• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Faze Action: Soul van de toekomst?

Twee broers. De ene, de DJ, is groot en rustig. Vertelt hoe zijn broer bijna alles speelt van cello over bas tot piano en hoe hijzelf gefascineerd is door conga's. De andere, de kleine, heeft ondertusssen met blinkende ogen achter de glimmende vleugelpiano van de sjieke hotellobby plaatsgenomen en speelt een kwartier jazzy matinéemuziek. Dat kon slechter beginnen.

Tekst: Edward Dekeyser

Publicatiedatum: 19 juli 2004

Herkenden we daar niet 'In the Trees'?
"Ja," zegt Robin, zeer gestreeld in zijn ijdelheid als muzikant. "Ik speelde een heel weirde en trage versie van 'In the Trees'. En een Japans folklied, een ode aan de Jasmine-bloem. I was just jammin' around. Maar hier houd ik het bij, anders vrees ik dat er mensen zullen willen gaan dansen," doelt hij ironisch op het wat stijve gebeuren in de lobby.

Faze Action zonder strijkers horen, het gebeurt niet veel.
"Eerst werkten we voor ons derde album zonder violen. Althans, we hebben het geprobeerd. Als er één constant element is in Faze Action, dan zijn het net die vioolpartijen. Het maakt deel uit van onze sound. Onze nieuwe plaat gaat een heel andere richting uit. Dus we dachten, als er iets is dat we behouden willen hebben, dan zijn het wel die strings."

Hebben jullie nu de discoviolen geruild voor een andere stijl van strijkers?
"Om eerlijk te zijn hebben we nooit echt discoviolen gebruikt. Dat zijn uniscente melodielijnen, niet echt grote harmonieën, wij maren meer bezig met big bold strings. Zoals Charles Stephney, een van onze favoriete producers. Hij was de producer van Rotary Connection, een van de eerste acts van Minnie Ripperton. Hij verongelukte in 1976, maar hij deed alles. Earth Wind & Fire, jazz, soul, Terry Callier-produkties, Night Cab, Marlene Shaw - California Soul. Rotary Connection is nogal hippie en spirtueel. Maar de vioolarrangementen en de manier waarop het geproduceerd werd is zo subliem."
Simon begint gepassioneerd leven en werken van zijn favoriete producer te vertellen. Je hebt een uitdrukking die luidt "less is more". Maar in zijn geval moet zijn stijl beschreven worden met een laconiek "more is more". "En, geloof het of niet, hij kon geen muziek lezen," komt de muzikant in Robin er kritisch tussen. "Net zoals David Axelrod, denk ik. Daar luisteren we ook veel naar, 'Songs of Innocence'."

Dan komt het gesprek uit op 'Walking Time', de snellere track op het album. "Het is zowel disco als blues. Disco geeft je veel vrijheid. Maar ook blues is altijd een invloed voor ons geweest. Er zit veel blues in disco. Wij gebruiken graag blue notes in onze muziek. Maar 'Walking Time' is ook beïnvloed door Simons speelstijl op de conga's." "Mijn broer is nogal beïnvloed door de Cubaanse manier van spelen," zegt Robin belerend. "Sommige songs, zoals 'Hear My Prayer' of 'Goodbye Remedy' hebben we al jammend uitgevonden. Maar elke song heeft zijn manier van aanpakken, alhoewel er toch geen songs in de oude stijl van Faze Action op het album staan. We wilden echt iets anders, we hadden genoeg dansmuziek gemaakt. Het duurde wel even om aangepast te raken aan die nieuwe werkwijze. Maar dat moest absoluut, want anders ga je dood en heb je de hele tijd hetzelfde gedaan."

Jullie zijn beiden de dertig gepasseerd. Heeft een song als 'There's No Time' iets te maken met ouder worden?
"Het heeft wel met het verloop van je leven te maken. Sinds ik een tiener was, had ik het idee dat het doel van je leven is om iets positiefs over te laten voor iemand anders. Meestal krijg je wel van alle kanten te verstaan dat de meeste mensen daar niet aan meedoen. Maar, en dat is onze boodschap met deze song, je hebt niet meer veel tijd om iets positiefs te doen, begin er nu aan."

Willen jullie dan de soul van de toekomst maken?
"Niet onmiddelijk van de toekomst, we maken psychedelische soul," zegt Simon. "Geluidsmatig wel," zegt Robin. "Niet in de zin van hi-tech beats of zo. Wel omdat het allemaal originele composities te zijn. We hebben gewerkt op hedendaagse appartuur, maar hebben een traditionele sound uitgeprobeerd. We houden van klassieke dingen. We gebruiken de tegenwoordige technologie om iets te maken dat aan het verleden refereert. Ik denk dat men dat 'respect betuigen' noemt. Je toont respect aan de mensen die voor je kwamen en je hervormt het daarna. Dat is belangrijk voor ons." "Ik begon uit te gaan in 1987," gaat Simon verder. "Underground dansmuziek was toen vooral zwarte muziek, beyond the drum. Tegelijkertijd luisterde ik veel jazz. In 1988 was er ineens acid house. Toen gingen we op zaterdag uit naar acid housefeesten en op zondagmidag naar Gilles Peterson, daarn was het weer disco, de hele New York-scene. En dan weer house. Maar ik heb zo veel disco dat je het op een bepaald moment gewoon moest achterlaten nieuwe dingen ontdekken en er dan naar terugkeren."

Vanwaar komt precies die disco-fascinatie?
"Discomuziek was de eerste muziek waar de producer op gelijk niveau stond als de muzikanten. Larry Levan, alle platen van Prelude, D-train, Salsoul, West End, Norman Whitfield, Patty Labelle. En Arthur Russell, natuurlijk. De compilatie op Soul Jazz Records werd samengesteld door Dave Hill, die vroeger bij Nuphonic zat. Hij had al de licensies en zo eerst voor Nuphonic gepland, maar omdat dat label failliet was, zijn ze bij Soul Jazz uitgekomen."

En Faze Action vond met het nieuwe album onderdak bij het label Bar De Lune, bekend van Fragile State en Dust. "Zij contacteerden ons, en toen we ze wat beter hadden leren kennen, dachten we dat het een goed thuis voor ons zou kunnen zijn. Het is waar dat ons geluid zeer goed bij het karakter van het label past. Toeval eigenlijk. We hebben het voor onszelf geschreven, maar we zijn geweldig blij dat het zo mooi in de lijn van het label past. We hebben Broad Souls niet voor hen gemaakt." "Het is nogal een inwaarts album geworden," vult Robin aan. "Neen, niet innerlijk," zegt Simon weer, "meer beschouwelijk, spiritueel." Robin neemt weer over: "Ik weet niet waarom, misschien omdat het de eerste keer was dat we echt songs schreven, dus je moet op zelfonderzoek uit gaan. Alhoewel we dat ook niet helemaal durven. Wij schrijven geens songs over onszelf, we schrijven over ideeën, we maken geen liefdesliedjes, althans, niet in de ik-vorm."

Broad Souls is uitgebracht door Bar De Lune/Zomba

Faze Action treedt tijdens 10 Days Off op donderdag 22 juli op in de Main Room

http://www.kindamuzik.net/interview/faze-action/faze-action-soul-van-de-toekomst/6717/
Meer Faze Action op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/faze-action