Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
FIDLAR - met hoofdletters geschreven - staat voor Fuck It Dog, Life's A Risk; een levensmotto dat de vier jonge honden uit Los Angeles dagelijks met toewijding opvolgen. Ze drinken "cheap beer", gebruiken net iets te veel drugs, komen geregeld langs de afkickkliniek, hebben geen cent te makken, kunnen niet echt goed surfen en schrijven daar liedjes over. De titelloze eerste plaat van de band is alles wat je moeder zou verbieden, en daarmee de anti-ouderplaat van het jaar. Ondertussen valt het album erg goed in de smaak bij de kritische Amerikaanse muziekpers, en ver buiten de grenzen. Hoe kan je zo veel lol hebben, nergens om geven, en tegelijkertijd uitgroeien tot dé punkhype van het moment?
Voordat de vier heren tot de kern komen, moeten ze hun avonturen van de vorige avond kwijt aan KindaMuzik. "Max en ik zijn nog aan het trippen op een goedje dat we gisteren in de bus hebben genomen", zegt bassist Brandon Schwartzel. De wazige blik van zijn bandgenoot Max Kuehn zegt genoeg. Ondanks dat hij het hele interview aandachtig naar de vragen luistert, komt er haast geen woord over zijn lippen. Het is zanger Zac Carper die graag het woord neemt. "We hebben twee dagen vrij, en dat is heerlijk. We zijn bijna non-stop op tour geweest vanaf juni vorig jaar." Schwartzel vult aan: "Er zat geen één slechte show bij. We hebben overal met plezier gespeeld. We hebben wel moeite om alle shows nu nog uit elkaar te houden, in mijn hoofd lijkt alles een beetje op elkaar."
Memorabel
Carper: "Sommige concerten zijn meer memorabel dan andere. Het optreden op Le Guess Who? zal ik nooit vergeten. Het was een laag podium, tussen het publiek in, iedereen ging helemaal los en we maakten deel uit van een ongelofelijk goede line-up." Daarentegen beviel Lowlands, waar FIDLAR vorig jaar speelde, een stuk minder. "We hadden nog nooit zoiets gezien", zegt gitarist Elvis Kuehn. "Het voelde net als een kermis of een pretpark. Het was een enorm groen veld, met tenten, het was bloedheet, en er was een meer met boten waar we na ons optreden in zijn gesprongen. En overal waren eettentjes en podia en zelfs een soort winkelcentrum. Het voelde niet echt rock-'n-roll." Carper is het met hem eens. "We hebben geen andere bands gezien omdat de afstand zo groot was naar de andere podia. Er speelt van alles tegelijk, en je moet kilometers maken om iets te zien. Nee, doe mij maar een klein indoorfestival."
Maar ook daar zit een nadeel aan, als we Schwartz moeten geloven. "De laatste tijd gebeurt het bijna iedere avond dat mensen het podium op springen. Daar heb ik op zich niets op tegen, maar er zijn een paar keer spullen gestolen van het podium." Daarmee doelt de bassist overigens niet op instrumenten, maar op drank. Er zijn nog nooit hele heftige incidenten gebeurd tijdens optredens, verzekert Carper. Kuehn: "Op Le Guess Who? gooide een bezoeker een vol glas bier over me heen bij het intro van het eerste nummer. Dat sloeg nergens op. En het is natuurlijk ook wel vervelend als de kabels kapot gaan door dat soort feestjes. We zijn geen rijke muzikanten, iedere cent die we overhouden aan optredens gaat op aan apparatuur." En aan drank en drugs waarschijnlijk.
DIY
Geld is een gevoelig onderwerp bij FIDLAR. "We zijn vanaf het begin een band geweest die alles zelf wil doen met minimale, goedkope middelen. DIY-opnames, artwork, shirts, video's. Zelfs nu we getekend zijn bij Wichita Recordings, willen we zoveel mogelijk bij onszelf houden", vertelt Carper. "Het voordeel van een independent label is dat ze ons een zekere vrijheid kunnen geven. We hebben ze duidelijk gezegd dat ze absoluut geen creatieve input mogen leveren, dat doen wij zelf. Het moment dat zij bepalen welke single wordt uitgebracht, gaan we weg", zegt Kuehn stellig. Carper heeft zich duidelijk nog meer verdiept in de wereld van de muziekindustrie. "Met een 360 deal geef je ook de inkomsten van merchandise en optredens weg, en daar hebben wij geen moment aan gedacht. We maken onze merchandise zelf, verkopen het zelf, en houden er daarom ook graag een zakcentje aan over. Uiteindelijk is dat al het geld dat we na een tour te zien krijgen."
Kuehn: "Het is interessant om te zien welke trends gaande zijn in de muziekindustrie. Zo is vinyl weer de cd aan het inhalen, dat merken we ook bij onze merchandise. En dat terwijl er overal ter wereld platenzaken moeten sluiten. In Los Angeles is er inmiddels nog maar één cd-winkel over." En opeens lijkt de roodharige Max Kuehn weer wakker te zijn geworden uit zijn droom. "Cd's zijn ook niet handig. Je raakt ze makkelijk kwijt, en ze gaan snel kapot. Er komen krassen op of ze breken." Zijn broer Elvis vult aan: "Je moet meer de tijd nemen voor vinyl. Je kan het niet even snel in de auto opzetten, of op je iPod. Je moet de plaat op de platenspeler leggen, je moet hem omdraaien na een tijdje, en met zorg terugdoen in de verpakking. Ik begrijp wel dat er weer een markt voor is. Ik koop zelf trouwens alleen vinyl als ik er een digipack en downloadcode bij krijg", glimlacht hij.
Foto's gemaakt door Rebecca Smeyne
http://www.kindamuzik.net/interview/fidlar/fidlar-amsterdam-is-het-paradijs-op-aarde/23803/
Meer FIDLAR op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/fidlar
Deel dit artikel: