Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
In 2011 bracht Fin Greenall het album Perfect Darkness uit, de plaat die staat voor de grote internationale doorbraak van de Britse artiest. De voormalige club-dj gooide zijn platenkoffer aan de kant voor de gitaar, de beste keuze in zijn succesvolle carrière, en bekroonde deze met het grote succes van Perfect Darkness. Drie jaar later is daar nu Hard Believer; een album met meer diepgang, grote orkestrale gebaren in plaats van kleine akoestische geluiden en zwaardere teksten die de plek van de luchtige, alledaagse passages innemen. Een album dat groei, volwassenheid en diepte laat zien.
Breder
"Het geluid is breder geworden. Van een akoestische setting zijn we naar een vol bandgeluid gegaan, dat zelfs door strijkers en een orkest wordt aangevuld. Nu we ook Ruben Hein op de toetsen hebben, groeit de minimalistische sound organisch uit tot iets groters. Ruben is een fantastische toevoeging op het album", vertelt Greenall. De verandering in de line-up is ook zichtbaar op het podium. "Het vorige album werd met drie man opgenomen, en we stonden ook met drie man op het podium. Het trio werkte goed voor dat album, maar zou tekortschieten voor Hard Believer. De grote bezetting werpt zijn vruchten af op het podium, de liedjes krijgen meer dynamiek en de opbouw naar de uiteindelijke climax kan zorgvuldig worden ingezet."
Met Hard Believer wordt het onmetelijke succes van de singer-songwriter in Nederland voortgezet. Reeds zijn er drie shows in Paradiso uitverkocht, en er zouden er nog meer kunnen volgen als Fink zou willen. Waar komt dat lokale succes eigenlijk vandaan? Greenall lacht: "Het is wonderlijk hoe het is gegaan. Ik denk zelf dat het te maken heeft met de taal. In Nederland wordt goed Engels gesproken, en daardoor is het makkelijker om een connectie te leggen met mijn muziek. Een ander voorbeeld: in het zuiden van België, waar vooral Frans wordt gesproken, slaat mijn muziek helemaal niet aan, terwijl in de gebieden waar ook Engels wordt gesproken wel tickets worden verkocht. Het is een vreemd fenomeen, maar ik denk zeker dat het er mee te maken heeft. Mijn teksten zijn het belangrijkste in de liedjes, dus als ze niet worden verstaan dan is er misschien niet zo veel aan, wie weet!"
Openstaan
"Daarnaast spreekt de stijl van de liedjes veel Nederlanders wel aan denk ik. Ik kom er nu zo vaak, dat ik de inwoners een beetje heb leren kennen. Het zijn mensen die openstaan voor nieuwe muziek, voor experimentele muziek, voor verrassingen. Deze mensen zijn niet idealistisch, niet al te romantisch en dromerig, maar zoeken juist naar nieuwe, frisse ideeën waar ze zich in herkennen. Mijn nummers passen binnen hun smaak, en dat is geweldig om mee te maken. Een uitzinnige menigte op Lowlands, bijvoorbeeld, maakt echt wat in me los. Ik zoek ook altijd naar de optimale setting om mijn publiek blij te maken. Op Lowlands verzocht ik de organisatie om de vroegste plek op zondag te krijgen, vanwege mijn rustige muziek en de rest van het programma. Ik wilde de festivalbezoekers rustig wakker maken met mijn show, ook zonder andere herrie erdoorheen."
En met andere herrie doelt Greenall vooral op één specifieke artiest. Met een glimlach vertelt hij: "Ik zal eerlijk zijn: mijn tweede verzoek was om niet tegelijk met Snoop Dogg te spelen. Die stond om twaalf uur op Lowlands, dus dat kwam perfect uit. Maar ik moet ik er niet aan denken om tegelijkertijd met zo'n artiest op het programma te staan - de bezoekers gaan erheen voor de attractie, niet voor zijn liedjes. Het is niet zo dat hij afgelopen jaar nog een steengoed album heeft uitgebracht, waar hij vier jaar zo hard mogelijk aan heeft gewerkt. En toch krijgt hij een half miljoen voor zijn festivalshows? Ik gun iedere artiest een mooie carrière, natuurlijk, maar tijdens mijn eigen show wil ik publiek dat naar me kijkt voor de liedjes, niet omdat ik weer eens met een grote joint een paar hits uit mijn mouw schudt."
Voorbereiden
Toch haalt Greenall zeker voldoening uit festivals. Ook omdat de festivalshows een andere functie hebben: het voorbereiden op de grote tour in het najaar. "Als ik eerder wist dat Fink zo succesvol zou worden, had ik wel wat meer tijd ingeruimd voor de voorbereidingen", grapt Greenall. "Er is geen betere voorbereiding op een grote tour dan het spelen van festivalshows. Je kan de nieuwe nummers introduceren en uitproberen, en kijken wat er wel en niet goed valt bij het publiek. Het is grappig om te zien dat een lied als 'Pilgrim' in Amerika nauwelijks reactie krijgt als het wordt gespeeld, maar in Nederland met open armen wordt ontvangen. Dat soort feitjes leer je alleen door veel shows in de zomer te doen. Hopelijk lukt het me om de perfecte setlist op te stellen voor het najaar. Ik kijk zo uit naar de Nederlandse shows, het voelt alsof ik thuiskom bij een grote familie."
Bovenste foto door Tommy N Lance, onderste foto uit het KindaMuzik-archief door Niels Vinck
http://www.kindamuzik.net/interview/fink/de-geheime-formule-van-fink/25282/
Meer Fink op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/fink
Deel dit artikel: