Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Veelstijlerij
In Antwerpen, waar de aftrap van Into Somethin' On Tour plaatsvindt in Café d'Anvers, draait de sympathieke Duitser samen met 4 Hero, terwijl in de Burgse Cactus Club, het Brusselse Mirano en het Gentse Tijuana respectievelijk Mark Rae (Rae & Christian), Alexkid en Gilb-R en Jazzanova naast Keller achter de wielen van staal plaatsnemen.
"Into Somethin' is een avond waarop van alles gedraaid wordt, qua stijl. Dat wil ik ook weerspiegeld zien in de tour, dus ik heb DJ's gekozen uit verschillende disciplines," vertelt Keller. "Samen met organisator Cuttin' Edge heb ik vervolgens de Belgische gasten toegevoegd. Eigenlijk kun je wel stellen dat de vier stijlen die ze vertegenwoordigen (drum&bass/broken beat, hiphop/funk, house en nu-jazz - DR) de vier hoekstenen zijn van Into Somethin'."
In een interview met Ben Mono in dit blad sprak deze zijn afschuw uit over de vrijwel onbestaande scene in München, en claimde hij bovendien dat Into Somethin' er helemaal mee opgehouden was. Florian Keller bestrijdt dat . "We zijn met Into Somethin' al een tijd op zoek naar een nieuw onderkomen. We hadden een lokatie gevonden, een nieuwe zaal waar we heel erg enthousiast over waren, maar op de eerste avond bleek meteen dat we een grote vergissing begaan hadden. Een waanzinnig slecht geluid, en bij nader inzien bleek de aankleding van de club ook helemaal niet bij ons te passen. Het was echt een rave-tent, koud en kaal. Eigenlijk wel vreemd dat we daar ooit iets in gezien hebben. We waren vrij wanhopig, waarschijnlijk heeft dat onze blik vertroebeld (lacht). Maar we zijn zeker van plan om weer terug te keren, en tot die tijd organiseren we eenmalige avondjes in verschillende clubs. Die lopen wel goed, waaruit blijkt dat er wel degelijk een scene is, alleen die heeft geen thuishaven, dat is het probleem."
"We", dat zijn Florian Keller, Theo Tönessen en Michael Reinboth (labelbaas van Compost), terwijl Dirk Rumpff (DJ/producer en één van de leden van Season) ook vaak meedoet als een soort vierde lid. De drie eersten richtten ze in 1991 Into Somethin' op, als reactie op de almaar eentoniger wordende clubscene. "Verschrikkelijk vind ik dat, die eentonigheid. Waarom is het zo moeilijk voor clubs om avonden te organiseren waar je niet alleen maar op techno, of house, of drum&bass of wat dan ook kunt dansen? Vroeger gingen mensen toch ook naar tenten waar alles door elkaar gedraaid werd?"
Nerdism
"Vroeger" speelt ook een grote rol in de muziekkeuze van Florian Keller. Hij stelde voor het label Perfect.Toy de compilatie Creative Musicians samen, waarop vijftien zeer zeldzame tracks staan van jazz- en funkartiesten uit de jaren zestig en zeventig, en is zelf een verwoed platenverzamelaar. "Ja, eigenlijk wel," lacht hij, "maar ik word eerlijk gezegd liever niet geassocieerd met die scene. Ik ben niet zo'n nerd die alleen maar eerste persingen wil hebben, of belachelijke prijzen betaalt voor een bepaalde zeldzame plaat. Dat vind ik zoiets achterlijks. Een tijd geleden kwam er een re-issue uit van de een of andere oude funkplaat, eentje die ik twintig jaar geleden een keer gekocht heb. Toen ik dat aan een verzamelaar vertelde zei hij dat dat album nauwelijks meer te vinden was. We keken op internet en daar bleek dat mensen bereid waren heel veel te betalen voor zo'n originele persing. Dus ik heb mijn exemplaar op Ebay gezet, en ik heb hem voor zeventienhonderd dollar verkocht. Zeventienhonderd dollar! Die gast dacht natuurlijk dat ik een idioot was dat ik zomaar mijn exemplaar wegdeed, maar ik heb de re-issue aangeschaft, en met de overige zestienhonderdvijfenzeventig dollar heb ik een heleboel andere platen gekocht, dus wie is er nu de idioot? Maar goed, ik ben dus wel een verzamelaar, maar dan van goede muziek, niet zozeer van platen. Ik loop overal waar ik kom de plaatselijke platenboeren langs om te zien of er nog iets voor me bij zit. Vaak vind ik echter dingen die vooral voor anderen interessant zijn. Ik ken een man in Japan, die verzamelt alles van een bepaalde band, ook verschillende persingen van dezelfde platen. Dus als ik dan een Belgische of een Joegoslavische persing van een van die platen tegenkom dan neem ik die voor hem mee. En ik ruil ook vaak platen met mensen. Dat vind ik wel een leuke kant van het verzamelen, je leert een hoop mensen kennen."
Het eerdergenoemde Creative Musicians is samengesteld uit nummers uit zijn eigen collectie. "Het heeft me vier jaar gekost om die compilatie uitgebracht te krijgen. De nummers uitkiezen is één ding, maar om daarna de mensen te vinden die de rechten op de muziek bezitten, is wat anders. Ik ben nu bezig met een tweede deel, al een jaar of zo, en ik durf er echt geen releasedatum op te plakken. Maar dit jaar komt er op Compost nog een andere verzamelaar uit met de titel Party Keller, naar mijn nieuwe avond in München. Dat wordt meer funk uit eind jaren zeventig, begin tachtig. Met Party Keller ben ik dit jaar begonnen, de opzet is iets anders dan Into Somethin'. Op de Party Keller-avonden draai ik veel oude dingen met af en toe uitstapjes naar nieuw werk, terwijl dat bij Into Somethin' net andersom is. De term 'Party Keller' is een typisch Duits fenomeen: in de buitenwijken van grote steden hebben veel mensen een aparte ruimte ingericht voor recreatieve bezigheden, pingpongen, schaken, of muziekavondjes. Die ruimte noemt men 'Party Keller'. Op de eerste Party Keller-avond serveerde ik ook van die typische hapjes, gehaktballen en zo, om een uur of drie 's ochtends. (lacht) Dat was niet zo'n succes, maar goed, ik wilde dus met Party Keller dat idee naar een club brengen. De club waar we de avonden houden is behoorlijk cheesy, maar het past wel. Jammer genoeg is het niet geschikt als vast onderkomen voor Into Somethin'."
A-technisch
Keller herinnert zich nog goed hoe de liefde voor de muziek bij hem ontstaan is. "Mijn ouders nodigden altijd vrienden uit om te komen eten of drinken. Ik was nog klein, vier denk ik, toen ik op zo'n avond op de bank lag, half-slapend. De grote mensen zaten aan tafel, en mijn vader zette een plaat op die me enorm raakte. Ik kreeg er een heel warm gevoel van dat me altijd is bijgebleven, zelfs nu nog. Het was een album van Sergio Mendes. Ik vroeg mijn vader later naar die muziek en hij liet me ook naar andere dingen luisteren. Ik was helemaal verkocht. Op mijn vijfde kocht ik mijn eerste Beatles-plaat, van het geld dat ik gevraagd had voor mijn verjaardag. Mijn moeder legde de andere helft bij."
Toch is hij zelf geen muzikant. "Nee, ik heb het wel geprobeerd, ik speelde conga's in de Poets Of Rhythm (een funkband bestaande uit leden van verschillende andere bands uit de Compost-stal - DR) maar ze hebben me eruit getrapt omdat ik er niks van kon. (lacht) Soms ga ik wel eens met Paul (Beller, alias Ben Mono - DR) in de studio zitten omdat ik een idee heb voor een nummer, maar meestal verzandt dat in eindeloos gepiel. Op de een of andere manier krijg ik niet aan hem uitgelegd hoe ik iets wil hebben, en zelf ben ik volkomen a-technisch, dus dat wordt niks. Als ze ooit apparatuur uitvinden waarbij je wat je denkt meteen op de computer kunt invoeren zonder daarvoor een knop te beroeren, dan doe ik het nog wel eens."
Tot die tijd beperkt hij zich tot het draaien en het samenstellen van verzamelaars. En af en toe verzint hij een nieuwe soundtrack bij een film, zoals hij deed tijdens de afgelopen editie van De Nachten. "Daar was ik totaal niet tevreden over. Het liep allemaal een beetje in de soep. Ik had er maanden aan gewerkt, echt scène voor scène de muziek uitgezocht, maar tijdens die avond bleek dat de gebruikte dvd-apparatuur anders functioneerde dan de mijne, waardoor ik vanaf het begin al achter kwam te lopen. Ik heb het eerste kwartier, half uur alleen maar lopen zoeken naar het juiste moment om de boel recht te trekken, maar het kwam niet helemaal goed. Wel jammer van al dat voorbereidende werk. Maar ik vond het heel leuk om te doen, en ik ga het zeker nog eens herhalen."
Maffia
Als DJ is Keller al sinds 1988 bezig. "Maar ik heb nog nooit ten oosten van Kiev gedraaid. Nee, ook niet in Japan. Ik zou wel willen. De mooiste DJ-momenten? Hmm... De eerste keer dat ik in Bar Rhumba (club in Londen waar o.a. Gilles Peterson een vaste avond heeft - DR) draaide, samen met Michael Rütten en Michael Reinboth. Kwam Benji op me af om te zeggen dat hij het heel goed vond wat ik draaide, terwijl hij één van de DJ's is die ik het meest bewonder, dat deed wel goed. En een keer in een piepklein dorpje op de grens tussen Hongarije en Roemenië, ik weet niet meer hoe het heet. Het was een museum waar ze ook wel eens feestjes organiseerden, maar er had nog nooit iemand met vinyl gedraaid. Er stonden allemaal van die maffiafiguren om de DJ-cabine. Om de tien minuten kwamen ze me allerlei soorten drugs aanbieden, maar die hoefde ik allemaal niet. Op het einde van de avond waren die gasten door het dolle heen, ze dansten als gekken, en de grote leider kwam naar me toe met een meisje aan de hand. 'Dit is mijn zuster,' zei hij, 'als je dan geen enkele drugs van ons wil aannemen, neem dan in ieder geval mijn zus mee naar je hotel, dat is het minste wat ik kan doen om je te bedanken voor deze avond.' (lachend) Ik heb beleefd geweigerd, waarna ik nog bijna in de problemen kwam omdat hij dacht dat ik zijn zuster niet goed genoeg achtte voor mij!"
Into Somethin' On Tour vindt plaats op de volgende plaatsen:
12 maart Café d'Anvers, Antwerpen (met Florian Keller, 4 Hero feat. MC MG, Timaxx en Filliz)
24 april Cactus Club, Brugge (met Florian Keller, Mark Rae, en K'Bonus)
15 mei Mirano Continental, Brussel (met Florian Keller, Alexkid, Gilb-R, Cosy Mozzy, Filliz, K'Bonus, Timaxx en BeyondJazz DJ's feat. David Borsu)
26 juni Tijuana, Gent (met Florian Keller, Jazzanova, David Borsu en BeyondJazz DJ's)
http://www.kindamuzik.net/interview/florian-keller/florian-keller-platenverzamelaar-met-nerdgehalte-nul/5336/
Meer Florian Keller op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/florian-keller
Deel dit artikel: