoogendoorn

Publicatiedatum: 23 april 2008

Yannis komt in afgetrapte schoenen zijn tourbus uitlopen. Ongeschoren, moe. Een flinke kater van een avond geleden, toen ze in Paradiso stonden. "Het leek alsof er niemand zou komen, dus dachten we: fuck it, we zetten het op een zuipen. Maar toen we halfdronken opkwamen, stonden we opeens voor een volle zaal! Het was alsnog geweldig, jongens en meisjes klommen op het podium, echt een gekkenhuis." Vlak voor de bandrecorder aangaat legt hij zijn astma-inhaleerder naast zijn pakje sigaretten. Nog één keer staat hij op om de kleedkamerdeur dicht te gooien. "I fucking hate it when people don't shut doors."

Yannis Phillippakis - Griekse roots - geniet met volle teugen van het nieuwe sterrendom. "Een beetje wiet roken in Amsterdam, in plaatsen optreden waar we normaal nooit zouden komen, het is fantastisch. We zijn nog jong en hebben het naar onze zin. Lekker onverantwoordelijk bezig zijn. En iedere dag muziek maken, dat is natuurlijk wat we altijd al wilden."

Prettige ontvoering
Toch valt het toeren niet mee. De vijf bandleden missen hun familie en vrienden, Yannis mist zijn tuintje. Ter illustratie: "We verhuisden van Oxford naar Brighton, maar waren binnen drie maanden weer terug. We zijn allemaal erg gehecht aan Oxford, maar nu zijn we net een stel rondtrekkende nomaden."

Vooral de snelheid waarmee alles gaat is overweldigend. Nog voordat debuutalbum Antidotes in de winkels lag, stond Foals al op de cover van NME als dé band van het jaar. "Het voelt een beetje alsof we gekidnapt zijn. Op een goede manier. Ik realiseer me dat we heel veel geluk hebben. Maar nu we opeens deel uitmaken van iets wat veel meer mainstream is dan we ooit gedacht hadden, of wilden, voelen we een bepaalde verantwoordelijkheid to cause some trouble. Om dingen te slopen." Hij glimlacht ondeugend.

Het staat haaks op de albumrecensies van Antidotes. Het zou een wiskundig album zijn, slimme-jongetjes-muziek. Maar Yannis ontkent stellig dat je een hoog IQ nodig hebt om Foals te kunnen begrijpen. "We hebben nooit dingen berekend. Muziek is intuïtief, ritme het middel dat alles bij elkaar brengt. Ons bestaan, ons hele universum is gebaseerd op het primaire ritme, de hartslag. En als je een ritme hebt, ben je in staat om een connectie te maken."

Toch gaat menig tekst de luisteraars boven de pet. "Tja, dat komt omdat ik niet wil werken", bekent de zanger. "Ik zing gewoon wat in me opkomt. En als dat een beetje cryptisch is, ach, het zij zo." Yannis houdt van herhaling. "We luisteren veel naar loop-georiënteerde muziek, veel minimal. Ondertussen gebruiken we zanglijnen als extra beat."

Geen herkauwers
Bij het maken van Antidotes ontstond er een ongebruikelijk proces. Succesvolle singles als 'Hummer' en 'Mathletics' werden bewust buiten het album gehouden. Yannis: "Het paste er niet tussen. We wilden iets maken wat minder direct en meer driedimensionaal was. 'Hummer' is eendimensionale bubblegumpop en dat is prima, maar we wilden iets compleet anders maken. Ons tweede album zal in vergelijking met Antidotes onherkenbaar zijn."

Ja, ze zijn al bezig met de opvolger van het net verschenen debuut. Wat dat betreft kan de zanger van Foals niet stilzitten: "Mijn enige doel in het leven is om eindeloos te creëren. De muziek is waar het uiteindelijk om draait. Dingen als toeren en interviews zijn daar slechts een extractie van."

Geen gevoelige snaren
Van elk nummer maakt de frontman twee versies: één voor het album en één voor de liveshows. "Op het podium is het luider, directer, chaotisch, slordiger en meer gewelddadig. We worden gevoed door de teruggekaatste energie die we van het publiek ontvangen. Daardoor kunnen we het geheel naar een hoger plan tillen." Hij klinkt ervaren, maar ieder optreden blijft hem verbazen. "We betreden telkens een vreemde plek als we het podium opkomen."

En ach, als ze dan eens wat dingen kapot maken, het hoort erbij. Dat geeft tourmanager Nick, die net de kleedkamer komt binnenwandelen, natuurlijk extra werk. Yannis geeft hem een plagerige stomp op z'n schouder. "We zijn nou eenmaal slecht opgevoede jongens. Onze gitarist Jimmy (Smith - LvdB) brak onlangs zijn gitaar twee keer in twee weken." De zanger is er duidelijk trots op.

Voorlopig uithuizig
Maar zo'n chaos als op de huisfeesten, amper een jaar geleden, zit er voorlopig niet meer in. "Het begon als iets voor vrienden, maar tegenwoordig zijn er mensen die om drie uur 's nachts met je over 'dat moment op één minuut zeventien' van 'Big Big Love' willen praten." In Engeland doet Foals voorlopig geen huisfeesten meer. Binnenkort, als ze op tournee zijn in Amerika, zijn ze het wel weer van plan. En Yannis hoopt ooit nog eens bij Vladimir Poetin thuis te kunnen spelen. "In Moskou, tussen al die ex-KGB'ers! Dat is briljant, toch? Hoe gevaarlijker, hoe beter."

Met Nederland zijn de vijf Britten voorlopig nog niet klaar. Yannis: "In de herfst komen we terug naar Amsterdam. En we spelen op Lowlands. Of, eh, misschien dan… Weet je wat? Maak daar maar een gerucht van."

http://www.kindamuzik.net/interview/foals/foals-houdt-van-maken-en-slopen/16893/
Meer Foals op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/foals